การพาอาวุธปืนติดตัว
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายและอภิปรายเกี่ยวกับหลักเกณฑ์การพาอาวุธปืนติดตัวตามมาตรา 371 แห่งประมวลกฎหมายอาญา กับตามมาตรา 8 ทวิ แห่งพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.2490 เกี่ยวกับปัญหาบทบัญญัติและการบังคับใช้กฎหมาย ซึ่งส่งผลต่อความสงบเรียบร้อยของสังคม ผู้เขียนพบว่า ข้อยกเว้น การพาอาวุธปืนติดตัว กรณีเมื่อมีเหตุจำเป็นและเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์ เป็นปัญหาในการบังคับใช้กฎหมาย และบางกรณีที่ผู้ต้องหาว่ากระทำความผิดฐานพาอาวุธปืน ตามมาตรา 8 ทวิ พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.2490 แต่ไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 371 ศาลไม่มีอำนาจสั่งให้ริบอาวุธปืนนั้น
ข้อเสนอแนะควรแก้ไขเพิ่มเติมเกี่ยวกับข้อยกเว้นกรณีมีเหตุจำเป็นและเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์ ให้มีความชัดเจนแน่นอน และแก้ไขเพิ่มเติมโทษริบทรัพย์ไว้ในพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.2490
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารอาชญากรรมและความปลอดภัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่เกี่ยวข้องกับวารสาร คณะตำรวจศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยตำรวจ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในโรงเรียนนายร้อยตำรวจแต่อย่างใด ความรับผิดชอบ องค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
คณิต ณ นคร. (2553). กฎหมายอาญาภาคความผิด. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
คณิต ณ นคร. (2551). กฎหมายอาญาภาคทั่วไป. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.
จิตติ ติงศภัทิย์. (2524). คำอธิบายประมวลกฎหมายอาญาภาค 2 ตอน 2 และภาค 3. กรุงเทพฯ: สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา.
จิตติ ติงศภัทิย์. (2553). คำอธิบายประมวลกฎหมายอาญา ภาค 2 ตอน 2 และภาค 3. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สำนักอบรมศึกษากฎหมายเนติบัณฑิตยสภา.
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ. (2550). ประมวลกฎหมายอาญาฉบับอ้างอิง. (พิมพ์ครั้งที่ 20). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ. (2552). หลักกฎหมายอาญาภาคความผิด. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
บงกฎ เอกกาญธนกร. (2557). ปัญหาเกี่ยวกับการพกพาอาวุธปืนในประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต). คณะนิติศาสตร์: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
วรวิทย์ ฤทธิทิศ. (2536). ข้อสังเกตเกี่ยวกับความผิดอาวุธปืนและเครื่องกระสุนปืน. ดุลพาห, 1(40): 25-43.
สง่า ลีนะสมิต. (2530). เอกสารการสอนกฎหมายอาญา 1. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สรารักษ์ สุวรรณเสรี และอาคม ศรียาภัย. (2553). กฎหมายและคดีอาวุธปืน. กรุงเทพฯ: แสงจันทร์การพิมพ์.
สหาย ทรัพย์สุนทรกุล และคณะ. (2540). การตีความกฎหมายอาญา. รวมบทความด้านวิชาการของศาสตราจารย์ คณิต ณ นคร. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานอัยการสูงสุด.
อนุชาติ คงมาลัย. (2524). พกพาอาวุธปืน. วารสารอัยการ, 4(37).
The publisher’s editorial staff. (1971). Black’s Law dictionary. fourth edition. St.Paul: West Publishing Co.