Organization Culture and Learning Organization of The Schools Under Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office
Keywords:
Organizational Culture, Learning OrganizationAbstract
The purposes of this research were to; 1) explore the organizational culture of an educational institution; 2) examine the learning organization of an educational institution, and 3) investigate the relationship between the organizational culture and the learning organization of an educational institution Under Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office 1. The sample consisted of 309 school administrators and teachers under Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office 1 using stratified random sampling techniques. The instrument was a five rating scale questionnaire with a reliability of .91. The statistics for data analysis were frequency distribution, percentage, mean, standard deviation, and Pearson Correlation.
The research findings were as follows:
- The organizational culture of the Under Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office 1 overall were high. When considered each aspect, all of them were at a high level. Ranking from the most to the least were extraversion, integrity, diversity, quality, trust, sense of community, caring, decision making, recognition, organization purposes, and empowerment.
- The learning organization of the Under Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office 1 overall was at a high level. When considered each aspect, there were one highest-level aspects and four high-level aspects. Ranking from the most to the least were extraversion, learning, people, organization, knowledge, and technology.
3. The organizational culture and learning organization of the Under Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office 1, overall were at a high level of positive correlation (r=0.822) with a statistical significance at .01
References
กระทรวงศึกษาธิการ.(2559). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง ให้ใช้มาตรฐานการศึกษาขั้น พื้นฐานเพื่อการประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพมหานคร: ผู้แต่ง.
กฤษดา ชาญรบ. (2556). ความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขต พื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 1. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
การุณย์ เหรียญบุบ และ ปิยะนาถ บุญมีพิพิธ. (2559). วัฒนธรรมองค์กรและการดำเนินงานประกันคุณภาพภายในที่ส่งผลต่อคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้เรียนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 1 วารสารสาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ. 9(3): 1427-1442.
กรรณิกา อัครปทุม. (2554). วัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา กลุ่มย่อยที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 5(1): 1-9.
กัญญ์นรา คนการ. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์การกับองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนในสังกัดเทศบาล แหลมฉบัง อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
กัญญาภัคญา ภัทรไชยอนันท์. (2558). วัฒนธรรมองค์กรกบองค์กรแห่งการเรียนรู้ของคณะ ศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปากร. ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
กิตติคุณ ฐิตโสมกุล. (2560). องค์การแห่งการเรียนรู้ที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของบุคลากร หน่วยบัญชาการทหารพัฒนา กองบัญชาการกองทัพไทย. ปริญญานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎราชนครินทร์.
เกษร รินทร. (2558). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์การกับความผูกพันต่อโรงเรียนของครูในศูนย์ประสานงานเครือข่ายสอยดาวบูรพา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 2. งานนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
จอมพงศ์ มงคลวนิช. (2555). การบริหารองค์การและบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร :ทวีพริ้นท์ (1991).
ชนิดา จิตตรุทธะ. (2556). วัฒนธรรมองค์กร:องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไทยและปัจจัยกำหนด ความสำเร็จทางวัฒนธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชาตรี ธรรมธุรส. (2551). รูปแบบการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ กรณีศึกษา: โรงเรียนบ้านเขาเคียนมิตรภาพ 134. รายงานการประเมินโครงการพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน. ลพบุรี: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเขต 1.
ดรุณี รัตนสุนทร. (2560). วัฒนธรรมองค์กรที่มีผลต่อการบริหารการศึกษาของสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย จังหวัดเชียงราย. วารสาร สาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ. 10(2): 365-378.
ทองเพียร เตยหอม. (2562). แนวทางการพัฒนาความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุทัยธานี เขต 1. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
นิติพล ภูตะโชติ. (2559). พฤติกรรมองคการ. (พิมพครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ มหาวิทยาลัย.
เบญจมา เครือสุวรรณ. (2557). วัฒนธรรมองค์การของโรงเรียนกับคุณภาพชีวิตในการทำงานของครูในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 1. ปริญญาศึกษาศาสมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปิยะ ละมูลมอญ. (2555). วัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
พรธิดา เมฆวทัต. (2559). ความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาตราด. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
พัชรี แสงบุญ. (2557). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการพัฒนาสถานศึกษาสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนในกลุ่มจตุรวิทย์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2.
ไพลิน บุญนา. (2559). ลักษณะความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี. ปริญญครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ภาวิณี ซุ่นทรัพย์ และสำเริง อ่อนสัมพันธ์. (2563). องค์กรแห่งการเรียนรู้ของศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 11(1): 165-180.
ภัคนันท์ชวัล นัทธีประทุม. (2554). วัฒนธรรมองค์การของเทศบาลนครระยองจังหวัดระยองตามการรับรู้ของบุคลากร. การศึกษาค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิทยาการจัดการ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
มธุรส วิไลลักษณ์. (2556). การศึกษาวัฒนธรรมองค์กร การทำงานร่วมกันเป็นทีม และการติดต่อสื่อสารที่มีผลต่อความผูกพันของพนักงานระดับปฏิบัติการ กรณีศึกษา เขตบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. ปริญญานิพนธ์บริหารธุรกิจบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ราตรี พาลาด. (2560). ความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 31. สิกขาวารสารศึกษาศาสตร์. 4(1: 1-12.
ลัชรี เดชโยธิน. (2550). วัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ตามการรับรู้ของ บุคลากรในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 4. สารนิพนธ์ มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วารสาร เมืองพวน. (2551). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมสถานศึกษากับองค์การแห่งการเรียนรู้ ของสถาบันระดับประถมศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาหนองคาย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
วนิษา สายหยุด. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์กรกับองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพะเยา เขต 1. การศึกษาค ้นคว้าด้วยตนเอง: กศ.ม. (การบริหารการศึกษา), มหาวิทยาลัยพะเยา.
วรพล วรพันธ์. (2560). แนวทางการสร้างองค์กรแห่งการเรียนรู้. ค้นเมื่อ พฤษภาคม 1, 2564. จาก http://www.dsdw2016.dsdw.go.th/doc_pr/ndc_2560-2561/PDF.
วีระยุทธ ชาตะกาญจน์. (2555). เทคนิคการบริหารสำหรับนักบริหารการศึกษามืออาชีพ. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์.
วีระวัฒน์ ปันณิตามัย. (2554). การสัมภาษณ์งานแบบมีโครงสร้าง:จากหลักวิธีสู่แนวปฏิบัติที่ดี. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร : ทีพีเอ็น เพรส.
Hoy W.K. and Miskel C.G. (2001). Educational Administration Theory, Research, and Practice. Boston : Mc Graw-Hill.
Marquardt, M.J. (2002). Building the Learning Organization: A Systems Approach to Quantum Improvement and Global Success. New York: McGraw-Hill.
Patterson, J. L. Purkey,S.C. andParker, J.V. (1986). ProductiveSchoolSystems for a Non-Ration World. Virginia: ACSD.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Mahamakut Buddhist University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
