มงคลชีวิตตามแนวพุทธธรรม

Abstract

           บทความชิ้นนี้ขอนำเสนอเรื่องที่ดีงาม เรื่องที่ประเสริฐคือเรื่องของมงคล คำว่า มงคล หมายถึงสิ่งที่ทำแล้วเป็นเหตุให้เกิดคุณความดี มีคุณค่า เป็นเหตุให้เกิดความเจริญก้าวหน้า แก่ชีวิต หรืออาจพูดได้ว่ามงคลทำให้ผู้กระทำทำให้ผู้พูดแล้วมีความเจริญก้าวหน้ำขึ้น ทำให้ชีวิตของผู้กระทำมีคุณค่าเพิ่มมากขึ้น มีความประเสริฐมากขึ้น เหมือนประหนึ่งอาหารเมื่อ รับประทานเข้าไปแล้ว ทำให้ผู้รับประทานนั้น อิ่มท้อง มีผลทำให้ผู้รับประทานนั้นมีสุขภาพดี ร่างกายแข็งแรง มีภูมิคุ้มกันโรคภัย สามารถ ต้านทานไวรัสต่าง ๆ ได้ดี
           มงคลชีวิตหากใครทำแล้ว พูดแล้วทำให้ตัวผู้พูด ผู้ท่านั้นดีขึ้น ก้าวหน้ำขึ้น มีคุณภาพ ดีขึ้น มีความเจริญก้าวหน้ามากขึ้น หมายถึง ความเจริญก้าวหน้าของคุณภาพจิตใจ หรือเพิ่ม คุณค่าของความเจริญก้าวหน้าในด้านคุณค่า ของชีวิต มงคลหมาย ถึง หลักการของสิ่งที่ทำคำที่พูดออกไปแล้วมีคุณค่าเพิ่มขึ้น คือคุณความดี เพิ่มขึ้น ซึ่งอาจไม่ถูกใจ ไม่ชอบใจก็เป็นได้เพราะ ความดกีับความรู้สึกชอบใจ ความพอใจบางครั้ง ไม่ใช่สิ่งเดี่ยวกัน หลายเรื่องที่รู้สึกถูกใจ ชอบใจ แต่อาจไม่ใช่เรื่องที่ดีงามถูกต้องตามหลักทาง พระพุทธศาสนาก็เป็นได้
           เรื่องของมงคลชีวิตเป็นเรื่องของความดี ความงามความประเสริฐ ความเจริญก้าวหน้า อันความเจริญก้าวหน้านี้ย่อมเป็นสิ่งที่ปรารถนา ของมนุษย์ ทุก ๆ คน และความปรารถนาของ ทุกคน และความต้องการที่ทุกคนปรารถนานั้น ก็ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะได้รับมงคลเท่ากัน เพราะจะได้รับมงคลชีวิตนั้นต้องรู้จักมงคลที่ถูกต้อง ตามหลักทางพระพุทธศาสนา นอกจาก รู้จักมงคลแล้วยังแสวงหาที่ถูกต้อง การกระทำเกี่ยวกับมงคลนั้นอย่างถูกต้องด้วย จึงจะได้รับ มงคล เพราะหลักมงคลชีวิตทางพระพุทธศาสนา นั้นเป็นเรื่องการกระทำ ไม่ใช้เรื่อง่นึกเอา เข้าใจเอง ตามเสียง ตามรูปที่เห็น ตามที่ชอบใจของใคร คนใดคนหนึ่งทั้งสิ้น หากแต่มีหลักของมงคล ซึ่งจะนำมาอธิบายต่อไป
           เรื่องของมงคลนี้สมัยพุทธกาลมีการถกเถียง กันนานถึงสิบกว่าปีต่างฝ่ายก็มีเหตุผลที่ควรเชื่อ ทั้งสิ้น อย่างบางสำนักก็บอกว่าตาเป็นมงคลของ ชีวิต เพราะตาเป็นสิ่งป้องภัย จะเกิดอันตราย ต่าง ๆ กับชีวิตตาเป็นผู้เห็นก่อน เห็นสิ่งที่ดีงาม ก็ตาเป็นผู้เห็น เมื่อตาเห็นแล้วก็เลือกดูเลือกทำ เลือกกิน และหลีกเว้นจากภยัอันตรายนั้น ตาเป็น สิ่งมีประโยชน์ต์อ่ชีวัตตานั่นหละเป็นมงคลของ ชีวิต นี้สำนักตามงคล ต่อมาสำนักอีกบอกว่า ที่ว่า ตาเป็นมงคลนั้นสู้หูไม่ได้ เพราะเจ้าตาทำงาน ไม่กีั่ชว่ก็หลบัปยุแล้ว ไม่ใส่ใจ ไม่รับผิดชอบชีวิต ไม่จงรักภักดีต่อชีวิตจริงใจ เพราะปล่อยให้ชีวัตต้องเสี่ยงภัยตามลำพังในขณะที่หูสิไม่มีเวลาพักผ่อน ตาทำงานกลางวัน หกูทำด้วยแต่เวลาที่ตา หลับหูยังทำงานโดยไม่ได้พักผ่อน แม้จะมีภัยอันตรายเข้ามาใกล้หกูค็อยฟังคอยระแวดระวังคอยปลุกให้ตื่น หูจึงเป็นสิ่งที่เป็นมงคลของ ชีวิต หูมีความรู้รับผิดชอบ มีความจงรักภักดีต่อชีวิตที่แท้จริง นี้สำนักหูมงคล และมีอีกหลาย ๆ สำนัก หลาย ๆ เหตุผล แต่ที่นี้ขอนำมาเล่าบาง ส่วนเท่าที่นึกได้