ประสิทธิภาพในการบำบัดคุณภาพน้ำทางเคมีของระบบบำบัดน้ำเสีย โรงพยาบาลนามน อำเภอนามน จังหวัดกาฬสินธุ์

ผู้แต่ง

  • อนุรักษ์ ปิ่นทอง คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีสุขภาพ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์
  • ทักษิณ วันชูพริ้ง คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีสุขภาพ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์

คำสำคัญ:

ประสิทธิภาพ, คุณภาพทางเคมี, ระบบบำบัดน้ำเสีย

บทคัดย่อ

     งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณภาพน้ำทางเคมีของระบบบำบัดน้ำเสีย โรงพยาบาลนามน จังหวัดกาฬสินธุ์ เปรียบเทียบคุณภาพน้ำทางเคมีในน้ำทิ้งกับค่ามาตรฐานและเปรียบเทียบคุณภาพน้ำทางเคมีในน้ำเสียกับน้ำทิ้งเพื่อหาประสิทธิภาพของระบบบำบัดน้ำเสีย ซึ่งทำการเก็บตัวอย่างในช่วงเดือนกันยายน – ตุลาคม พ.ศ. 2565
     ผลการศึกษา พบว่า คุณภาพน้ำทางเคมีในน้ำเสียมีค่าความเป็นกรดด่าง (pH) 6.99 ± 0.10 การนำไฟฟ้า 597.85 ± 64.01 µmhos/cm แอมโมเนีย 15.47 ± 5.83 mg/l ความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมี (BOD) 30.19 ± 10.46 mg/l และปริมาณออกซิเจนซึ่งละลายอยู่ในน้ำ (DO) 2.28 ± 0.39 mg/l และในน้ำทิ้งมีค่าความเป็นกรดด่าง (pH) 7.58 ± 0.20 การนำไฟฟ้า 581.33 ± 51.39 µmhos/cm แอมโมเนีย 11.85 ± 3.76 mg/l ความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมี (BOD) 2.89 ± 1.91 mg/l และปริมาณออกซิเจนซึ่งละลายอยู่ในน้ำ (DO) 4.80 ± 1.10 mg/l เมื่อเปรียบเทียบคุณภาพน้ำทางเคมีในน้ำทิ้งกับค่ามาตรฐาน พบว่า ค่าความเป็นกรดด่าง (pH) การนำไฟฟ้า ความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมี (BOD) และปริมาณออกซิเจนซึ่งละลายอยู่ในน้ำ (DO) มีค่าอยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน ส่วนแอมโมเนียมีค่าสูงกว่าเกณฑ์มาตรฐาน การเปรียบเทียบคุณภาพน้ำทางเคมีในน้ำเสียและน้ำทิ้ง โดยใช้สถิติ Paired Samples T-test ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 พบว่า ความเป็นกรดด่าง (pH) แอมโมเนีย ความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมี (BOD) และปริมาณออกซิเจนซึ่งละลายอยู่ในน้ำ (DO) มีค่า p-value < 0.05 ส่วนค่าการนำไฟฟ้ามีค่า p-value > 0.05 และประสิทธิภาพในการบำบัดความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมี (BOD) ปริมาณออกซิเจนซึ่งละลายอยู่ในน้ำ (DO) แอมโมเนียและการนำไฟฟ้า เท่ากับ 90.42 % 52.5 % 23.40 % และ 2.76 % ตามลำดับ

เอกสารอ้างอิง

สำนักจัดการคุณภาพน้ำ. คู่มือระบบบำบัดน้ำเสียชุมชน. กรุงเทพฯ: กรมควบคุมมลพิษ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและ สิ่งแวดล้อม; 2560.

กองประเมินผลกระทบต่อสุขภาพ. มลพิษทางน้ำและผลกระทบต่อสุขภาพ. นนทบุรี: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด; 2558.

ฝ่ายคุณภาพสิ่งแวดล้อมและห้องปฏิบัติการ. คู่มือการจัดการน้ำเสียจากอาคารประเภทโรงพยาบาล. กรุงเทพฯ: กรมควบคุมมลพิษ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม; 2559.

กองบริการสาธารณสุข. คู่มือการควบคุมและบำรุงรักษาระบบบำบัดน้ำเสียของโรงพยาบาล. สมุทรสาคร: บริษัท บอร์น ทู บี พับลิชชิ่ง จำกัด; 2564.

กมลรัตน์ สุวรรณวัฒน์. 2023. การจัดการระบบบำบัดน้ำเสียในโรงพยาบาลคุณภาพ. [อินเตอร์เน็ต]. 2023 [สืบค้นเมื่อวันที่ 22 สิงหาคม 2567] เข้าถึงจาก: การจัดการระบบบำบัดน้ำเสียในโรงพยาบาลคุณภาพ - QualityTheStory

อนุรักษ์ ปิ่นทอง และทศพร ภูวันผา. ประสิทธิภาพในการบำบัดโลหะหนักของระบบบำบัดน้ำเสีย โรงพยาบาลนามน อำเภอนามน จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารสุขภาพและสิ่งแวดล้อมศึกษา. 2566; 8(4):48 – 52.

ภาพถ่ายทางอากาศของระบบบำบัดน้ำเสีย โรงพยาบาลนามน. [อินเตอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2567] เข้าถึงจาก: https://www.google.com/maps

อนุรักษ์ ปิ่นทอง. มลพิษทางน้ำ. กาฬสินธุ์: คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีสุขภาพ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์; 2564.

กรมโรงงานอุตสาหกรรม. ระบบบำบัดมลพิษน้ำ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: กรมโรงงานอุตสาหกรรม; 2554.

ประกาศกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เรื่อง กำหนดมาตรฐานควบคุมการระบายน้ำทิ้งจากอาคารบางประเภทและบางขนาด (ประเภท ก) ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 122 ตอนที่ 125 ง วันที่ 29 ธันวาคม 2548

ประกาศคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติฉบับที่ 8 พ.ศ. 2537 เรื่อง เกณฑ์คุณภาพน้ำด้านการชลประทานในอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ ขนาดกลาง และทางน้ำชลประทาน

ประกาศคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ ฉบับที่ 8 พ.ศ.2537 ออกตามความในพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ.2535 เรื่อง กำหนดมาตรฐานคุณภาพน้ำในแหล่งน้ำผิวดิน (ประเภทที่ 3) ลงวันที่ 20 มกราคม 2537 ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 111 ตอนที่ 16 ง ลงวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2537

กนกพรรณ ยอดนิล, จักกฤต แก้วแต้ม และศศิธารา เอื้อเฉลิมกุล. การศึกษาคุณภาพน้ำทิ้งและประสิทธิภาพของระบบบำบัดน้ำเสีย โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยนเรศวร. ปริญญานิพนธ์วิศกรรมศาสตรบัณฑิต. มหาวิทยาลัยนเรศวร: 2554.

พลอยไพริน นวนนุกูล, สายัณต์ แก้วบุญเรือง และทวินันท์ หาญประเสริฐ. ประสิทธิภาพระบบบำบัดน้ำเสีย วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพและการสาธารณสุขชุมชน. 2564; 4(1):70 – 80.

สันทัด ศิริอนันต์ไพบูลย์ แทนตา จันทร์วุ่น และเปี่ยมศักดิ์ เมนะเศวต. บึงประดิษฐ์กับการบำบัดน้ำเสีย. วารสารราชบัณฑิตยสถาน. 2556; 38(3):1 – 19.

จิตพิสุทธิ์ สุภา, กาญจนา ยิ่งสุข และใหม่ หาญเชิงค้า. การศึกษาประสิทธิภาพระบบบำบัดน้ำเสียและคุณภาพน้ำทิ้งของโรงพยาบาลพิจิตร. ปริญญานิพนธ์วิศกรรมศาสตรบัณฑิต. มหาวิทยาลัยนเรศวร: 2554.

งานประเมินเทคโนโลยีทางการแพทย์ กลุ่มมาตรฐานและประเมินเทคโนโลยี กองวิศวกรรมการแพทย์ กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. การเปรียบเทียบประสิทธิภาพระบบบำบัดน้ำเสียแบบตะกอนเร่งในโรงพยาบาลชุมชนพื้นที่ภาคใต้ระหว่างระบบบำบัดน้ำเสียแบบก่อสร้างเองกับระบบบำบัดนำเสียแบบถุงสำเร็จรูป. วารสารวิศวกรรมการแพทย์ กองวิศวกรรมการแพทย์ ประจำปี 2558:52 – 55.

อรรคพล ภูผาจิตต์. แนวทางการนำทิ้งจากระบบบำบัดน้ำเสียกลับมาใช้ประโยชน์ โรงพยาบาลคำม่วง. วารสารอนามัยสิ่งแวดล้อมและสุขภาพชุมชน. 2561; 3(2):46 – 54.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-12-30

รูปแบบการอ้างอิง

ปิ่นทอง อ., & วันชูพริ้ง ท. (2024). ประสิทธิภาพในการบำบัดคุณภาพน้ำทางเคมีของระบบบำบัดน้ำเสีย โรงพยาบาลนามน อำเภอนามน จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารสิ่งแวดล้อมศึกษาการแพทย์และสุขภาพ, 9(4), 398–407. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/hej/article/view/277570