การพัฒนาแบบฝึกทักษะการเข้าใจความหมายคำศัพท์ภาษาอังกฤษจากบริบท โดยใช้เทคนิคการบอกกระบวนการคิด สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
Keywords:
การเข้าใจความหมายคำศัพท์ภาษาอังกฤษจากบริบท, เทคนิคการบอกกระบวนการความคิดAbstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบทักษะในการเข้าใจความหมายของคำภาษาอังกฤษจากบริบทของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 11 ก่อนและหลังการใช้แบบฝึกหัดความเข้าใจในความหมายของคำภาษาอังกฤษจากบริบทโดยใช้เทคนิคการคิดออกเสียง และ 2) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 11 สู่แบบฝึกหัดความเข้าใจความหมายของคำภาษาอังกฤษจากบริบทโดยใช้เทคนิคการคิดออกเสียง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วย 1) แผนการสอน 2) แบบฝึกหัดความเข้าใจความหมายคำภาษาอังกฤษจากบริบทโดยใช้เทคนิคการคิดออกเสียง และ 3) แบบสอบถามความพึงพอใจต่อแบบฝึกหัดความเข้าใจในความหมายคำภาษาอังกฤษจากบริบทโดยใช้วิธีคิดออกเสียง เทคนิค. สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ( ) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) และค่า t-test ขึ้นอยู่กับค่า
References
กัญญา คงหมวก. (2559). ผลการใช้เทคนิคการเดาความหมายของคำศัพท์จากบริบทต่อความสามารถในการเข้าใจความหมายคำศัพท์จากบริบท สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 การค้นคว้าอิสระปริญญาศึกษาศาตรมหาบัณฑิต สาขาการสอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เขมิกา ทัพทิมใส. (2546). การพัฒนาแบบฝึกกลวิธีการเรียนศัพท์ภาษาอังกฤษระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์. 5(3) : 7 – 20.
ณัฏฐพล คุปต์ธนโรจน์. (2554). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนคำศัพท์ภาษาอังกฤษตามแนวเรื่องโดยใช้กลวิธีการเดาความหมายคำศัพท์จากบริบท สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาตรมหาบัณฑิต สาขาการสอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ไพโรจน์ ธรรมพิธี. (2547). การพัฒนาแบบฝึกความเข้าใจคำศัพท์ภาษาอังกฤษโดยการใช้กลวิธีการเดา ความหมายจากบริบท สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการสอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ประสาท อิศรปรีดา. (2531). จิตวิทยาการศึกษา. ภาควิชาการแนะแนวและจิตวิทยาการศึกษา คณะ ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒมหาสารคาม.
สลินดา โพธิ์พยัคฆ์. (2556). การพัฒนาแบบฝึกเสริมการเข้าใจความหมายคำศัพท์ภาษาอังกฤษโดยการใช้กลวิธีการเดาความหมายจากบริบทของนักศึกษาระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 1. ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สิริมาศ สิทธิหล่อ. (2534). การพัฒนาวิธีการวัดกระบวนการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์โดยใช้วิธีการคิดออกเสียง วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาวิจัยการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬากรณ์มหาวิทยาลัย.
สุนิจ สุตัณฑวิบูลย์. (2543). อ่านอังกฤษให้สัมฤทธิ์ผล. กรุงเทพฯ: คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
Duffy, G., Roehler, L., & Herrmann, B. (1988). Modeling mental processes helps poor readers become strategies readers. The Reading Teacher 41(8): 726-767. [Online]. Retrieved June 1, 2019, from https://www.jstor.org/stable.
MCNeil, J.D. (1984). Reading Comprehension: New Direction for Classroom Practice. Glenview, lllinois: Scott, Foresman and Company.
Nagy and Scott. (2000). Vocabulary processes. Handbook of reading research. 1(3): 269-284.
Nation, I.S.P. (1990). Teaching and Learning Vocabulary. New York: Newburry House Publishers.
Oxford and Crookall. (1994). Second Language Reading Among Adults. State of the Art in Vocabulary Instruction. 22(2): 232.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Mahamakut Buddhist University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
