การพัฒนารูปแบบการดำเนินงานป้องกันการเสียชีวิตจากการจมน้ำ ในเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี อำเภอตาพระยา จังหวัดสระแก้ว
คำสำคัญ:
การพัฒนารูปแบบ, การป้องกันการจมน้ำ, เด็กอายุต่ำกว่า 15 ปีบทคัดย่อ
การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Action Research) ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการดำเนินงานป้องกันการเสียชีวิตจากการจมน้ำในเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี ในอำเภอตาพระยา จังหวัดสระแก้ว โดยใช้กระบวนการวิจัย 4 ขั้นตอน ได้แก่ การวางแผน การปฏิบัติ การสังเกต และการสะท้อนผล กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยหน่วยงานภาครัฐ องค์กรชุมชน ผู้ปกครอง และเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ และแบบสังเกต วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน
ผลการศึกษาพบว่า หลังการพัฒนารูปแบบฯ ผู้ปกครองและเด็กมีระดับความรู้เกี่ยวกับการป้องกันการจมน้ำเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001) ทักษะการเอาชีวิตรอดในน้ำของเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี เพิ่มขึ้น และและสามารถปฏิบัติตัวในการป้องกันการจมน้ำ เพิ่มมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001)
เอกสารอ้างอิง
สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค. สถานการณ์การตกน้ำ จมน้ำของเด็กในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก; 2562.
ภูวสิทธิ์ สิงห์ประไพ. สถานการณ์และมาตรการป้องกันการตกน้ำ จมน้ำของเด็กในประเทศไทย. เรียกใช้เมื่อ 30 มีนาคม 2567 จาก: http://km-bcns.blogspot.com/2015/11/blog-post.html
กองป้องกันการบาดเจ็บ กลุ่มป้องกันการบาดเจ็บทั่วไป กรมควบคุมโรค. ประเด็นข้อมูลสำคัญสำหรับการรณรงค์ป้องกันเด็กจมน้ำ. เอาชีวิตรอดได้ ช่วยเป็นพื้นที่เส้นปลอดภัยเด็กไม่จมน้ำ. 2563; 63:1-12.
สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 6 ชลบุรี. รายงานข้อมูลการเสียชีวิตจากการจมน้ำ พ.ศ. 2562-2566[เอกสารอัดสำเนา]. ชลบุรี: สำนักงาน; 2566.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดสระแก้ว. รายงานข้อมูลการเสียชีวิตจากการจมน้ำ พ.ศ. 2562-2566 [เอกสารอัดสำเนา]. สระแก้ว: สำนักงาน; 2567.
Kemmis S, Taggart RM, Nixon R. The action research planner. 3rd ed. Geelong: Deakin University Press; 1988.
Bloom BS. Handbook on Formative and Summative Evaluation of Student Learning. New York: McGraw-Hill; 1971.
กองป้องกันการบาดเจ็บ กรมควบคุมโรค. แนวทางประเมินผู้ก่อการดี การดำเนินงานป้องกันการจมน้ำ (MERT MAKER PLUs) ปี 2566 ฉบับแก้ไข (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: บริษัท รำไทยเพลส จำกัด; 2566.
บุศรา ชัยทัศน์, นนลักขณ์ เอื้อกิจ. พฤติกรรมป้องกันการจมน้ำในเด็กวัยเรียนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. [อินเทอร์เน็ต]. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2558 [เข้าถึงเมื่อวันที่ 30 มีนาคม 2567]. เข้าถึงได้จาก: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/CUNS
สุชาดา เกิดมงคลการ และคณะ. สถานการณ์ตกน้ำจมน้ำของเด็กในประเทศไทย. นนทบุรี: องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก; 2552.
เพ็ญพิไล ฤทธาคณานนท์. จิตวิทยาเด็ก. กรุงเทพฯ: คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2548.
Green LW, Kreuter MW. Health Program Planning an Educational and Ecological Approach. New York: Quebecor World Fairfield; 2005.
ส้ม เอกเฉลิมเกียรติ. ทบทวนวรรณกรรมการจมน้ำของเด็ก. กรุงเทพฯ: สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข; 2549.
ก้องสยาม ลับไพรี. การพัฒนาเครื่องมือวัดความฉลาดรู้ทางกายตามแนวคิดของไวท์เฮดสำหรับนักเรียนประถมศึกษาตอนปลาย. (ด.ด. (สุขศึกษาและพลศึกษา)). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2562.
