การพยาบาลผู้ป่วยเลือดออกในสมองที่ได้รับการผ่าตัดเปิดกะโหลกศีรษะ: กรณีศึกษา 2 ราย

บทคัดย่อ

การศึกษาเปรียบเทียบกรณีศึกษา 2 ราย  เลือกแบบเฉพาะเจาะจงในผู้ป่วยเลือดออกในสมองที่ได้รับการผ่าตัดเปิดกะโหลกศีรษะ ตั้งแต่ระยะก่อนการผ่าตัด  หลังการผ่าตัด  และระยะฟื้นฟูก่อนจำหน่าย  รวบรวมข้อมูลประวัติการรักษาพยาบาลจากเวชระเบียน  โดยใช้แนวคิดแบบประเมินผู้ป่วยตามแบบแผนทางสุขภาพ 11 แบบแผนของกอร์ดอน   ทฤษฎีการดูแลตนเองของโอเร็ม  และการดูแลแบบประคับ

ประครอง  เพื่อค้นหาปัญหาผู้ป่วยกำหนดข้อวินิจฉัยทางการพยาบาลเพื่อวางแผนการการปฏิบัติการพยาบาล  สรุปและประเมินผลลัพธ์ทางการพยาบาลอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งแพทย์จำหน่ายกลับบ้าน

ผลการศึกษาพบว่า

        กรณีศึกษาทั้ง 2 รายเป็นผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะจากอุบัติจราจรและมีเลือดออกในสมองเหมือนกัน  รักษาโดยการผ่าตัดเปิดกะโหลกศีรษะมีจุดมุ่งหมายในการนำก้อนเลือดที่กดเบียดสมองออกเหมือนกัน  แต่มีความแตกต่างกันด้านพยาธิกำเนิดตำแหน่งของเนื้อเยื่อสมองที่ได้รับบาดเจ็บและมีเลือดออก  ตำแหน่งในการผ่าตัดที่นำเอาก้อนเลือดออกและการดำเนินโรคที่แตกต่างกันจากปัจจัยด้าน  อายุ  โรคประจำตัว  ตำแหน่งการบาดเจ็บ  ขนาดและความรุนแรงของพยาธิสภาพของโรค  และภาวะ แทรกซ้อนของโรคขณะทำการรักษา  ส่งผลต่อการดูแลรักษาผู้ป่วยระยะเวลาช้าหรือเร็วแตกต่างกัน ซึ่งในกรณีศึกษารายที่ 1 ผู้ป่วยได้รับการดูแลรักษาและแก้ไขภาวะแทรกซ้อนตามมาตรฐาน  มีการเตรียมความพร้อมทั้งด้านร่างกายและจิตใจเพื่อรับการดูแลแบบประคับประคอง มีจุดมุ่งหมายเพื่อลดความทุกข์ทรมานและมุ่งเน้นให้ผู้ป่วยและครอบครัวมีคุณภาพชีวิตที่ดี   พยาบาลจึงควรเข้ามีบทบาทตั้งแต่ช่วงที่เริ่มวินิจฉัยโรคที่คุกคามชีวิต  โดยให้การดูแลควบคู่กับการรักษาเฉพาะ  ร่วมกับดูแลจิตใจและจิตวิญญาณในช่วงสุดท้ายของชีวิต   ให้ครอบครัวและผู้ป่วยสามารถเผชิญต่อการสูญเสียได้อย่างเหมาะสมที่สุดเท่าที่สามารถเป็นไปได้ กรณีศึกษารายที่ 2  ผู้ป่วยได้รับการช่วยเหลือให้พ้นจากภาวะวิกฤต  แต่ยังหลงเหลือความพิการบางส่วนที่ต้องไปฟื้นฟู  และทำกายภาพบำบัดต่อที่บ้าน  ซึ่งมีการติดตามผลการรักษาอย่างต่อเนื่องจากโรงพยาบาลชุมชน  และการมาตรวจตามนัด