PARTICIPATIVE MANAGEMENT AFFECTING STUDENT AFFAIRS ADMINISTRATION OF LARGE SIZE GOVERNMENT SECONDARY SCHOOLS IN PHETCHABURI PROVINCE

Authors

  • Attachai Kahlong Master of Education Program in Educational Administration Nakhon Pathom Rajabhat University
  • Pitchayapa Yuenyaw Master of Education Program in Educational Administration Nakhon Pathom Rajabhat University
  • Theerawoot Thadatontichok Master of Education Program in Educational Administration Nakhon Pathom Rajabhat University

Keywords:

participative management, student affairs administration, secondary education

Abstract

This research aimed to 1) study the level of participative management; 2) study the level of student affairs administration, and 3) analyze participative management affecting student affairs administration of large size government secondary schools in Phetchaburi province. The sample was 221 government teachers in large size government secondary schools in Phetchaburi province, derived by proportional stratified random sampling as distributed by school size. The research instrument was a questionnaire constructed by the researcher with a content validity between 0.67-1.00. The internal consistency reliability coefficient for participative management was 0.95 and student affairs administration was 0.94. The data were analyzed by percentage, mean, standard deviation, and step multiple regression.

The findings of this research were as follows:

  1. Overall and in specific aspects, the participative management was at a high level. These aspects were implementation, evaluation, benefits, and decision making, respectively.
  2. Overall and in specific aspects, student affairs administration was at a high level. These aspects were promoting democratic principles in school; promoting learners’ discipline, morality and ethics; operating student affairs administration; evaluating student affairs administration; managing student affairs administration, and planning student affairs administration; respectively.
  3. Participative management in aspects of implementation (X2), evaluation (X3), and benefits (X4) together predicted student affairs administration at the percentage of 67 with statistical significance level of .01. The regression equation was Y ̂tot = 1.32 + 0.40 (X2) + 0.16 (X3) + 0.13 (X4)

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2545. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).

กระทรวงศึกษาธิการ. (2547). แนวทางการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).

กระทรวงศึกษาธิการ. (2554). การประชุมเชิงปฏิบัติการเพื่อกำหนดกลยุทธ์และแนวทางของสภาผู้ปกครองและครูแห่งประเทศไทย. ค้นเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม 2563, จากhttps://www.moe.go.th.

กัญญาพัชร พงษ์ดี. (2559). กลยุทธ์การบริหารแบบมีส่วนร่วมของไตรภาคีในการยกระดับคุณภาพผู้เรียนในโรงเรียนพื้นที่ราบสูงภาคเหนือตอนบน. ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

จิตติรัตน์ แสงเลิศอุทัย. (2559). วิธีวิทยาการวิจัยทางการศึกษา. นครปฐม: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.

ทับทิม แสงอินทร์. (2559). การบริหารแบบมีส่วนร่วมของโรงเรียนสรวงสุทธาวิทยา จังหวัดสุพรรณบุรี. การค้นคว้าอิสระหลักสูตรปริญญาศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2546). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.

พิมประภา หมื่นรัญญ์. (2557). สภาพการบริหารงานกิจการนักเรียนโดยเน้นคุณธรรมนำความรู้โรงเรียนประถมศึกษา เครือข่ายสมุย 1 อำเภอเกาะสมุย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา สุราษฎร์ธานี เขต 1. ภาคนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

ไพบูลย์ โพธิ์ชื่น, อนุสรา สุวรรณวงศ์ และธีระดา ภิญโญ. (2562). “แนวทางการบริหารกิจการนักเรียนของครูในโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8 จังหวัดราชบุรี”. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, ปีที่ 10 (ฉบับที่ 1), (มกราคม-มิถุนายน): 152-162.

วิภาวรรณ โชติสวัสดิ์. (2555). การบริหารงานกิจการนักเรียนโดยใช้วงจรคุณภาพของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาตามมาตรฐานการปฏิบัติงานโรงเรียนมัธยมศึกษา พ.ศ. 2552 สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8 จังหวัดกาญจนบุรี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.

สมพร สมบูรณ์ชัย. (2560). “การพัฒนารูปแบบการมีส่วนร่วมของชุมชนในการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนบ้านปางมะเยา อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ สักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 3”. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา, ปีที่ 8 (ฉบับที่ 1), (มกราคม-มิถุนายน): 73-83.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2550). แนวทางการกระจายอำนาจการบริหารและการจัดการศึกษาให้คณะกรรมการเขตพื้นที่การศึกษาและสถานศึกษาตามกฎกระทรวง กำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการกระจายอำนาจการบริหารจัดการศึกษา พ.ศ. 2550. กรุงเทพมหานคร: สำนักพัฒนาระบบบริหารงานบุคคลและนิติการ.

สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย. (2552). บทบาทหน้าที่ของงานกิจการนักเรียน. กรุงเทพมหานคร: สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย.

สุพรรณนี กุลโสภิส. (2559). การบริหารแบบมีส่วนร่วมกับมาตรฐานคุณภาพการศึกษาด้านผู้เรียนในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สุวิมล ติรกานันท์. (2551). การสร้างเครื่องมือวัดตัวแปรในการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อดิศร สรรเสริญ. (2559). การมีส่วนร่วมในการบริหารกิจการนักเรียนของครูในโรงเรียนกะเปอร์วิทยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 14. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

อรสา ทรงศรี, ปราศรัย ประวัติรุ่งเรือง และปกรณ์ ประจัญบาน. (2557). “รูปแบบการบริหารกิจการนักเรียนแบบมีส่วนร่วมของโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา”. วารสารจันทรเกษมสาร, ปีที่ 20 (ฉบับที่ 38), (มกราคม-มิถุนายน): 143-151.

Cohen, J.M., & Uphoff, N.T. (1980). Participation’s place in rural development: Seeking clarity through specificity, World Development, 1980 (Vol.8), 213-235.

Downloads

Published

2021-08-16