People's Awareness of Cyber Self-Defense in Omyai Sub-District Municipality
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1. to study the level of People's Awareness of Cyber Self-Defense in Omyai Sub-District Municipality.; and 2. to compare between personal factors and People's Awareness of Cyber Self-Defense in Omyai Sub-District Municipality. The research instruments are a questionnaire of 5 aspects: in basic consideration, emotional response, cognitive, emotions and behavior. The researcher used the questionnaires with 400 people in Omyai Sub-District Municipality. By finding the frequency and percentage, finding the mean and standard deviation, Analyzed by t-test independent and One-way ANOVA, data analysis using social science software packages.
The results of this study is as below: 1. The level of People's Awareness of Cyber Self-Defense in Omyai Sub-District Municipality is in a high level ( = 3.60, S.D. = 0.46). When considering each aspect, it is found that the aspect of the highest average value of the top 3 was basic consideration part at a high level (
= 4.00, S.D. = 0.60). The second one is emotional response part at a high level (
=3.93, S.D. =0.63). The last one is behavior at a middle level (
=2.83, S.D. =0.85). 2. The perspective of comparison between personal factor and People's Awareness of Cyber Self-Defense in Omyai Sub-District Municipality classified by domicile found that the sample variance was not different. These elements were classified by gender, age career and length of internet usage per day found that the sample variance was different and significantly differently at .05 level.
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารอาชญากรรมและความปลอดภัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่เกี่ยวข้องกับวารสาร คณะตำรวจศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยตำรวจ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในโรงเรียนนายร้อยตำรวจแต่อย่างใด ความรับผิดชอบ องค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
References
ดวงทิพย์ ก่อกิจงาม. (2561). รูปแบบการพัฒนาชุดฝึกอบรมการควบคุมตนเองตามหลักพุทธจิตวิทยาของพยาบาลวิชาชีพ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สาระ มุขดี. (2559). การพัฒนารูปแบบการควบคุมตนเองตามหลักพุทธจิตวิทยา สำหรับนักศึกษาพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์เกื้อการุณย์ มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สุภาพงษ์ ตันสุภาพ. (2559). ผลกระทบของการควบคุมตนเองที่มีต่อการออม: กรณีศึกษาบุคลากรของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อรวรรณ วรอรุณ, ปิยะธิดา ขจรชัยกุล, ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ, พิมพ์สุรางค์ เตชะบุญเสริมศักดิ์ และ ศุภชัย ปิติกุลตัง. (2562). ปัจจัยที่มีความสำพันธ์กับการควบคุมตนเองในพฤติกรรมการสูบบุหรี่ในนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น จังหวัดสุพรรณบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.
