รูปแบบการใช้หุ่นยนต์ที่ไม่แย่งงานมนุษย์ในไทยแลนด์ 4.0 ตามแนวพระพุทธศาสนา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอรูปแบบการใช้หุ่นยนต์ที่ไม่แย่งงานมนุษย์ในประเทศไทย 4.0 ตามแนวพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพที่เน้นวิธีวิจัยทางเอกสาร โดยศึกษาจากพระไตรปิฎก เอกสารที่เกี่ยวข้อง และผลงานของท่านผู้รู้ในทางพระพุทธศาสนา ร่วมกับการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ทรงคุณวุฒิที่เกี่ยวข้อง ผลการวิจัยพบว่า 1) การใช้หุ่นยนต์ในแผนประเทศไทย 4.0 คือ การปรับเปลี่ยนโครงสร้างวิธีการผลิตทั้งระบบในอุตสาหกรรม 4.0 ของประเทศไทย จากการผลิตสินค้าธรรมดาทั่วไป เป็นสินค้าเชิงนวัตกรรมสร้างสรรค์ จึงได้มีการนำ “หุ่นยนต์และระบบอัตโนมัติ” มาใช้เพิ่มมากขึ้น เพื่อให้สามารถควบคุมคุณภาพและปริมาณได้ตามความต้องการของตลาดสากล 2) พุทธธรรมสำหรับบริหารจัดการผลิตและใช้งานหุ่นยนต์ คือ สัมมาทิฏฐิเป็นองค์ธรรมหนึ่งในแปดของอริยมรรคที่ถูกตีความและสังเคราะห์เป็นทฤษฎีสามสมดุล ทำให้เห็นทางออกของปัญหาหุ่นยนต์แย่งงานมนุษย์ให้กลายเป็นโอกาสในการใช้หุ่นยนต์ให้เกิดประโยชน์สูงสุดและส่งเสริมให้มนุษย์มีงานทำอย่างเหมาะสมด้วยตามทฤษฎีสามสมดุล 3) รูปแบบการใช้หุ่นยนต์ที่ไม่แย่งงานมนุษย์ในประเทศไทย 4.0 ตามแนวพระพุทธศาสนา เป็นการผลิตและใช้หุ่นยนต์ให้ได้ประสิทธิภาพและประโยชน์สูงสุดของทั้งผู้ผลิตหรือผู้ประกอบการ ผู้บริโภคหรือลูกจ้างแรงงาน และสังคมโดยรวมตามทฤษฎีสามสมดุลที่ส่งเสริมให้เกิดความเกื้อกูลกับในสังคม และเกิดการปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ที่เป็นจุดมุ่งหมายในการดำเนินชีวิต จากการมีจุดมุ่งหมายเพื่อการสะสมความมั่งแบบปัจเจกชนและแยกส่วน ไปเป็นเพื่อการเสริมสร้างศักยภาพสูงสุดของความเป็นมนุษย์ โดยไม่ก่อให้เกิดผลเสียต่อความมั่งคั่งของปัจเจกชนในระบบเศรษฐกิจรูปแบบใหม่ที่เรียกว่า “เศรษฐศาสตร์แบบควอนตัม”