พฤติกรรมการเที่ยวกลางคืนของนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

Main Article Content

จิตรดี วิเชียรบุตร
อัครเดช พรหมกัลป์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาพฤติกรรมการเที่ยวกลางคืนของนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และ 2. เปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลกับพฤติกรรมการเที่ยวกลางคืนของนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา นักศึกษาจำนวน 400 คน จากประชากรทั้งหมด 5,771 คน คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยกรณีตัวอย่าง 2 (t-test Independent) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสังคมศาสตร์


ผลการวิจัยพบว่า


  1. ส่วนใหญ่การศึกษาพฤติกรรมการเที่ยวกลางคืนของนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ส่วนใหญ่อยู่ระดับปานกลาง (gif.latex?\bar{x}= 2.85, S.D. = 0.226) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านทั้ง 3 ด้าน โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด คือ ด้านสังคม (gif.latex?\bar{x} = 3.33, S.D. = 0.365) รองลงมาด้านส่วนบุคคล (gif.latex?\bar{x} = 2.65, S.D. = 0.419) รองลงมาด้านครอบครัว (gif.latex?\bar{x} = 2.56, S.D. = 0.305) ตามลำดับ

  2. ผลการเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลกับพฤติกรรมการเที่ยวกลางคืนของนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา พบว่า เมื่อจำแนกตาม เพศ ชั้นปี รายรับต่อเดือนของนักศึกษา สภาพครอบครัวของนักศึกษา ภูมิลำเนา พบว่า ความแปรปรวนของกลุ่มตัวอย่าง ไม่แตกต่างกัน นักศึกษาที่มี เพศ ชั้นปี รายรับต่อเดือน ภูมิลำเนา สภาพครอบครัว ที่แตกต่างกัน มีพฤติกรรมการเที่ยวกลางคืนของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

Article Details

How to Cite
บท
บทความวิจัย

References

จงจิตต์ โศภนคณาภรณ์. (2540). พฤติกรรมของวัยรุ่นไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ.
จุฑาทิพย์ พรมวงศ์, อโณทัย งามวิชัยกิจ, ยุทธนา ธรรมเจริญ. (2561). พฤติกรรมการใช้บริการผับและสถานบันเทิงรอบสถานศึกษาของนักศึกษามหาวิทยาลัยในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 12(1): 23-37.
ภานุเดช กันทะวะ. (2557). พฤติกรรมการเที่ยวกลางคืนของนักศึกษาคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ปีการศึกษา 2557. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
รจนา เพ็ชรดี. (2545). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการเที่ยวกลางคืน ณ สถานบันเทิงอาร์ซีเอ ของวัยรุ่น. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.
วัลภา แซอึ้ง. (2548). พฤติกรรมการเที่ยวกลางคืนของนักศึกษาในเขตจังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
วิศรุต วุฒิธรรม. (2561). พฤติกรรมการเที่ยวสถานบันเทิงของนักศึกษาในพื้นที่อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 9(2): 1-10.
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมและประสานงานเยาวชนแห่งชาติ. (2530). รายงานประจำปี2530. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการส่งเสริมและประสานงานเยาวชนแห่งชาติ.
เอื้อมทิพย์ ศรีทอง. (2561). การเที่ยวกลางคืนของเยาวชนในสถานบันเทิง. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 3(2): 44-61.