การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยความดันโลหิตสูงโดยใช้การแพทย์ทางไกล ในโรงพยาบาลสุวรรณภูมิ

ผู้แต่ง

  • ใล จุลสม โรงพยาบาลสุวรรณภูมิ อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด
  • โชคนิติพัฒน์ วิสูญ โรงพยาบาลสุวรรณภูมิ อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด
  • เอมอร ทาระคำ โรงพยาบาลสุวรรณภูมิ อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด

คำสำคัญ:

การแพทย์ทางไกล, ความดันโลหิตสูง, การจัดการโรคเรื้อรัง

บทคัดย่อ

     การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัญหา พัฒนารูปแบบ และประเมินผลการดูแลผู้ป่วยความดันโลหิตสูงโดยใช้การแพทย์ทางไกลในโรงพยาบาลสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด ระหว่างเดือนมีนาคม-กันยายน พ.ศ. 2567 รวมระยะเวลา 7 เดือน กลุ่มตัวอย่างเชิงคุณภาพประกอบด้วยทีมสหสาขาวิชาชีพ ผู้ป่วย และเครือข่ายชุมชน รวม 148 คน กลุ่มตัวอย่างเชิงปริมาณได้แก่ผู้ป่วยความดันโลหิตสูงกลุ่มสีเขียว 124 ราย เครื่องมือวิจัยประกอบด้วยแนวทางการสนทนากลุ่ม แบบประเมินความพึงพอใจ แบบประเมินพฤติกรรมการบริโภคอาหาร และแบบบันทึกสุขภาพ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เนื้อหา

     ผลการวิจัย พบว่า กระบวนการพัฒนารูปแบบการดูแลประกอบด้วย 5 ขั้นตอนหลักคือการเตรียมระบบและทีมงาน การประเมินความพร้อมของชุมชนและผู้ป่วย การตรวจรักษาผ่าน Platform Google Meet โดยทีมสหสาขาวิชาชีพ การให้คำแนะนำทางคลินิกและการส่งต่อข้อมูล และการจัดส่งยาถึงบ้านโดยไรเดอร์ ผลลัพธ์การนำระบบไปใช้พบว่า ความพึงพอใจของผู้ป่วยเพิ่มขึ้น ( P<0.001 ) พฤติกรรมการบริโภคอาหารดีขึ้น ( P< 0.001 ) ความดันโลหิตซิสโตลิกลดลง (P< 0.001) ความดันโลหิตไดแอสโตลิกลดลง ( p=0.001) และระดับ LDLคอเลสเตอรอลลดลง (p< 0.001 )

เอกสารอ้างอิง

World Health Organization. Violence against women. 2024. Available from: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/violence-against-women

กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. รณรงค์วันความดันโลหิตสูงโลก ปี 2567. 2567. Available from: https://ddc.moph.go.th/brc/news.php?news=43037

สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดร้อยเอ็ด. รายงานสถานการณ์โรคความดันโลหิตสูง จังหวัดร้อยเอ็ด. ร้อยเอ็ด: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดร้อยเอ็ด; 2567.

โรงพยาบาลสุวรรณภูมิ. รายงานการให้บริการผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง ประจำปี 2567. สุวรรณภูมิ: โรงพยาบาลสุวรรณภูมิ; 2567.

สุรสิงห์ สมบัติ สุรนาถวัชวงศ์. การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีดิจิทัลกับการดูแลสุขภาพของผู้สูงอายุ. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีสุขภาพ. 2566;14(2):1-10.

พุทธิดา จันทร์ดอนแดง. การพัฒนาคุณภาพระบบบริการดูแลผู้ป่วยโรคเรื้อรัง. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ. 2556;23(4):15-25.

Kemmis S, McTaggart R. The action research planner: Doing critical participatory action research. 3rd ed. Singapore: Springer Nature; 2022.

Martínez-Mesa J, González-Chica DA, Duquia RP, Bonamigo RR, Bastos JL. Sampling: how to select participants in my research study? An Bras Dermatol. 2020;91:326-330.

Braun V, Clarke V. Reflecting on reflexive thematic analysis. Qual Res Sport Exerc Health. 2019;11(4):589-597.

Haldane V, Chuah FLH, Srivastava A, Singh SR, Koh GCH, Seng CK, et al. Community participation in health services development, implementation, and evaluation: A systematic review of empowerment, health, community, and process outcomes. PLoS One. 2019;14(5):e0216112.

Runkle JD, Sugg MM, Graham G, Hodge B, March T, Mullendore J, et al. Participatory COVID-19 surveillance tool in rural Appalachia: Real-time disease monitoring and regional response. Public Health Rep. 2021;136(3):327-337.

Burke E, Watson K, Eva G, Gold J, Garcia-Moreno C, Amin A. Is addressing violence against women prioritised in health policies? Findings from a WHO policies database. PLoS Glob Public Health. 2024;4(2):e0002504.

Zhang W, Li X, Chen H, Wang Y. Effectiveness of telemedicine in hypertension control: A systematic review and meta-analysis. Am J Hypertens. 2023;36(2):123-132.

Wilson M, Taylor P, Thompson B, Wang Y. Home monitoring devices in telemedicine for chronic disease management. J Telemed Telecare. 2024;30(1):37-46.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-09-30

รูปแบบการอ้างอิง

จุลสม ใ. ., วิสูญ โ. ., & ทาระคำ เ. . (2025). การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยความดันโลหิตสูงโดยใช้การแพทย์ทางไกล ในโรงพยาบาลสุวรรณภูมิ. วารสารสิ่งแวดล้อมศึกษาการแพทย์และสุขภาพ, 10(3), 635–641. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/hej/article/view/288695