การสอบข้อเท็จจริงความรับผิดทางละเมิด

บทคัดย่อ

     การสอบข้อเท็จจริงความรับผิดทางละเมิด กรณีการเบิกค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรมหลักสูตรกฎหมายปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองตามมาตรฐานที่คณะกรรมการตุลาการศาลปกครอง (ก.ศป.) รับรอง เป็นการดำเนินการตามพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ.2539 และระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยหลักเกณฑ์การปฏิบัติเกี่ยวกับความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 รวมทั้งระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรม การจัดงาน และ การประชุมระหว่างประเทศ พ.ศ.2549 กล่าวคือ ผู้ผ่านการฝึกอบรมจะได้รับวุฒิบัตรกฎหมายปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองตามมาตรฐานที่ ก.ศป. รับรอง ไม่เป็นการฝึกอบรมที่ได้รับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ตามความหมายของระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรม การจัดงาน และการประชุมระหว่างประเทศ พ.ศ. 2549 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ผู้เข้ารับการอบรมจึงมีสิทธิเบิกค่าลงทะเบียนและค่าใช้จ่ายตามระเบียบดังกล่าวได้ ทั้งนี้ กระทรวงการคลังโดยกรมบัญชีกลาง ได้ตรวจสอบและวินิจฉัยว่า กรณีการเบิกค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรมยังถือไม่ได้ว่าได้มีการกระทำโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง จึงไม่มีผู้ใดต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายแก่ทางราชการ และผลการวิจัย สรุปว่า คำสั่งอนุมัติให้บุคลาการในสังกัดเข้ารับการฝึกอบรมและอนุมัติให้เบิกค่าใช้จ่ายในการอบรมหลักสูตรกฎหมายปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองตามมาตรฐานที่คณะกรรมการตุลาการศาลปกครอง (ก.ศป.) รับรอง นั้น เป็นคำสั่งทางปกครองที่ให้เงินหรือให้ทรัพย์สินหรือให้ประโยชน์ที่อาจแบ่งแยกได้ อันมีลักษณะเป็นการให้ประโยชน์ หากหัวหน้าส่วนราชการยังมิได้ห้ามเบิกค่าใช้จ่ายดังกล่าว และผู้เข้ารับการฝึกอบรมมีความเชื่อโดยสุจริตในความคงอยู่ของคำสั่งที่อนุมัติให้เข้ารับการอบรมและมีสิทธิเบิกค่าใช้จ่ายจากทางราชการได้ เมื่อได้อนุมัติให้ผู้เข้ารับการฝึกอบรมเบิกค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรม และผู้เข้ารับการฝึกอบรมได้นำเงินไปชำระเป็นค่าใช้จ่ายในการอบรมหลักสูตรดังกล่าวจนครบถ้วนไม่มีเงินเหลืออยู่ และได้เบิกค่าลงทะเบียนหรือค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรมหรือได้หักล้างเงินยืมตามสัญญายืมเงินราชการแล้ว จึงเป็นการกระทำไปโดยสุจริต หากไม่มีการเพิกถอนคำสั่งที่อนุมัตินั้น หรือหากภายหลังได้มีการเพิกถอนคำสั่งที่อนุมัติดังกล่าว แต่ไม่มีเงินเหลืออยู่แล้วผู้เข้ารับการฝึกอบรมก็ไม่ต้องคืนเงินค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรมที่ได้เบิกจ่ายไปแล้ว ซึ่งผู้ผ่านการฝึกอบรมได้เบิกค่าลงทะเบียนและค่าใช้จ่ายสำหรับการฝึกอบรมนั้นตามระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรม การจัดงาน และ การประชุมระหว่างประเทศ พ.ศ.2549 ไม่ถือว่ากระทำโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง จึงไม่มีผู้ใดต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายแก่ทางราชการ แต่ยังมิได้มีการวินิจฉัยถึงนิยามความหมายโดยตรงของการฝึกอบรมที่ได้รับประกาศนียบัตรวิชาชีพ จนทำให้เกิดปัญหาทางกฎหมายที่ไม่อาจหาข้อยุติได้ และส่งผลกระทบต่อการปฏิบัติงานของส่วนราชการต่างๆ ต่อไป