การบังคับบุคคลสูญหายและการทรมานบุคคล : ความรับผิดชอบของรัฐต่อสิทธิของประชาชน

ผู้แต่ง

  • ภคพร เปรมพาณิชย์นุกูล คณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

คำสำคัญ:

บุคคลสูญหายและการทรมานบุคคล, ความรับผิดชอบของรัฐต่อสิทธิของประชาชน

บทคัดย่อ

ตามทฤษฎีสำนักกฎหมายธรรมชาติ มนุษย์มีสิทธิตามธรรมชาติเป็นของตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิทธืที่จะมีชีวิตซึ่งทุกคนต้องได้รับการปกป้องและมีความชอบธรรมในการปกป้องชีวิตตนเองจากภัยคุกคามจากอำนาจอันมิชอบธรรม การบังคับบุคคลสูญหายและการทรมานนั้นจัดว่าเป็นการกระทำที่ขัดกับหลักการที่ได้กล่าวมา ด้วยเหตุที่ประเทศไทยยังมิได้มีการบัญญัติถึงกฎหมายทั้งสองส่วน บทความนี้จึงมุ่งนำเสนอแยวทางการนำหลักการข้างต้นมาใช้เพื่อปรับปรุงกฎหมายไทย

เอกสารอ้างอิง

1. นัชชา ตันติวิทยาพิทักษ์. (2560). แก้แล้วแย่กว่าเดิม?:ร่างใหม่พรบ. อุ้มหาย-ซ้อมทรมาณที่ไม่สอดคล้องหลักสากล. สืบค้นจาก https://prachatai.com/journal/2018/03/75892

2. คมกฤช หาญพิชาญชัย. (2551). อนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยการคุ้มครองบุคคลทุกคนให้พ้นจากการถูกบังคับใฟ้หายสาบสูญ : ผลกระทบทางกฎหมายต่อประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญานิติศาสตร์มหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

3. นิธิ นิธิวีรกุล. (2562). คดี ‘อุ้มหาย’ ในความเงียบงันของรัฐไทย. สืบค้นจากhttps://waymagazine.org/ lost_person/

4. นัชชา ตันติวิทยาพิทักษ์. (2560). แก้แล้วแย่กว่าเดิม?:ร่างใหม่พรบ. อุ้มหาย-ซ้อมทรมาณที่ไม่สอดคล้องหลักสากล. สืบค้นจาก https://prachatai.com/journal/2018/03/75892

5. พงษ์พิพัฒน์ บัญชานนท์. (2562). บุคคลที่สูญหายของประเทศไทย กับปัญหาการ ‘อุ้มหาย’ โดยเจ้าหน้าที่รัฐ. สืบค้นจาก https://thematter.co/quick-bite/enforced-disappearance-in-thailand/84245

6. พรเพ็ญ คงขจรเกียรติ, บรรณาธิการ. (2550). คู่มือทำความเข้าใจเรื่องการบังคับให้บุคคลสูญหาย : ร่วมรณรงค์ให้คนไทยรับรองอนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยการคุ้มครองมิให้บุคคลถูกบังคับให้สูญหายขององค์การสหประชาชาติ ปีพ.ศ.2549 [จุลสาร]. กรุงเทพฯ : คณะทำงานยุติธรรมเพื่อสันติภาพ มูลนิธิผสานวัฒนธรรม.

7. เพลินตา ตันรังสรรค์. (2558). หลักการและสาระสำคัญของร่างพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการทรมานและการบังคับบุคคลให้สูญหาย พ.ศ. ... . จุลนิติ, 12(2), 79-97.

8. รณกรณ์ บุญมี. (2562). การทําให้บุคคลตกอยู่ภายนอกการคุ้มครองของกฎหมาย:องค์ประกอบที่หายไปจากร่างพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทําให้บุคคลสูญหาย. ใน 60 ปี อุดม รัฐอมฤต ชีวิตและมิตรภาพบนเส้นทางวิชาการ (หน้า 405-403).

9. สิริรัตน์ ศรีลัคนาภรณ์. (2552). สิทธิของเหยื่อตามอนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยการคุ้มครองบุคคลทุกคนจากการหายสาบสูญโดยการถูกบังคับ ค.ศ.2006. (วิทยานิพนธ์ปริญญานิติศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).

10. เอกพล บรรลือ. (2559). ความยุติธรรมยังเลือนลาง เมื่อรัฐไทยซุกกฎหมายปราบปรามการทรมานและอุ้มหายไว้ใต้ลิ้นชัก. สืบค้นจาก https://themomentum.co/momentum-feature-justice-still-fade-away/

11. Manfred Nowak. (2006). What Practices Constitute Torture? US and UN Standards. Human Rights Quarterly, 28(4), 809-841.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-05-24

รูปแบบการอ้างอิง

เปรมพาณิชย์นุกูล ภ. (2021). การบังคับบุคคลสูญหายและการทรมานบุคคล : ความรับผิดชอบของรัฐต่อสิทธิของประชาชน. วารสารนิติปริทัศน์, 1(2), 1–8. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/NitiPariJ/article/view/248443

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ