การพัฒนารูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุคฐานวิถีชีวิตใหม่ เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกมุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย
คำสำคัญ:
ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุคฐานวิถีชีวิตใหม่, การจัดการเรียนรู้เชิงรุกบทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง การพัฒนารูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุคฐานวิถีชีวิตใหม่เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกมุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย มีวัตถุประสงค์ของการวิจัยเพื่อ 1) ศึกษาแนวทางการสร้างรูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุควิถีชีวิตใหม่เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุก
มุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย
2) สร้างและตรวจสอบรูปแบบและคู่มือการใช้รูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ
ในยุควิถีชีวิตใหม่เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกมุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย 3) ทดลองใช้รูปแบบการบริหารชุมชน
แห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุควิถีชีวิตใหม่เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกมุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย และ 4) ประเมินรูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุควิถีชีวิตใหม่เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกมุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบการสัมภาษณ์เชิงลึก การวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา และสถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า
- แนวทางการสร้าง รูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุควิถีชีวิตใหม่
เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกมุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย ประกอบด้วย 1) ทฤษฎีพื้นฐานและหลักการ 2) วัตถุประสงค์
ของรูปแบบ 3) เนื้อหาของรูปแบบ 4) วิธีการดำเนินงาน และ 5) แนวทางการประเมินผลการดำเนินงานของรูปแบบ - รูปแบบและคู่มือการใช้รูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุควิถีชีวิตใหม่ เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกมุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก
- ผลการทดลองการใช้รูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุควิถีชีวิตใหม่
เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกมุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย พบว่า ผลการเปรียบเทียบร้อยละของค่าเฉลี่ยผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียน 8 กลุ่มสาระการเรียนรู้ ปีการศึกษา 2566 สูงกว่าปีการศึกษา 2565 การบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุควิถีชีวิตใหม่เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกมุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก และความพึงพอใจของครูที่มีต่อรูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุควิถีชีวิตใหม่
เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกมุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด - ผลการประเมินรูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุควิถีชีวิตใหม่
เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกมุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย ครูมีความคิดเห็นในด้านความเป็นประโยชน์ของรูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในยุควิถีชีวิตใหม่เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกมุ่งสู่คุณภาพผู้เรียนโรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
จรัล แก้วเป็ง. (2563). การพัฒนารูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ เพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียนของโรงเรียนแม่จันวิทยาคม. เชียงราย: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย.
นพพร พรมแพง. (2561). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครู โดยปัจจัยชุมชนแห่งการเรียนรู้
(PLC) เพื่อการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน สถานศึกษาพอเพียงที่มีต่อผลลัพธ์และภาพความสำเร็จ โรงเรียนจุมจังอุปกรณ์เจริญเวทย์ ปีการศึกษา 2561. กาฬสินธุ์: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 3.
นิชนันท์ รื่นสุข. (2563). การศึกษาความพึงพอใจของครูที่มีต่อการบริหารงานของผู้บริหาร
สถานศึกษาใน อำเภอหันคา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยนาท. (การค้นคว้าอิสระ ครุศาสตรมหาบัณฑิต) มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. นครสวรรค์.
บุษกร สุขแสน. (2556). ยุทธศาสตร์การพัฒนาระบบบริหารจัดการศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏ-อุดรธานี. อุดรธานี.
ประคอง รัศมีแก้ว. (2562). การพัฒนารูปแบบชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ เพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. สุพรรณบุรี:สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรีเขต 3.
พรอรดี ซาวคำเขตต์. (2561). ศึกษาสภาพการจัดการชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (PLC) ของบุคลากรทางการศึกษากลุ่มเครือข่ายพัฒนาการศึกษาท้องถิ่นเชียงรายโซนเหนือ. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. เชียงราย.
พิชิต ขำดี (2561).แนวทางการส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพสำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. ปทุมธานี.
เพชรจันทร์ ภูทะวัง. (2565). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.(วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. มหาสารคาม.
มินตรา ลายสนิทเสรีกุล และปิยพงษ์ สุเมตติกุล. (2557). กลยุทธ์การบริหารโรงเรียนสู่การเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้วิชาชีพของโรงเรียนมัธยมศึกษาในสหวิทยาเขตเบญจบูรพา กรุงเทพมหานคร. วารสาร OJED. 9 (3), 392 - 406.
โรงเรียนแม่สรวยวิทยาคม. (2565). แผนปฏิบัติการประจำปีการศึกษา 2565. เชียงราย: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย.
วัชรี เกษพิชัยณรงค์ และคณะ. (2555). การเรียนเชิงรุกและเทคนิควิธีการจัดการเรียนการสอนที่เน้นการเรียนเชิงรุก. กรุงเทพฯ: สถาบันนวัตกรรมการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ศุภวิชญ์ ดิษเจริญ. (2563). รูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในโรงเรียนขยาย โอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. นครสวรรค์.
สรปรัชญ์ ไวกสิกรณ์. (2562). รูปแบบการบริหารเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ของครู ตามแนวทางของสถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน)ในโรงเรียนมัธยมศึกษา. วารสารบริหารการศึกษาบัวบัณฑิต. ปีที่ 19 ฉบับที่ (1), ประจำเดือนมกราคม - มีนาคม 2562.
Bonwell, C. C., & Eison, J. A. (1991). Active learning: creating excitement in the classroom. Washington DC: School of Education and Human Development, George Washington University.
Darling - Hammond. (1999). How teacher education matters. Journal of Teacher Education, 51 (3), 166 - 173.
Eisner, E. (1976). Education Connoisseurship and Criticism: Their Form and Functions in Educational Evaluation. Journal of Aesthetic Education. 1976, 192-193.
Steiner E. (1988). Methodology of theory construction. Sydney: Educology Research Associates.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
