การบริหารสถานศึกษาตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของ โรงเรียนมัธยมศึกษาในอำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม

ณิปุณมา ล้อมไร่; พรศิริมา  บูรณะพันธุ์

Authors

ณิปุณมา ล้อมไร่ วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม
พรศิริมา บูรณะพันธุ์ วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม

Keywords:

Administration, Sufficiency Economy Philosophy, secondary school size of school

Abstract

The research study aims to study and compare the educational institution administration based on the sufficiency economy philosophy of Secondary School in Kamphangsaen District, Nakhonpathom Province. Classified by school’s size and work experience. This quantitative research by using questionnaires as a tool from secondary school teachers and administrators in the area of Kamphangsaen, Nakhonpathom, number 154. The research analyzed the data by the program. The statistics used in the research were percentage, mean, standard deviation, t-test and F-test. One way analysis of variance (One Way ANOVA) in case of significant statistical differences will check the difference in pairs at the significance level 0.05 or 95% confidence level using the Least Significant Difference (LSD) formula to compare the population mean.

The result of the study led to the following conclusions: 1) The Education administration according to Sufficiency Economy Philosophy of Secondary School in Kamphangsaen District, Nakhonpathom Province was overall rate as high level. When considering each aspect, ranking from the highest mean to the lowest mean were Self-immunity, Integrity condition, Moderation, Knowledge condition and Reasonableness. 2) The results of comparisons of the opinion of secondary schools teachers and administrators in the area of Kamphangsaen, Nakhonpathom about the educational institution administration based on the sufficiency economy philosophy of Secondary School in Kamphangsaen District, Nakhonpathom Province indicated that all of the schools did not show significantly different. When considered in each aspect, it was found these four domains were not statistically different except administration based on knowledge. Then hypothesis tested, the secondary schools teachers and administrators in the area of Kamphangsaen, Nakhonpathom who have different work experience and in various size of school have the opinions about the educational institution administration based on the sufficiency economy philosophy of Secondary School in Kamphangsaen District, Nakhonpathom Province did not show significantly different indicated by overall and each aspect.

References

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2550). หลักสูตรเศรษฐกิจพอเพียงในสถานศึกษาฯ ทำอย่างไรให้สัมฤทธิ์ผล. การศึกษาวันนี้. 7 : 315-340.

ถวัลย์ มาสจรัส. (2550). การจัดการเรียนรู้ตามปรัชญาพระราชทาน “เศรษฐกิจพอเพียง”. กรุงเทพฯ: ธารอักษร.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สุรีวิยาสาส์น.

ประดินันท์ อุปรมัย. (2551). พระราชดำริของโรงเรียนแกนนำโครงการเกษตรพอเพียงในสังกัดสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น .

ลวัณรัตน์ ชัยกิจธนาภรณ์. (2559). การบริหารสถานศึกษาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ตามทัศนะของผู้บริหารสถานศึกษาและครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยนาท. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

ศรีสุภางค์ ระเริง. (2559). การบริหารสถานศึกษาพอเพียง โดยใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของ โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

สกุลรัตน์ กมุทมาศ. (2550). การบริหารงานตามแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงของผู้บริหารสถานศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุบลราชธานี เขต 3. วารสารโปลีเทคนิค: ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.

สิริรัตน์ สังสุทธิ. (2560). การบริหารตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงที่ส่งผลต่อความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียนของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณทิต สาขาการบริหารการศึกษา. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.