วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร

360 DEGREE EMPLOYEE EVALUATION ORGANIZATIONAL MANAGEMENT TO A HIGH PERFORMANCE

ทรงพล แสงพันธ์ — 2024-06-27

การประเมินผลการปฏิบัติงานในลักษณะ 360 องศานั้น เป็นการประเมินรอบทิศที่เหมาะกับองค์กรที่มีการทำงานหลากหลายมิติ หลากหลายระดับ และเป็นองค์กรที่มีขนาดใหญ่ ซึ่งผลลัพธ์จะช่วยกระตุ้นให้บุคลากรในองค์กรเกิดการตื่นตัว และกระตือรือร้นในการปฏิบัติงาน พร้อมทั้งเกิดการสร้างทักษะให้เกิดความสามัคคีในการปฏิบัติงานร่วมกัน ด้วยผลของการปฏิบัติงานนั้นจะถูกประเมินจากผู้ที่มีส่วนร่วมในการปฏิบัติงานนั้นๆ ฉะนั้นทุกคนก็ต่างที่จะมีผลในการประเมินของทุกคนเช่นเดียวกัน และการนี้ย่อมจะส่งผลดีในการปฏิบัติงานโดยรวมให้องค์กรมีผลการปฏิบัติงานของบุคลากรอยู่ในระดับสูง พร้อมทั้งสามารถเดินหน้าได้อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืนต่อไปได้ในอนาคต

LEGAL MEASURES IN SUPERVISING LOCAL GOVERNMENT ORGANIZATIONS A CASE STUDY OF MUNICIPALITIES COMPARE: THAILAND, FRANCE, JAPAN AND THE UNITED STATES

Apapong Kritawetin — 2024-06-27

การเปรียบเทียบมาตรการการกำกับดูแลระหว่างของไทย ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น และสหรัฐอเมริกา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการค้นคว้าจากเอกสาร ผลการศึกษา พบว่า การเปรียบเทียบมาตรการทางกฎหมายในการกำกับดูแลเทศบาลของไทยกับต่างประเทศ เช่น ประเทศฝรั่งเศส พบว่าส่วนดีและมีความเหมาะสมนำมาปรับใช้ในประเทศไทย เช่น การกำกับดูแลด้านตัวบุคคลและการกระทำของนายกเทศมนตรี ประธานสภาเทศบาล รองประธานสภาเทศบาล และสมาชิกสภาเทศบาลที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดกฎหมาย หรือกรณีเกิดความขัดแย้งระหว่างนายกเทศมนตรี กับสภาเทศบาล จนทำให้เทศบาลไม่สามารถบริหารได้ตามปกติ ถึงขั้นต้องสั่งให้พ้นจากตำแหน่งหรือยุบสภา แล้วแต่กรณีในประเทศฝรั่งเศสให้ศาลปกครองเป็นองค์กรพิจารณาวินิจฉัย มีคำพิพากษา และประเทศฝรั่งเศสได้ยกเลิกการกำกับดูแลเทศบาลก่อนกระทำ จะทำให้ลดข้อขัดแย้งระหว่างจังหวัดหรืออำเภอกับเทศบาลลงได้ส่วนหนึ่ง และจะทำให้เทศบาลมีอิสระในการกระทำงานตามภารกิจ และมีความเข้มแข็งยิ่งขึ้น ส่วนประเทศญี่ปุ่นมีมาตรการการกำกับดูแลเชิงบวก เช่น การแลกเปลี่ยนบุคลากรกับหน่วยงานรัฐบาลกลาง และระหว่างเทศบาลหรือองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้วยกัน การที่รัฐบาลกลางโอนภาษีบางประเภทที่รัฐบาลกลางเรียกเก็บได้แล้วโอนให้แก่เทศบาลที่มีรายได้น้อย เพื่อเสริมสร้างให้เทศบาลมีงบประมาณ จัดทำบริการสาธารณะให้แก่ประชาชน และมีมาตรการให้ประชาชนได้มีส่วนร่วมในการกำกับดูแล การบริหารเทศบาลโดยให้ประชาชนในเขตเทศบาลจำนวนร้อยละ 2 ของผู้มีสิทธิออกเสียงเลือกตั้งทั้งหมด รวมกันเข้าชื่อเพื่อให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมหรือยกเลิกข้อบัญญัติท้องถิ่นได้ และมีความเหมาะสมสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในประเทศไทยได้ในกรณีที่ประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งเห็นว่าสมาชิกสภาเทศบาลผู้ใดไม่สมควรดำรงตำแหน่งตามกฎหมายต่อไป และส่วนประเทศสหรัฐอเมริกา มีมาตรการการกำกับดูแลที่ดีและเหมาะสมสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในประเทศไทย เช่น รัฐบาลมลรัฐกำหนดให้มีมาตรฐานหรือดัชนีชี้วัดความสำเร็จของงานให้เทศบาลถือปฏิบัติ

THE 20-YEAR NATIONAL STRATEGY: DETERMINATION POLITICAL PARTY POLICY

โพธิ์คิน ขวาอุ่นหล้า — 2024-06-27

บทความวิชาการครั้งนี้นำเสนอเกี่ยวกับยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี และการกำหนดนโยบายของพรรคการเมือง ซึ่งมุ่งเน้นไปที่การเพิ่มความสามารถของประเทศให้พัฒนาอย่างยั่งยืน ผ่านความร่วมมือของทุกภาคส่วนในสังคม อย่างไรก็ตาม ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี ที่รัฐบาลคสช. ร่างขึ้นมานั้นไม่ได้พิจารณาความเห็นและความต้องการของประชาชนอย่างเพียงพอ นโยบายและมาตรการในยุค คสช. หลายฉบับ ขัดแย้งกับยุทธศาสตร์ชาติ ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี มีเป้าหมายที่ดี แต่เนื้อหาบางส่วนยังไม่ชัดเจน และขัดแย้งกับนโยบายของ คสช. รัฐบาลควรเริ่มต้นดำเนินการโดยการบริหารจัดการและรับฟังความเห็นของประชาชนเป็นกฎหลัก นอกจากนี้ยังควรส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารงานภาครัฐ พรรคการเมืองควรมีนโยบายที่ส่งเสริมการพัฒนาการบริหารงานภาครัฐให้มีประสิทธิภาพ โปร่งใส ตอบสนองต่อความต้องการของประชาชน และสอดคล้องกับบริบทของสังคมไทย บางครั้งพรรคการเมืองอาจมีวิธีการบริหารงบประมาณที่มีประสิทธิภาพกว่ากับคณะกรรมการการเลือกตั้ง การประกาศนโยบายที่ไม่สอดคล้องกับยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี อาจทำให้สูญเสียความเชื่อมั่นของประชาชนและความเข้าใจในนโยบายของพรรค การพัฒนาประสิทธิภาพของพรรคการเมืองเป็นสิ่งสำคัญ เพราะช่วยให้สามารถกำหนดนโยบายสาธารณะที่ดีและโปร่งใสให้กับประชาชนได้ เมื่อมีนโยบายที่ดีแล้ว ช่วยให้ประเทศมีความก้าวหน้าตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ในยุทธศาสตร์ชาติ การเชื่อมโยงยุทธศาสตร์ชาติกับนโยบายพรรคการเมือง เป็นสิ่งที่ประชาชนควรพิจารณาในการเลือกตั้ง เพื่อให้แน่ใจว่านโยบายของพรรคการเมืองนั้นสอดคล้องกับเป้าหมายการพัฒนาประเทศระยะยาว และนำไปสู่การพัฒนาประเทศอย่างยั่งยืน

SADOK KOK THOM 2 INSCRIPTION: SIGNIFICANT EVIDENCE of ANCIENT KHOM - KHMER HISTORY

วรรณพร บุญญาสถิตย์ — 2024-06-27

บทความนี้มีวัตถุประสงคเพื่ออธิบายความสำคัญของจารึกสด๊กก๊อกธม 2 ต่อประวัติศาสตร์ขอม - เขมรโบราณ เนื่องจากการอธิบายประวัติศาสตร์ขอม - เขมรโบราณต้องใช้ข้อมูลจากหลายแหล่งเพื่อนำมาปะติดปะต่อรวบรวมตีความและอธิบายเพื่อให้ได้ประวัติศาสตร์ที่ชัดเจน จารึกสด๊กก๊อกธม 2 คือหลักฐานชิ้นสำคัญที่ช่วยเชื่อมโยงข้อมูลที่ขาดหายทำให้นักวิชาการตีความและอธิบายประวัติศาสตร์ในดินแดนกัมพูชาได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น จารึกสด๊กก๊อกธม 2 ถูกพบ ณ ปราสาทสด๊กก๊อกธม อำเภอโคกสูง จังหวัดสระแก้ว เมื่อ พ.ศ. 2463 เป็นจารึกสำคัญที่สุดในบรรดาศิลาจารึกเขมรเนื่องจากเป็นจารึกที่ให้ข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับกษัตริย์เขมรซึ่งไม่พบในจารึกอื่น ทำให้การลำดับกษัตริย์เขมรโบราณในอดีตที่มีความสับสนและคลุมเครือมานานชัดเจนขึ้นและทำให้เข้าใจถึงคติเทวราชาที่สอดคล้องกับการสร้างศาสนสถานบนที่สูงหรือหากสร้างในที่ราบก็จะมีฐานเป็นชั้นเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของเขาไกรลาส และเขาพระสุเมรุตามคติความเชื่อของศาสนาพราหมณ์-ฮินดู และศาสนาพุทธ

FACTORS OF COMPENSATION AFFECTING WORK PERFORMANCE OF GENERATION Y : A CASE OF LOWER NORTHERN REGION PART OF THAILAND

Naphat Wuttaphan — 2024-06-27

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยด้านค่าตอบแทนที่ส่งผลต่อผลการปฏิบัติงานของเจเนอเรชั่นวายในเขตภาคเหนือตอนล่างของประเทศไทย โดยเป็นการศึกษาเชิงปริมาณแบบภาคตัดขวางโดยสุ่มกลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานในการวิเคราะห์ข้อมูลระดับของค่าตอบแทนเชิงธุรกรรม ค่าตอบแทนที่ไม่ใช่ตัวเงินทางตรง (สวัสดิการ) และค่าตอบแทนเชิงความสัมพันธ์ และใช้สถิติอ้างอิง ได้แก่ การวิเคราะห์ความแปรปรวน การวิเคราะห์ค่าสหสัมพันธ์ และการวิเคราะห์ถดถอย ผลการวิจัยพบว่าปัจจัยด้านเงินเดือน ค่าตอบแทนจูงใจ โบนัส วันหยุด งานที่ท้าทาย ความก้าวหน้าในอาชีพ การให้การยอมรับนับถือ หัวหน้างาน สภาพแวดล้อมการทำงาน และเพื่อนร่วมงานร่วมกันทำนายผลการปฏิบัติงานของเจนเนอเรชั่นวาย

ประโยชน์ในงานวิจัยนี้สามารถนำไปสู่การจัดการค่าตอบแทนเพื่อให้สอดคล้องกับเจเนอเรชั่นของขององค์การได้ ทั้งนี้เพื่อในระยะยาวจะสามารถลดต้นทุนด้านค่าตอบแทน และสามารถตอบสนองการจัดการความหลากหลายในองค์การโดยเฉพาะความแตกต่างหรือช่องว่างระหว่างวัยได้อย่างมีประสิทธิภาพ

USING COMMUNICATIVE ACTIVITIES TO IMPROVE ENGLISH SPEAKING ABILITY OF MATTHAYOMSUKSA 4 STUDENTS

Kasira Kunnanthanaporn — 2024-06-27

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมสื่อสารของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ก่อนเรียนและหลังเรียน และ ศึกษาเจตคติต่อการสอนพูดภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมสื่อสารของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/3 โรงเรียนหนองคายวิทยาคาร จำนวน 32 คน ที่เรียนในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 โดยใช้วิธีสุ่มแบบกลุ่ม แบบแผนการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงทดลองแบบกลุ่มเดียวทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้การสอนพูดภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมสื่อสาร แบบทดสอบวัดความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษ และแบบวัดเจตคติต่อการสอนพูดภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมสื่อสาร การดำเนินการทดลองใช้ระยะเวลา 12 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 2 ชั่วโมง รวมทั้งหมด 24 ชั่วโมง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบทีแบบกลุ่มเดียว และการทดสอบทีแบบไม่อิสระ ผลการวิจัยสรุปได้ว่า นักเรียนมีคะแนนความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษ คะแนนก่อนเรียนมีค่าเฉลี่ย 73.80 คิดเป็นร้อยละ 24.60 และคะแนนหลังเรียนมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 222.52 คิดเป็นร้อยละ 74.17 ซึ่งมีคะแนนสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 70 และเมื่อทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยพบว่านักเรียนมีความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนและนักเรียนมีเจตคติต่อการสอนพูดภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมสื่อสารอยู่ในระดับดีมาก

THE HISTORICAL TOURISM DEVELOPMENT IN NAKHON NAYOK PROVINCE

วชิรวิทย์ วิชาสวัสดิ์ — 2024-06-27

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์โบราณคดี และวัฒนธรรม 2) ปัจจัยที่เหมาะสมสำหรับการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์โบราณคดี และวัฒนธรรม และ 3) รูปแบบการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์โบราณคดี และวัฒนธรรม ของเมืองดงละคร ตำบลดงละคร จังหวัดนครนายก เป็นการวิจัยแบบผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณ ด้วยการแจกแบบสอบถาม วิเคราะห์ด้วยสถิติจำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน กับการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก และการสนทนากลุ่ม วิเคราะห์เนื้อหาด้วยการตีความ เพื่อสร้างข้อสรุปแบบอุปนัยผลการศึกษาสรุปได้ดังนี้

ศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์โบราณคดี และวัฒนธรรมตำบลดงละคร มีแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญด้านประวัติศาสตร์ โบราณสถานและวัฒนธรรม ที่สำคัญ ได้แก่ วัดมณีวงศ์ เมืองโบราณดงละคร
วัดดงละคร กลุ่มแม่บ้านทำกระยาสารท หนองหิงหาย วัดคลองโพธิ์ วัดใหม่บำเพ็ญผล และวัดท่าอิฐ
ปัจจัยที่เหมาะสมสำหรับการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์โบราณคดี และวัฒนธรรม ตำบลดงละคร
5 ด้าน คือ ด้านการบริหารจัดการ ด้านความร่วมมือ ด้านการประชาสัมพันธ์ ด้านจิตสำนึกและการเห็นคุณค่าของโบราณสถาน วัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ และด้านความเข้มแข็งของชุมชน
รูปแบบการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์โบราณคดี และวัฒนธรรมของเมืองดงละคร ตำบลดงละคร จังหวัดนครนายกที่เหมาะสม มี 2 รูปแบบ คือ 1. การท่องเที่ยวการท่องเที่ยวเชิงพุทธ 2. การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ

4. ข้อเสนอแนะการบริหารจัดการการท่องเที่ยว คือ 1) การบริหารจัดการที่ดี โดยการจัดสิ่งอำนวยความสะดวกไว้อย่างป็นระบบ มีบุคลากรตามจุดเพื่อตอบคำถามและอธิบายถึงสถานที่และเรื่องราวสำคัญ ๆ
2) การมีส่วนร่วม โดยให้ชุมชนเข้าไปมีส่วนร่วมในการดูแลวัด สถานที่ท่องเที่ยว เพื่อให้ชาวบ้านมีความรู้สึกการเป็นเจ้าของและมีรายได้เพิ่มขึ้น 3) การประชาสัมพันธ์แหล่งท่องเที่ยว ด้วยการสื่อสารที่หลากหลาย 4) การสร้างจิตสำนึกและการเห็นคุณค่าของโบราณสถาน วัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ และ 5) การสร้างความเข้มแข็งของชุมชน ด้วยกระบวนการมีส่วนร่วม และการสร้างอัตลักษณ์ชุมชนให้ชัดเจน

THE DEVELOPMENT OF PRODUCT OF THE TRICOLOR BATIK GROUP PAK PHANANG DISTRICT, NAKHON SI THAMMARAT PROVINCE

วาสนา ฉายประทีป — 2024-06-27

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษา 1) สภาพปัจจุบันและปัญหาของกลุ่มผ้าปาเต๊ะสามสี อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช 2) รูปแบบผลิตภัณฑ์ผ้าปาเต๊ะดีไซน์ ของกลุ่มผ้าปาเต๊ะสามสี อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช 3) การพัฒนาผลิตภัณฑ์ผ้าปาเต๊ะดีไซน์ ของกลุ่มผ้าปาเต๊ะสามสี อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช ผู้วิจัยได้ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการศึกษาจากเอกสาร และเก็บข้อมูลภาคสนาม โดยการสังเกต สัมภาษณ์ ประชุมเชิงปฏิบัติการจากกลุ่มประชากรคัดเลือกแบบเจาะจง ได้แก่ กลุ่มผู้รู้ กลุ่มผู้ปฏิบัติ และกลุ่มผู้เกี่ยวข้อง จำนวน 46 คน

ผลการวิจัยพบว่า สภาพปัจจุบันและปัญหาการพัฒนาของกลุ่มผ้าปาเต๊ะสามสี อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่า 1) ด้านการออกแบบผลิตตภัณฑ์ สมาชิกกลุ่มไม่มีทักษะด้านการออกแบบ การแปรรูปผลิตภัณฑ์ ขาดความวิเคราะห์ของผู้บริโภคทำให้การพัฒนาผลิตภัณฑ์ไม่มีรูปแบบที่หลากหลาย แนวทาง ควรมีวิทยากรในการออกแบบผลิตภัณฑ์ โดยจัดให้มีการอบรมให้ความรู้ เรื่องผลิตภัณฑ์ที่ตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคให้มีความหลากหลาย 2) ด้านการถ่ายทอดภูมิปัญญา ขาดการถ่ายทอดองค์ความรู้ การเพ้นท์ผ้า จากรุ่นสู่รุ่นเนื่องจากไม่รู้จักใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ แนวทาง ควรมีการจัดอบรมระยะสั้นให้กับผู้สนใจ และโรงเรียนที่อยู่ภายในอำเภอ 3) ด้านงบประมาณสนับสนุน หน่วยงานของภาครัฐ ไม่มีงบประมาณสนับสนุนอย่างต่อเนื่อง ที่จะจัดอบรมให้ความรู้เรื่องการออกแบบผลิตภัณฑ์ ทำให้ขาดความต่อเนื่อง แนวทาง หน่วยงานของภาครัฐ ควรมีงบประมาณสนับสนุน จัดวิทยากรมาให้ความรู้เรื่องการออกแบบ และพัฒนาผลิตภัณฑ์ให้มีความหลากหลาย 4) ด้านการตลาด ทางกลุ่มไม่มีความรู้เรื่องการตลาด และไม่ได้สำรวจความต้องการของผู้บริโภค แนวทาง กลุ่มควรมีการสำรวจความต้องการของผู้บริโภค เพื่อจะได้ผลิตผลิตภัณฑ์ให้ตรงตามความต้องการของผู้บริโภค และมีช่องทางการจำหน่ายสินค้า 5) ด้านการประชาสัมพันธ์ กลุ่มไม่มีเครือข่าย ขาดการเชื่อมโยงเที่ดีกับแหล่งผลิตผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ขาดการนำเทคโนโลยีมาใช้ประชาสัมพันธ์สินค้า แนวทาง ควรมีการสร้างเครือข่าย มีการประชาสัมพันธ์ทางสื่อออนไลน์ เช่น เพจFacebook, LINE, TikTok, YouTube เพื่อให้ผู้บริโภครับรู้ข้อมูลข่าวสาร และช่องทางการสั่งซื้อผ่านทางอินเตอร์เน็ต รูปแบบผลิตภัณฑ์ผ้าปาเต๊ะดีไซน์ พบว่า ลวดลายของผ้าปาเต๊ะดีไซน์มีลายดังนี้ 1) ลายนกยูง
2) ลายดอกไม้ 3) ลายพัด 4) ลายใบไม้ และ 5) ลายเถาวัลย์ รูปแบบผลิตภัณฑ์มีเพียง 3 อย่าง ได้แก่ 1) ผืนผ้าปาเต๊ะดีไซน์ 2) พวงกุญแจที่ทำจากผ้าปาเต๊ะ 3) ดอกไม้ทำจากผ้าปาเต๊ะตกแต่งกระเป๋ากระจูด การพัฒนาผลิตภัณฑ์ผ้าปาเต๊ะดีไซน์ พบว่า มีการประชุมวางแผนร่วมกัน การดำเนินการพัฒนาจากผืนผ้าปาเต๊ะดีไซน์ มาเป็นกระเป๋า 2 แบบ ได้แก่ แบบที่ 1 กระเป๋าอเนกประสงค์ แบบที่ 2 กระเป๋าปากปิ๊กแป๊ก สมาชิกกลุ่มสามารถนำความรู้และทักษะในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ไปสร้างรายได้ สร้างมูลค่าเพิ่มเพื่อเศรษฐกิจชุมชน

THE CONSERVATION AND INHERITING OF THE ANCIENT WISDOM OF ARRANGING KHAN MAK IN NAKHON SI THAMMARAT PROVINCE

อริสรา จิตรา — 2024-06-27

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีความมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาความเป็นมาของการจัดขันหมากแบบโบราณในจังหวัดนครศรีธรรมราช 2) ศึกษาสภาพปัจจุบันและปัญหาของการจัดขันหมากแบบโบราณในจังหวัดนครศรีธรรมราช 3) ศึกษาแนวทางการอนุรักษ์ และการสืบสานการจัดขันหมากแบบโบราณในจังหวัดนครศรีธรรมราชเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยวิธีการศึกษาจากเอกสารและเก็บข้อมูลภาคสนาม โดยการสังเกต สัมภาษณ์ และการประชุมเชิงปฏิบัติการจากกลุ่มประชากร 2 อำเภอ คัดเลือกแบบเจาะจง
กลุ่มตัวอย่างได้แก่ กลุ่มผู้รู้ กลุ่มผู้ปฏิบัติ กลุ่มผู้เกี่ยวข้อง จำนวน 32 คน

ผลการวิจัย พบว่า การจัดขันหมากแบบโบราณในจังหวัดนครศรีธรรมราชเป็นไปตามความเชื่อและประเพณีนิยม ให้ผู้ใหญ่ฝ่ายชายเป็นผู้ไปขอหรือทาบทาม (แยบเมีย) ขันหมาก ประกอบด้วย เชี่ยนเฒ่า ขันหมากหัว ขันหมากถาม (คอ) ขันหมากต่อ (คาง) พานหมาก 15 คำ ผ้าไหว้ เทียนไหว้ เครื่องเทียบผลไม้และขนมมงคล เครื่องเซ่นวักตักแตน อุปกรณ์ที่ใช้ในการจัดของอำเภอเมืองใช้ 25 อย่าง อำเภอฉวางใช้ 24 อย่าง รูปแบบการจัดมีเอกลักษณ์เฉพาะเหมือนกัน ได้แก่ จัดพลู เรียกว่า วนพลูส่วนภาชนะที่ใส่ขึ้นอยู่กับความสวยงามและถูกต้องตามแบบโบราณอย่างเคร่งครัด สภาพปัจจุบันและปัญหา พบว่า ด้านการถ่ายทอดภูมิปัญญาการจัดขันหมากแบบโบราณ ผู้ที่มีความรู้มีประสบการณ์มีอายุ 60 – 80 ปี ไม่มีการถ่ายทอดไปสู่รุ่นลูกรุ่นหลาน เด็กรุ่นใหม่ทีมีอายุ 40 ปีลงมาไม่มีผู้ใดที่สนใจ แนวทางควรจัดการอบรมระยะสั้นให้กับผู้สนใจหรือใช้หลักสูตรของกระทรวงศึกษาธิการในชั่วโมงลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ ด้านวัสดุอุปกรณ์ ในการจัดยึดถือขนบธรรมเนียมประเพณีอย่างเคร่งครัด แต่ในสถานการณ์ปัจจุบันเน้นในเรื่องของความประหยัดและการใช้บริการทางธุรกิจในการจัดแบบธรรมดา แนวทางควรส่งเสริมให้มีการจัดขันหมากแบบโบราณ เพื่อการสืบทอดขนบธรรมเนียมประเพณีให้คนรุ่นใหม่ได้ตระหนักในเชิงอนุรักษ์ ด้านการจัดแบบโบราณเนื่องจากปราชญ์ผู้มีความรู้ในเรื่องการจัดขันหมากมีอายุมากขึ้นขาดช่วงการถ่ายทอด แนวทางเชิญวิทยากรมาให้ความรู้ด้านการจัดขันหมากแบบโบราณ มีการจัดอบรมให้แก่ผู้สนใจนักเรียน นักศึกษาและกลุ่มผู้สนใจ ด้านการประชาสัมพันธ์ไม่มีเฟสบุ๊ค ไม่มีเครือข่าย แนวทางควรมีการประชาสัมพันธ์ผ่านทางเว็ปไซต์ เฟสบุ๊ค สร้างเครือข่ายกับร้านจัดดอกไม้และมีแพ็กเกทให้เลือกตามความเหมาะสมตามงบประมาณที่ตั้งไว้ แนวทางการอนุรักษ์และการสืบสาน พบว่า ควรจัดทำเป็นหลักสูตรจัดการเรียนการสอนในสถานศึกษาท้องถิ่น จัดทำเป็นข้อมูลในเว็ปไซด์ขององค์กรที่เกี่ยวข้อง จัดทำเป็นหนังสือ วีดีทัศน์ ซีดีเผยแพร่ให้ผู้สนใจ จัดฝึกอบรมเผยแพร่ทางสื่อต่าง ๆ หาตลาดเพื่อช่วยให้ชาวบ้านมีงานทำก่อให้เกิดรายได้ สามารถพึ่งพาตนเองได้ ทำให้เกิดความเข้มแข็งและมีมูลค่าทางเศรษฐกิจ

A STUDY OF TOURIST SERVICE BUSINESS OPERATIONS AFFECTING TOURIST SATISFACTION THROUGH CHINESE TOURIST SERVICE PROVIDERS IN CHIANG MAI PROVINCE

รัตน์นรินฑิราก์ นิภาวรรณ — 2024-06-27

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับองค์ประกอบของคุณภาพการบริการของผู้ให้บริการท่องเที่ยวที่มีผลต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวจีนในพื้นที่เชียงใหม่ และเพื่อเสนอแนวทางในการปรับปรุงคุณภาพการให้บริการสำหรับธุรกิจบริการท่องเที่ยวเพื่อสร้างความพึงพอใจในการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวจีนในพื้นที่เชียงใหม่ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างเป็นกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวจีนที่เดินทางมาท่องเที่ยวภายในจังหวัดเชียงใหม่ในช่วงระหว่าง 1 เดือนที่ผ่านมาจำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยด้วยเครื่องมือแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในงานวิจัยใช้การแจกแจง ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบ สมมติฐานของการวิจัย ใช้สถิติ สหสัมพันธ์แบบเพียรสัน รวมทั้งใช้สถิติวิเคราะห์การถดถอย พหุคูณผลการวิจัยพบว่าส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อยู่ในช่วงอายุ 25 – 49 ปี มีระดับการศึกษาต่ำกว่าปริญญาตรี ประกอบอาชีพเจ้าของกิจการ มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน 20,001 – 40,000 บาท ภาพรวมคุณภาพการบริการของผู้ให้บริการท่องเที่ยวมีภาพรวมความสำคัญค่อนข้างสูง โดยประเด็นที่มีความสำคัญมากที่สุดได้แก่ “การให้บริการตรงตามความต้องการ” รองลงมาได้แก่ “การบริการที่ทั่วถึง” “การสร้างบรรยากาศในการบริการที่ดี” “การให้การช่วยเหลือและการแก้ปัญหา” และ “การอำนวยความสะดวกในการบริการ” ตามลำดับ ภาพรวมความพึงพอใจในการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวจีนในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่มีภาพรวมความพึงพอใจค่อนข้างสูง โดยประเด็นที่มีความพึงพอใจมากที่สุดได้แก่ “การกลับมาเที่ยวซ้ำ” ตามลำดับ ตัวแปรคุณภาพการบริการ ด้านการให้บริการตรงตามความต้องการมีอิทธิพลต่อความพึงพอใจในการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวจีนในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่ด้านการกลับมาเที่ยวซ้ำและการบอกต่อมากที่สุด

AN ANALYSIS OF LANGUAGE PATTERNS AND STRATEGIES IN WRITING CAFÉ REVIEWS VIA FACEBOOK PAGES

ผศ.ดร.รสริน ดิษฐบรรจง — 2024-06-27

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบและกลวิธีการใช้ภาษาในการรีวิวคาเฟ่บนเพจเฟซบุ๊ก ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research)เก็บข้อมูลรูปแบบและกลวิธีการใช้ภาษาในการรีวิวคาเฟ่บนเพจเฟซบุ๊ก 3 เพจ เพจ Cafe Story`: รีวิวคาเฟ่ทุกวัน เพจชีวิตติดรีวิว และเพจ EDTguide เลือกเพจที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการรีวิวคาเฟ่ในประเทศไทย 3 ประเภท ได้แก่ การรีวิวคาเฟ่ร้านกาแฟ การรีวิวคาเฟ่ร้านอาหาร และการรีวิวคาเฟ่ท่องเที่ยวที่มียอดผู้ติดตามมากกว่า 1 ล้านคน และที่เจ้าของเพจเป็นผู้โพสต์เท่านั้น ระยะเวลา 1 ปี ตั้งแต่ เดือนกรกฎาคม 2564 – เดือนมิถุนายน 2565 จำนวน 467 เรื่อง และการสัมภาษณ์ผู้ประกอบการธุรกิจคาเฟ่ ที่มีการรีวิวร้านคาเฟ่ของตนในเพจเฟซบุ๊ก จำนวน 6 แห่ง ใช้วิธีการสุ่มแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เลือกคาเฟ่ที่นำเสนอเนื้อหาการประชาสัมพันธ์คาเฟ่ผ่านเพจเฟซบุ๊กที่เปิดเป็นสาธารณะ และครอบคลุมในกลุ่มคาเฟ่ร้านกาแฟ คาเฟ่ร้านอาหาร และคาเฟ่แนวท่องเที่ยว ผลการวิจัยพบรูปแบบในการรีวิวคาเฟ่บนเพจเฟซบุ๊กทั้งสิ้น 4 รูปแบบ คือ การตั้งชื่อ การเปิดเรื่อง การดำเนินเรื่อง และการปิดเรื่อง การตั้งชื่อ ปรากฏทั้งสิ้น 4 รูปแบบ ได้แก่ การตั้งชื่อโดยใช้ชื่อคาเฟ่ การตั้งชื่อโดยใช้เมนูอร่อยของร้าน การตั้งชื่อแบบบอกกล่าว และการตั้งชื่อแบบผสม การเปิดเรื่อง ปรากฏทั้งสิ้น 4 รูปแบบ ได้แก่ การเปิดเรื่องแบบบรรยาย การเปิดเรื่องแบบพรรณนา การเปิดเรื่องแบบตั้งคำถาม และการเปิดเรื่องแบบทักทายผู้อ่าน การดำเนินเรื่อง ปรากฏทั้งสิ้น 4 รูปแบบ ได้แก่ การดำเนินเรื่องโดยการบรรยาย การดำเนินเรื่องโดยการพรรณนา การดำเนินเรื่องโดยการสนทนากับผู้อ่าน และการดำเนินเรื่องแบบผสม การปิดเรื่อง ปรากฏทั้งสิ้น 4 รูปแบบ ได้แก่ การปิดเรื่องโดยการให้ข้อมูลสำคัญ การปิดเรื่องโดยใช้วัจนกรรม การปิดเรื่องโดยใช้แฮชแท็ก และการปิดเรื่องแบบผสม กลวิธีการใช้ภาษาในการรีวิวคาเฟ่บนเพจเฟซบุ๊ก แบ่งเป็น กลวิธีทางอรรถศาสตร์ ปรากฏทั้งสิ้น 8 กลวิธี ได้แก่ คำสื่อจินตภาพ คำทับศัพท์ คำสแลง การใช้สัญรูป คำสรรพนาม คำเปลี่ยนแปลงรูปเขียน คำคล้องจอง และ คำภาษาถิ่น ตามลำดับ และกลวิธีทางวัจนปฏิบัติศาสตร์ ปรากฏทั้งสิ้น 3 กลวิธี ได้แก่ วัจนกรรม อุปลักษณ์ และคำถามเชิงวาทศิลป์ ตามลำดับ

THE LEARNING MANAGEMENT OF THAI DRAMATIC ART USING PROJECT-BASED LEARNING WITH VLOGS TO DEVELOP LEARNING ACHIEVEMENT AND CREATIVE THINKING OF GRADE 5 STUDENTS

Chaturapon Khanchanturk — 2024-06-27

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชานาฏศิลป์ ของนักเรียน ก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐานร่วมกับ Vlog 2) เปรียบเทียบความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียน หลังจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐานร่วมกับ Vlog กับเกณฑ์ค่าเฉลี่ยไม่น้อยกว่า 3.51 และ 3) ศึกษาความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐานร่วมกับ Vlog กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัยคือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ที่กำลังศึกษาอยู่ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในจังหวัดปทุมธานี จำนวน 1 ห้อง มีนักเรียนจำนวน 32 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้รายวิชานาฏศิลป์ จำนวน 4 แผน 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์รายวิชานาฏศิลป์ จำนวน 40 ข้อ 3) แบบประเมินความคิดสร้างสรรค์ จำนวน 8 ข้อ และ 4) แบบสัมภาษณ์ความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ จำนวน 7 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชานาฏศิลป์ หลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐานร่วมกับ Vlog สูงกว่าก่อนเรียน 2) นักเรียนมีความคิดสร้างสรรค์หลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐานร่วมกับ Vlog ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย = 4.06) และ 3) นักเรียนส่วนใหญ่รู้สึกกระตือรือร้น ตื่นเต้นในการเรียนรู้และทำกิจกรรมโครงงานร่วมกับการสร้างสรรค์ผลงานผ่าน Vlog ได้รับประโยชน์ทั้งด้านความรู้และการนำเสนอผลงาน ทำให้การเรียนในรายวิชานาฏศิลป์น่าสนใจยิ่งขึ้น

FACTORS RELATING TO THE DEVIANT WORKPLACE BEHAVIOR OF PRIVATE COMPANY EMPLOYEES IN BANGKOK METROPOLITAN

Pavin Chinachoti — 2024-06-27

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับปัจจัยด้านการดำเนินงาน ความเครียดในการทำงาน บุคลิกภาพด้านมืด และ พฤติกรรมการทำงานที่เบี่ยงเบนของพนักงานบริษัทเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร และ 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านการดำเนินงาน ความเครียดในการทำงาน บุคลิกภาพด้านมืด กับพฤติกรรมการทำงานที่เบี่ยงเบน

การวิจัยเรื่องนี้เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ ประชากร คือ พนักงานที่ปฏิบัติงานในบริษัทเอกชน ในเขตกรุงเทพมหานคร เนื่องจากไม่ทราบจำนวนประชากรที่แน่ชัดโดยใช้การหาขนาดของกลุ่มตัวอย่างของคอแครน ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 จำนวน 400 ตัวอย่าง ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ การวิเคราะห์ใช้การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยด้านการดำเนินงานในภาพรวมอยู่ระดับปานกลาง ความเครียดในการทำงานในภาพรวมอยู่ระดับน้อย บุคลิกภาพด้านมืดในภาพรวมอยู่ระดับปานกลาง และพฤติกรรมการทำงานที่เบี่ยงเบนในภาพรวมอยู่ระดับน้อยที่สุด และ 2) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านการดำเนินงาน ความเครียดในการทำงาน บุคลิกภาพด้านมืด กับ พฤติกรรมการทำงานที่เบี่ยงเบน มีความสัมพันธ์ในทางบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

RHETORICAL MOVES OF AI-GENERATED RESEARCH ARTICLE ABSTRACTS AND PUBLISHED RESEARCH ARTICLE ABSTRACTS IN APPLIED LINGUISTICS

Sattra Maporn — 2024-06-27

บทคัดย่อเป็นส่วนสำคัญในการตีพิมพ์บทความวิจัยในวารสารวิชาการโดยมีเนื้อหาสรุปบทความเพื่อช่วยให้ผู้อ่านประเมินความสำคัญของงานได้ โดยยุคปัจจุบันผู้เขียนอาจใช้เทคโนโลยีช่วย เช่น ChatGPT จาก บริษัท OpenAI เพื่อช่วยในการสร้างส่วนบทคัดย่อของบทความวิจัย โดยงานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อระบุรูปแบบอัตถภาคในบทคัดย่อของบทความวิจัยที่สร้างโดย ChatGPT โดยเปรียบเทียบกับผลงานที่เขียนโดยมนุษย์จากวารสารที่มีชื่อเสียงในด้านภาษาศาสตร์ประยุกต์ ข้อมูลประกอบด้วยบทคัดย่อของบทความวิจัย 60 บทคัดย่อที่มาจากสองแหล่งข้อมูล โดยใช้รูปแบบการวิเคราะห์อัตถภาคของ Hyland (2000) เพื่อวิเคราะห์ความถี่และค่าร้อยละ ผลการวิจัยพบว่า บทคัดย่อที่สร้างโดย AI มักใช้รูปแบบ P-M-Pr-C ในขณะที่บทคัดย่อที่เขียนโดยมนุษย์มักยึดถือรูปแบบ I-P-M-Pr-C ส่วนความแตกต่างในรูปแบบการเขียนนี้เสนอให้เห็นว่าอาจมีความแตกต่างในเลือกใช้รูปแบบของภาษาระหว่างข้อความที่สร้างขึ้นโดยปัญญาประดิษฐ์และผู้เขียนมนุษย์ในบริบทของการเขียนบทคัดย่อ

THE PLAYING OF RANAD-EK MAHORI IN TAB MAHORI OF BAN PATTAYAKOSOL

กฤษฎา นุ่มเจริญ — 2024-06-27

งานวิจัยเรื่อง การบรรเลงระนาดเอกมโหรีจากตับมโหรี บ้านพาทยโกศล มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบริบทที่เกี่ยวข้องกับตับมโหรี บ้านพาทยโกศลและเพื่อศึกษาการบรรเลงระนาดเอกมโหรีจากตับมโหรี บ้านพาทยโกศล ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เน้นกระบวนการวิจัยเพื่อนำไปสู่การสร้างสรรค์ และระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ สามารถใช้เป็นข้อมูลเผยแพร่เกี่ยวกับวิวัฒนาการ ลักษณะทางกายภาพของระนาดเอกมโหรี

ผลการวิจัย พบว่า ตับมโหรี บ้านพาทยโกศลนั้น เพลงตับส่วนใหญ่มีเพลง 5 เพลง ยกเว้นตับนางนาคและตับนกกระจอกเท่านั้น จะมี 6 เพลง ใช้อัตราจังหวะสองชั้น และใช้หน้าทับ 2 ประเภทได้แก่ หน้าทับปรบไก่ สองชั้นและหน้าทับสองไม้ ลักษณะการดำเนินทำนองทั่วไปเป็นแบบดำเนินทำนอง มีสำนวนบังคับทางและกึ่งบังคับทางอยู่บ้างในบางเพลง และพบการใช้ลูกโยนซึ่งมีลักษณะการบรรเลงอย่างเดียวกันกับเพลงเรื่อง และการใช้สำนวนในเพลงหน้าพาทย์ ในส่วนของทางระนาดเอกมโหรีในตับมโหรีบ้านพาทยโกศลนั้นมีการใช้กลอนระนาดในลักษณะต่าง ๆ เช่น กลอนร้อยลูกโซ่ กลอนไต่ลวด กลอนม้วนตะเข็บ กลอนย้อนตะเข็บ กลอนสับ กลอนลอดตาข่าย นอกจากนี้ยังมีการดำเนินทำนองที่มีลักษณะเฉพาะซึ่งสอดคล้องกับลักษณะเสียงของระนาดเอกมโหรี และมีการใช้เทคนิคพิเศษที่เป็นแบบแผนในการบรรเลงระนาดเอกมโหรีบรรเลงเพลงอื่น ๆ ต่อไปได้