วารสารการวิจัยการศึกษาขั้นพื้นฐาน

การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาเพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียน โรงเรียนอุดมวิทยายน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง

กาญจุรี หมื่นอักษร Kanjuree Muenaksorn — 2024-08-16

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน และแนวทางการเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียน 2) พัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาเพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียน และ 3) ประเมินผลการพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาเพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียน โดยมีขั้นตอนการวิจัย 3 ขั้นตอน ประกอบด้วย ขั้นตอนที่ 1 การศึกษาสภาพปัจจุบัน และแนวทางการเสริมสร้างจิตสาธารณะ ประชากร ได้แก่ ครู คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ผู้ปกครอง และผู้ทรงคุณวุฒิ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.918 และแบบสัมภาษณ์ ขั้นตอนที่ 2 การพัฒนารูปแบบ โดยผู้ทรงคุณวุฒิ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบบันทึกการสนทนากลุ่ม และแบบประเมิน ขั้นตอนที่ 3 การประเมินผลการพัฒนารูปแบบ ประชากร ได้แก่ ครู และนักเรียน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสังเกต และแบบสอบถามความพึงพอใจ มีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.923 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1) สภาพปัจจุบัน นักเรียนมีจิตสาธารณะอยู่ในระดับดี
2) รูปแบบการบริหารสถานศึกษาเพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะ ประกอบด้วย หลักการ วัตถุประสงค์ ปัจจัยนำเข้า กระบวนการ ผลผลิต และเงื่อนไขความสำเร็จ รูปแบบมีความเป็นประโยชน์ ความเป็นไปได้ ความเหมาะสม และความถูกต้อง อยู่ในระดับมากที่สุด
3) การประเมินผลการพัฒนารูปแบบ พบว่า ก่อนทดลองนักเรียนมีจิตสาธารณะอยู่ในระดับปานกลางและหลังการทดลองนักเรียนมีจิตสาธารณะอยู่ในระดับดีเยี่ยม และความพึงพอใจที่มีต่อรูปแบบ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด

การพัฒนาทักษะชีวิตของนักเรียนด้วยการบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วม โดยใช้ SMART MODEL โรงเรียนม่วงมิตรวิทยาคม ปีการศึกษา 2565-2566

เกรียงไกร ป้องศรี Kreangkrai Pongsri — 2024-08-16

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาคุณภาพการพัฒนาทักษะชีวิตของนักเรียนด้วยการบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วม โดยใช้ SMART MODEL 2) ศึกษาระดับการมีส่วนร่วมของผู้เกี่ยวข้องในการพัฒนาทักษะชีวิตของนักเรียน 3) ศึกษาระดับทักษะชีวิตของนักเรียนด้วยการบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วม และ 4) ศึกษาความพึงพอใจต่อการพัฒนาทักษะชีวิตของนักเรียนด้วยการบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วม กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักเรียน จำนวน 218 คน ครู จำนวน 20 คน ผู้ปกครอง จำนวน 218 คน คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 13 คน และเครือข่ายชุมชน จำนวน 15 คน เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ 1) แบบประเมินคุณภาพการพัฒนาทักษะชีวิตของนักเรียน 2) แบบสอบถามระดับการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนเกี่ยวข้องการพัฒนาทักษะชีวิตของนักเรียน 3) แบบประเมินระดับทักษะชีวิตของนักเรียน
4) แบบสอบถามความพึงพอใจต่อการพัฒนาทักษะชีวิตของนักเรียน สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัย พบว่า
1) คุณภาพการพัฒนาทักษะชีวิตของนักเรียน พบว่า โดยภาพรวม ปีการศึกษา 2565 อยู่ในระดับปานกลาง ( =3.48, S.D.=0.60) ปีการศึกษา 2566 อยู่ในระดับมากที่สุด ( =4.64, S.D.=0.51) สอดคล้องตามสมมุติฐาน
2) ระดับการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการพัฒนาทักษะชีวิตของนักเรียน พบว่า โดยภาพรวมปีการศึกษา 2565 อยู่ในระดับปานกลาง ( =3.44, S.D.=0.55) ปีการศึกษา 2566 อยู่ในระดับมากที่สุด ( =4.68, S.D.=0.46) สอดคล้องตามสมมุติฐาน
3) ระดับทักษะชีวิตของนักเรียน พบว่า โดยภาพรวมปีการศึกษา 2565 อยู่ในระดับปานกลาง ( =3.23, S.D.=0.43) ปีการศึกษา 2566 อยู่ในระดับมากที่สุด ( =4.59, S.D.=0.46) สอดคล้องตามสมมุติฐาน
4) ระดับความพึงพอใจต่อการพัฒนาทักษะชีวิตของนักเรียน พบว่า โดยภาพรวม ปีการศึกษา 2565 อยู่ในระดับมาก ( =3.54, S.D.=0.58) ปีการศึกษา 2566 อยู่ในระดับ มากที่สุด ( =4.61, S.D.=0.45) สอดคล้องตามสมมุติฐาน

แนวปฏิบัติที่ดีในการจัดการเรียนรู้เชิงรุก หน่วยการเรียนรู้ เรื่อง เทคโนโลยีทางดีเอ็นเอ เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการสื่อสารทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

ขวัญฤทัย เที่ยงจันทราทิพย์ Khuanruethai Thiangchanthathip — 2024-08-16

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวปฏิบัติที่ดีในการจัดการเรียนรู้เชิงรุก หน่วยการเรียนรู้เรื่อง เทคโนโลยีทางดีเอ็นเอ 2) ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหน่วยการเรียนรู้เรื่อง เทคโนโลยีทางดีเอ็นเอ 3) ศึกษาทักษะการสื่อสารทางวิทยาศาสตร์หลังได้รับการเรียนรู้เชิงรุก และ 4) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุก หน่วยการเรียนรู้เรื่อง เทคโนโลยีทางดีเอ็นเอ กลุ่มที่ศึกษา คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 33 คน ซึ่งมาจากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้เชิงรุก หน่วยการเรียนรู้เรื่อง เทคโนโลยีทางดีเอ็นเอ 2) แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 3) แบบประเมินทักษะการสื่อสารทางวิทยาศาสตร์ และ4) แบบประเมินความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลแบบอุปนัย และหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าร้อยละ
ผลการศึกษาพบว่า
1. แนวปฏิบัติที่ดีในการจัดการเรียนรู้เชิงรุก หน่วยการเรียนรู้เรื่อง เทคโนโลยีทางดีเอ็นเอ ได้แก่ 1) การใช้คำถามเพื่อกระตุ้นความสนใจ ทบทวนความรู้เดิม และนำไปสู่การอภิปราย 2) การใช้เกมและวิดีทัศน์เพื่อสร้างความสนใจและส่งเสริมความเข้าใจสาระการเรียนรู้ของนักเรียน 3) การส่งเสริมให้นักเรียนระดมความคิด อภิปราย และสร้างข้อสรุปจากหลักฐานที่มาจากการสืบเสาะ 4) การสื่อสารและสะท้อนผลการเรียนรู้ระหว่างครูผู้สอนกับนักเรียน และ 5) การอำนวยความสะดวก แนะนำแนวทางการสืบเสาะและการเขียนอนุทินให้กับนักเรียน
2. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน หลังได้รับการจัดการเรียนรู้เชิงรุก หน่วยการเรียนรู้เรื่อง เทคโนโลยีทางดีเอ็นเอ มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 14.21 คิดเป็นร้อยละ 71.06 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้ คือ ร้อยละ 70
3. ทักษะการสื่อสารทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียน หลังได้รับการจัดการเรียนรู้เชิงรุก หน่วยการเรียนรูู้ เรื่อง เทคโนโลยีทางดีเอ็นเอ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.14 คิดเป็นร้อยละ 78.50
4. ความพึงพอใจของนักเรียนต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุก หน่วยการเรียนรู้เรื่อง เทคโนโลยีทางดีเอ็นเอ อยู่ในระดับมาก (µ = 4.02, σ =0.52)

การพัฒนานวัตกรรมเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรม และธรรมาภิบาลของสถานศึกษาและสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน

จักรพงษ์ วงค์อ้าย Chagkrabongse Wong-Eye — 2024-08-16

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพและแนวทางการดำเนินงานเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรม และธรรมาภิบาลของสถานศึกษาและสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปีงบประมาณ พ.ศ. 2562 2) สร้างนวัตกรรมการเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรม และธรรมาภิบาล ของสถานศึกษาและสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน 3) ใช้นวัตกรรมการเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรม และธรรมาภิบาลของสถานศึกษาและสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปีงบประมาณ พ.ศ. 2569 - 2565 และ 4) ประเมินและปรับปรุงนวัตกรรมการเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรม และธรรมาภิบาลของสถานศึกษาและสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน โดยใช้การวิจัยแบบผสมผสาน ได้แก่ การวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาสภาพและแนวทางการดำเนินงานรายงานผลการปฏิบัติงานโครงการเสริมสร้างคุณธรรม จริยธรรม และธรรมาภิบาลในสถานศึกษา และสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กลุ่มผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้รับผิดชอบโครงการเสริมสร้างคุณธรรม จริยธรรม และธรรมาภิบาลในสถานศึกษา และสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ระดับสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้รับผิดชอบโครงการ จำนวน 245 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบบันทึกข้อมูลและแบบบันทึกการสนทนากลุ่ม และมาตรประมาณค่า (rating scale) 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดย ผลการสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion) ใช้การวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) การประเมินความเหมาะสมความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์ ใช้การวิเคราะห์สถิติพื้นฐาน ค่าเฉลี่ย (μ) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (σ) ผลการวิจัย พบว่า ความคิดเห็นเกี่ยวกับการนำนวัตกรรมลงสู่การปฏิบัติว่าสามารถนำไปปฏิบัติได้ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เล่มที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ เล่ม 5 คู่มือประเมินคุณธรรมและความโปร่งใสในการดำเนินงานของหน่วยงานภาครัฐ (ITA) อยู่ในระดับมากที่สุด รองลงมาคือ เล่ม 9 แนวทางการดำเนินกิจกรรมสร้างสรรค์ต่อต้านการทุจริตผ่านสื่อภาพยนตร์สั้น อยู่ในระดับมากที่สุด เล่มที่ 3 แนวทางการดำเนินกิจกรรมเกณฑ์มาตรฐานโรงเรียนสุจริต สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุจริต และเล่ม 13 แนวทางการดำเนินกิจกรรมค่ายเยาวชน “คนดี ของแผ่นดิน” อยู่ในระดับมากที่สุด ทั้งนี้ ภาพรวมด้านความเหมาะสม อยู่ในระดับ มากที่สุด ด้านความเป็นไปได้ อยู่ในระดับมากที่สุด และด้านความเป็นประโยชน์ อยู่ในระดับมากที่สุด

การพัฒนารูปแบบการมีส่วนร่วมของเครือข่ายผู้ปกครองในการบริหารระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อส่งเสริมคุณภาพของนักเรียน โรงเรียนตะโหมด สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง

โชต รัตนประพันธ์ Chot Rattanaprapan — 2024-08-16

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน และความต้องการ และแนวทางการมีส่วนร่วม 2) การพัฒนารูปแบบ และ 3) การประเมินผลการใช้รูปแบบการมีส่วนร่วมของเครือข่ายผู้ปกครองในการบริหารระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อส่งเสริมคุณภาพของนักเรียน การวิจัยมี 3 ขั้นตอน ประกอบด้วย ขั้นตอนที่ 1 ศึกษาสภาพปัจจุบัน ความต้องการ และแนวทางการมีส่วนร่วม กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ เครือข่ายผู้ปกครอง และผู้ทรงคุณวุฒิ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ ขั้นตอนที่ 2 การพัฒนารูปแบบ โดยผู้ทรงคุณวุฒิ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบบันทึกการสนทนากลุ่ม และแบบประเมิน ขั้นตอนที่ 3 ประเมินผลการใช้รูปแบบ กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ เครือข่ายผู้ปกครอง และนักเรียน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสังเกต แบบประเมิน และแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1) สภาพปัจจุบันของการมีส่วนร่วม โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง ความต้องการของการมีส่วนร่วม โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
2) รูปแบบการมีส่วนร่วม ประกอบด้วย หลักการ วัตถุประสงค์ การมีส่วนร่วมของเครือข่ายผู้ปกครอง การบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนกระบวนการบริหารระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน และเงื่อนไขความสำเร็จ และประเมินผลการใช้รูปแบบ พบว่า หลังการใช้รูปแบบ นักเรียนมีคุณภาพเพิ่มสูงขึ้น และความพึงพอใจที่มีต่อรูปแบบการมีส่วนร่วม โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด

การพัฒนาชุดกิจกรรมเพื่อส่งเสริมการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ตามรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง แก๊ส ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

ธนพัฒน์ ทับไธสง Thanaphat Tabthaisong — 2024-08-16

การพัฒนาชุดกิจกรรมส่งเสริมการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ ตามรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง แก๊ส ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาชุดกิจกรรมส่งเสริมการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ ตามรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง แก๊ส 2) เปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนหลังเรียนกับเกณฑ์ร้อยละ 80 3) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังเรียนกับเกณฑ์ร้อยละ 80 และ 4) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมส่งเสริมการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ ตามรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง แก๊ส กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/1 โรงเรียนศรีเมืองวิทยาคาร ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 36 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ ชุดกิจกรรมส่งเสริมการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ ตามรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง แก๊ส จำนวน 5 ชุด รวมเวลา 10 ชั่วโมง แบบวัดการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ เป็นแบบกำหนดสถานการณ์ ชนิดปรนัย 4 ตัวเลือก จำนวน 40 ข้อ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง แก๊ส แบบปรนัย 4 ตัวเลือก จำนวน 40 ข้อ และแบบสอบถามด้านความพึงพอใจที่มีต่อการเรียนสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่ใช้ทดสอบสมมติฐาน ได้แก่ One – sample t – test
ผลการวิจัยพบว่า
1) ชุดกิจกรรมส่งเสริมการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ ตามรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง แก๊ส จำนวน 5 ชุด มีความเหมาะสมเฉลี่ย 4.61 - 4.96 อยู่ในระดับมากที่สุด
2) ความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ โดยรวมและจำแนกเป็นรายองค์ประกอบของนักเรียนหลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
3) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
4) ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียน มีค่าเฉลี่ย 4.53 - 4.96 อยู่ในระดับมากที่สุด

ผลการจัดการเรียนรู้ด้วยเกมมิฟิเคชันเพื่อส่งเสริมให้เกิดความตระหนักรู้ ต่อการใช้เทคโนโลยีอย่างปลอดภัย ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนนวมินทราชินูทิศ สตรีวิทยา พุทธมณฑล

นภาพร ปุจฉาการ Napaporn Pootchakarn, เอกนฤน บางท่าไม้ Eknarin Bangthamai — 2024-08-16

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนที่เรียนรู้ด้วยเกมมิฟิเคชัน 2) เพื่อศึกษาความตระหนักรู้ต่อการใช้เทคโนโลยีอย่างปลอดภัยของนักเรียนที่เรียนรู้ด้วยเกมมิฟิเคชัน และ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยเกมมิฟิเคชันกลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/6 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 42 คน โรงเรียนนวมินทราชินูทิศ สตรีวิทยา พุทธมณฑล ได้มาด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้ด้วยเกมมิฟิเคชัน แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แบบวัดความตระหนักรู้ต่อการใช้เทคโนโลยีอย่างปลอดภัย และแบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยเกมมิฟิเคชัน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงบนมาตรฐานและ T-Test dependent
ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียน ( = 8.29, S.D. = 0.40) สูงกว่าก่อนเรียน ( = 5.40 , S.D. = 1.42) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) ความตระหนักรู้ต่อการใช้เทคโนโลยีอย่างปลอดภัยของนักเรียนที่เรียนรู้ด้วยเกมมิฟิเคชันอยู่ในระดับดี ( = 18.48)
และ 3) ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยเกมมิฟิเคชันอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.64, S.D. = 0.47)

รูปแบบการน้อมนำศาสตร์พระราชาเพื่อการพัฒนาผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ ตามมาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561 ของนักเรียนโรงเรียนราชประชาสมาสัย ฝ่ายมัธยม รัชดาภิเษก ในพระบรมราชูปถัมภ์

นิตยา มั่นชำนาญ Nitaya Manchamnan, สมชัย ชวลิตธาดา Somchai Chavalitthada — 2024-08-16

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ สร้างและประเมินความเหมาะสม ความเป็นไปได้ รูปแบบการน้อมนำศาสตร์พระราชาเพื่อการพัฒนาผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษาตามมาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561และเปรียบเทียบผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษาตามมาตรฐานการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2561 ของนักเรียนโรงเรียนราชประชาสมาสัย ฝ่ายมัธยม รัชดาภิเษก ในพระบรมราชูปถัมภ์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสมุทรปราการ ก่อนและหลังการใช้รูปแบบการน้อมนำศาสตร์พระราชาเพื่อการพัฒนาผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษาตามมาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นครูผู้สอนและนักเรียนโรงเรียนราชประชาสมาสัย ฝ่ายมัธยม รัชดาภิเษก ในพระบรมราชูปถัมภ์ปีการศึกษา 2563 จำแนกเป็น ครูผู้สอน 165 คน และนักเรียน จำนวน 342 คน ได้จากการสุ่มแบบแบ่งชั้น (Stratified Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการประเมินเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า5 ระดับ จำนวน 3 ฉบับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ คะแนนเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ ใช้สถิติการทดสอบที (t-test) ในการทดสอบสมมติฐาน
ผลการวิจัย สรุปได้ดังนี้
1. รูปแบบการน้อมนำศาสตร์พระราชาเพื่อการพัฒนาผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษา ตามมาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561 ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) หลักคิดด้านหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ประกอบด้วย การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา การใช้สื่อเทคโนโลยีและแหล่งเรียนรู้และการวัดประเมินผล การนำหลักสูตรไปใช้จัดการเรียนรู้ เพื่อพัฒนาผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษาตามมาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561 2) หลักปฏิบัติด้านการเข้าใจ ประกอบด้วย การรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล การคัดกรองนักเรียน การป้องกันและแก้ไขปัญหานักเรียน การพัฒนาและส่งเสริมนักเรียน และการส่งต่อนักเรียน เพื่อพัฒนาผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษาตามมาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561 3) หลักปฏิบัติด้านการเข้าถึง ประกอบด้วย การอบรมให้ความรู้ การนิเทศแบบเป็นกัลยาณมิตร การศึกษาดูงาน และการมีส่วนร่วมในชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพของบุคลากร เพื่อพัฒนาผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษาตามมาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561 4) หลักปฏิบัติด้านการพัฒนา ประกอบด้วย การจัดทำแผนกลยุทธ์ และการจัดทำแผนปฏิบัติการประจำปี เพื่อพัฒนาผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษาตามมาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561 และ 5) หลักธรรมด้านการมีความสุขในการทำประโยชน์ให้แก่ผู้อื่น ประกอบด้วยความพึงพอใจในการทำงาน และความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากร เพื่อพัฒนาผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษา ตามมาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561
2. รูปแบบการน้อมนำศาสตร์พระราชาเพื่อการพัฒนาผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษาตามมาตรฐานการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2561 มีความเหมาะสมและความเป็นไปได้อยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.59, SD = .36)
3. ผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษาตามมาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561 ของนักเรียนหลังการใช้รูปแบบการน้อมนำศาสตร์พระราชา ตามความคิดเห็นของครู โดยภาพรวมและรายด้านสูงกว่าก่อนใช้รูปแบบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .01

การพัฒนาชุดฝึกอบรมครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการที่น้อมนำพระบรมราโชบายด้านการศึกษาในหลวงรัชกาลที่ 10 สู่การปฏิบัติ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2

2024-08-16

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาชุดฝึกอบรมครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการที่น้อมนำพระบรมราโชบายด้านการศึกษาในหลวงรัชกาลที่ 10 สู่การปฏิบัติ 2) เปรียบเทียบผลการเรียนรู้ของครูก่อนและหลังการใช้ชุดฝึกอบรมครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการที่น้อมนำพระบรมราโชบายด้านการศึกษาในหลวงรัชกาลที่ 10 สู่การปฏิบัติ และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของครูที่ใช้ชุดฝึกอบรมครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการที่น้อมนำพระบรมราโชบายด้านการศึกษาในหลวงรัชกาลที่ 10 สู่การปฏิบัติ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย เป็นครูจาก 4 โรงเรียน ที่เป็นโรงเรียนขนาดเล็ก ขนาดกลาง ขนาดใหญ่และขนาดใหญ่พิเศษ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมกรุงเทพมหานคร เขต 2 ขนาดละ 1 โรงเรียน รวมทั้งสิ้น 260 คน ได้มาโดยสุ่มแบบแบ่งกลุ่ม (Cluster random sampling) และผู้ให้ข้อมูลที่เป็นผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 9 คน โดยเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ 1) แบบสัมภาษณ์พัฒนา ชุดฝึกอบรม 2) ชุดฝึกอบรมครู 3) แบบทดสอบผลการเรียนรู้ และ 4) แบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test แบบ Dependent วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1) กระบวนการพัฒนาชุดฝึกอบรมมี 5 ขั้นตอน ชุดฝึกอบรมมีหน่วยการเรียนรู้จำนวน 6 หน่วย รูปแบบการใช้ชุดฝึกอบรมเป็นแบบผสมผสาน
2) หลังใช้ชุดฝึกอบรมครูมีคะแนนเฉลี่ยสูงกว่าก่อนใช้ชุดฝึกอบรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
3) ระดับความพึงพอใจของครูที่ใช้ชุดฝึกอบรมในภาพรวมอยู่ในระดับมาก

ความต้องการจำเป็นของการดำเนินงานชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพครู ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสกลนคร

ไพบูรณ์ เกตวงษา Paiboon Getwongsa, ชลธิชา กระแสศิล Cholticha Krasaesil — 2024-08-16

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพที่เป็นจริงและสภาพที่ควรจะเป็นของการดำเนินงานชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (PLC) จำแนกตามกลุ่มโรงเรียน และ 2) ศึกษาความต้องการจำเป็นของการดำเนินงาน PLC ตามความคิดเห็นของบุคลากรในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสกลนครจำแนกตามกลุ่มโรงเรียน กลุ่มตัวอย่างของการวิจัยนี้ คือ บุคลากรทางการศึกษาจำนวน 633 คน จากโรงเรียน 45 แห่ง ซึ่งได้มาจากการเลือกตามความสมัครใจ โดยใช้แบบสอบถามที่ปรับปรุงมาจาก Oliver, et al. (2009: 5) เป็นเครื่องมือวิจัย ดำเนินการเก็บข้อมูลในช่วงเดือนพฤษภาคม - กรกฎาคม พ.ศ. 2566 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพที่เป็นจริงของการดำเนินงาน PLC โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด กลุ่มโรงเรียนขนาดใหญ่มีค่าเฉลี่ยสภาพที่เป็นจริงโดยรวมสูงที่สุด ส่วนสภาพที่ควรจะเป็นของ PLC โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด กลุ่มโรงเรียนขนาดเล็กมีค่าเฉลี่ยสภาพที่ควรจะเป็นโดยรวมสูงที่สุด องค์ประกอบของ PLC ทั้งสภาพที่เป็นจริงและสภาพที่ควรจะเป็นโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด องค์ประกอบด้านการเรียนรู้แบบองค์รวมและการประยุกต์ใช้มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด และ 2) การศึกษาดัชนีความต้องการจำเป็นของการดำเนินงาน PLC โดยวิธี PNI_modified พบว่า ค่าดัชนีต้องการจำเป็นของกลุ่มโรงเรียนขนาดใหญ่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด ซึ่งบ่งบอกถึงความต้องการของบุคลากรในโรงเรียนที่ต้องการให้เกิดการพัฒนาโรงเรียนไปสู่ความเป็น PLC ที่สมบูรณ์แบบมากขึ้น

สภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการจัดการศึกษาเชิงพื้นที่ของโรงเรียนประถมศึกษาในจังหวัดหนองคาย

2024-08-16

งานวิจัยนี้วัตถุประสงค์เพื่อ 1) สังเคราะห์องค์ประกอบการจัดการศึกษาเชิงพื้นที่ 2) ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และ 3) ศึกษาความต้องการจำเป็นของการจัดการศึกษาเชิงพื้นที่สำหรับโรงเรียนประถมศึกษาในจังหวัดหนองคาย โดยใช้วิธีการวิจัยแบบผสมสาน ได้แก่ การวิจัยเชิงคุณภาพ โดยวิเคราะห์
และสังเคราะห์เนื้อหาการจัดการศึกษาเชิงพื้นที่ และสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิให้ข้อมูลแบบตัวต่อตัว จำนวน 5 คน และการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 159 คน ซึ่งเป็นผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดหนองคาย โดยใช้การสุ่มแบบแบ่งชั้น
ผลการวิจัยพบว่า
1. องค์ประกอบของการจัดการศึกษาเชิงพื้นที่สำหรับโรงเรียนประถมศึกษาในจังหวัดหนองคาย ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) การสร้างความร่วมมือและการมีส่วนร่วม 2) การพัฒนาฐานข้อมูลสารสนเทศและนวัตกรรมการศึกษา 3) การเพิ่มขีดความสามารถของบุคลากรทางการศึกษา 4) การกระจายอำนาจและความมีอิสระในการบริหารจัดการศึกษา 5) การจัดการเรียนรู้ที่สอดคล้องกับความต้องการของพื้นที่ และ 6) การสร้างระบบการประเมินที่ดี
2. สภาพปัจจุบันของการจัดการศึกษาเชิงพื้นที่ อยู่ในระดับมาก และสภาพที่พึงประสงค์ อยู่ในระดับมากที่สุด
3. เมื่อวิเคราะห์ความต้องการจำเป็น พบว่า การสร้างความร่วมมือและการมีส่วนร่วม มีความต้องการจำเป็นมากที่สุด รองลงมาคือ การจัดการเรียนรู้ที่สอดคล้องกับความต้องการของพื้นที่ การเพิ่มขีดความสามารถของบุคลากรทางการศึกษา การสร้างระบบการประเมินที่ดี การกระจายอำนาจและความมีอิสระในการบริหารจัดการศึกษา และการพัฒนาฐานข้อมูลสารสนเทศและนวัตกรรมการศึกษา

รูปแบบการนิเทศภายในด้วยวิธีการศึกษาชั้นเรียนโดยใช้ห้องเรียนเป็นฐานเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน โรงเรียนหนองแห้ววังมนศึกษา จังหวัดขอนแก่น

ศรุต บุญโนนแต้ Sarut Boonnontae — 2024-08-16

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความต้องการจำเป็นของการนิเทศภายในด้วยวิธีการศึกษาชั้นเรียน โดยใช้ห้องเรียนเป็นฐานเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน 2) พัฒนารูปแบบการนิเทศภายในด้วยวิธีการศึกษาชั้นเรียน โดยใช้ห้องเรียนเป็นฐานเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน 3) ศึกษาผลการใช้รูปแบบการนิเทศภายในด้วยวิธีการศึกษาชั้นเรียน โดยใช้ห้องเรียนเป็นฐานเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน และ 4) ประเมินการใช้รูปแบบการนิเทศภายในด้วยวิธีการศึกษาชั้นเรียน โดยใช้ห้องเรียนเป็นฐานเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน โดยมีขั้นตอนการวิจัยแบ่งออกเป็น 4 ระยะ กลุ่มผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา ครูหัวหน้างานวิชาการ ศึกษานิเทศก์ จำนวนละ 3 คน รวม 9 คน ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 9 คน ครูและบุคลากรทางการศึกษาโรงเรียนหนองแห้ววังมนศึกษา จำนวน 18 คน เครื่องมือที่ใช้ในเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง แบบบันทึกการยกร่างรูปแบบ แบบบันทึกคุณภาพผู้เรียน และแบบประเมินการใช้รูปแบบการนิเทศภายในด้วยวิธีการศึกษาชั้นเรียน วิเคราะห์ข้อมูลโดยคำนวณหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า
1) การวิเคราะห์ข้อมูลความต้องการจำเป็น เรียงลำดับความต้องการจำเป็นจากมากไปหาน้อย ได้ดังนี้ ด้านการวางแผนการนิเทศ ด้านการปฏิบัติการนิเทศ และด้านการสรุปและประเมินผลการนิเทศ
2) รูปแบบการนิเทศภายในด้วยวิธีการศึกษาชั้นเรียน โดยใช้ห้องเรียนเป็นฐานเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน ประกอบด้วย 3 ส่วน คือ ส่วนนำ ส่วนวิธีดำเนินการ และส่วนเงื่อนไขความสำเร็จ
3) ผลการใช้รูปแบบการนิเทศภายในด้วยวิธีการศึกษาชั้นเรียน โดยใช้ห้องเรียนเป็นฐานเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน พบว่า ผลลัพธ์ที่เกิดกับผู้เรียนในปีการศึกษา 2564 โดยภาพรวมมีพัฒนาการเพิ่มขึ้น
4) รูปแบบการนิเทศภายในด้วยวิธีการศึกษาชั้นเรียน โดยใช้ห้องเรียนเป็นฐานเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน มีความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์ อยู่ในระดับมากทุกด้าน

“วัจนกรรม” มิติใหม่ในการเรียนการสอนภาษาไทยระดับมัธยมศึกษา : ผลการจัดการเรียนรู้รูปแบบการใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับบทบาทสมมติ เรื่อง การวิเคราะห์วัจนกรรม สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6

อุกกฤษฏ์ คำเสนา Aukkrit Khamsena — 2024-08-16

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลของแผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับกิจกรรมบทบาทสมมติ เรื่อง การวิเคราะห์วัจนกรรม และ 2) ประเมินความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อจัดการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับบทบาทสมมติ เรื่อง การวิเคราะห์วัจนกรรม กลุ่มเป้าหมายที่ศึกษา คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 28 คน เป็นการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับกิจกรรมบทบาทสมมติ 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หลังการเรียนรู้ และ 3) แบบประเมินความคิดเห็นของนักเรียน จากนั้นหาคุณภาพเครื่องมือโดยให้ผู้เชี่ยวชาญประเมินค่าดัชนีความสอดคล้อง และคัดเลือกเฉพาะข้อที่มีค่า 0.67 – 1.00 เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แผนการจัดการเรียนรู้ฯ จำนวน 4 แผน รวมทั้งสิ้น 6 คาบเรียน จากนั้นทดสอบหลังเรียน และนำข้อมูลมาวิเคราะห์
ด้วยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าร้อยละ และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา
ผลการศึกษาพบว่า
แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับกิจกรรมบทบาทสมมติ เรื่อง การวิเคราะห์วัจนกรรม ส่งผลให้นักเรียนสามารถวิเคราะห์ ถ้อยคำเจตนาแอบแฝงในการสื่อสารได้และสามารถเลือกสรรถ้อยคำที่มีความสุภาพในการสื่อสารได้อย่างเหมาะสมตามกาลเทศ โดยแผนการจัดการเรียนรู้
(E₁) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับร้อยละ 76.78 ส่วนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนของนักเรียน (E₂)มีค่าเฉลี่ยเท่ากับร้อยละ 77.15 จึงสรุปได้ว่าแผนการจัดการเรียนรู้มีประสิทธิภาพเท่ากับ 76.78 /77.15 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้คือ 75/75 ส่วนผลความคิดเห็นของนักเรียนในภาพรวมพบว่ามีผลในระดับมาก (µ =4.45 , SD = 0.69)

การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้วิชาประวัติศาสตร์ เรื่อง พระมหากษัตริย์ผู้สถาปนาอาณาจักรไทย โดยใช้การเรียนรู้เชิงรุก สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3

อนุตรศักดิ์ วิชัยรัตน์ Anuttarasak Wichairat — 2024-08-16

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนากิจกรรมการเรียนรู้วิชาประวัติศาสตร์ เรื่อง พระมหากษัตริย์ผู้สถาปนาอาณาจักรไทย โดยใช้การเรียนรู้เชิงรุก สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนระหว่างก่อนเรียน และหลังเรียน ด้วยกิจกรรมการเรียนรู้วิชาประวัติศาสตร์ และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่เรียนด้วยกิจกรรมการเรียนรู้วิชาประวัติศาสตร์ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3/1 โรงเรียนบ้านปากอูน (ปากอูนผดุงวิทย์) ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2565 จำนวน 31 คน ซึ่งได้มาโดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม (Cluster random sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าทีชนิดกลุ่มไม่อิสระกัน (Dependent samples t-test)
ผลการวิจัยพบว่า
1) กิจกรรมการเรียนรู้วิชาประวัติศาสตร์ เรื่อง พระมหากษัตริย์ผู้สถาปนาอาณาจักรไทย โดยใช้การเรียนรู้เชิงรุก มีประสิทธิภาพเท่ากับ 80.52/80.65 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้ที่ 80/80
2) นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หลังเรียนด้วยกิจกรรมการเรียนรู้วิชาประวัติศาสตร์ เรื่อง พระมหากษัตริย์ผู้สถาปนาอาณาจักรไทย โดยใช้การเรียนรู้เชิงรุกสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
3) ความพึงพอใจของนักเรียนที่เรียนด้วยกิจกรรมการเรียนรู้วิชาประวัติศาสตร์ เรื่อง พระมหากษัตริย์ ผู้สถาปนาอาณาจักรไทย โดยใช้การเรียนรู้เชิงรุก สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 อยู่ในระดับมากที่สุด