ปัจจัยส่วนประสมการตลาดด้านผลิตภัณฑ์ของสถานที่ท่องเที่ยวที่ส่งผลต่อ การตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติของจังหวัดอุบลราชธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษาปัจจัยส่วนประสมการตลาดด้านผลิตภัณฑ์ของสถานที่ท่องเที่ยวที่ส่งผลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติของจังหวัดอุบลราชธานี ประชากรที่ศึกษา ได้แก่ นักท่องเที่ยวที่เดินทางท่องเที่ยวจังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 400 ตัวอย่าง วิธีการสุ่มตัวอย่างหลายขั้นตอน เริ่มจากการแบ่งสัดส่วนกลุ่มนักท่องเที่ยว ในสถานที่ท่องเที่ยว 14 แห่ง ประกอบด้วย 1) อุทยานแห่งชาติผาแต้ม 2) อุทยานแห่งชาติแก่งตะนะ 3) อุทยานแห่งชาติภูจองนายอย 4) เขื่อนสิรินธร 5) สามพันโบก 6) ผาชนะได 7) แก่งสะพือ (8) น้ำตกตาดโตน 9) น้ำตกสร้อยสวรรค์ 10) น้ำตกแสงจันทร์ 11) พัทยาน้อย 12) หาดคูเดื่อ 13) หาดวัดใต้ และ 14) หาดสลึง และดำเนินการสุ่มตัวอย่างแบบเป็นระบบ เครื่องมือที่ใช้ในได้แก่แบบสอบถาม ซึ่งคุณภาพเครื่องมือ มีค่า IOC เท่ากับ .93 ค่าดัชนีความสอดคล้อง .812 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าเฉลี่ย และการถดถอยพหุคูณ
ผลการวิจัย พบว่า นักท่องเที่ยวมีความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยส่วนประสมการตลาดด้านผลิตภัณฑ์ของสถานที่ท่องเที่ยวที่ส่งผลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติของจังหวัดอุบลราชธานี มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ .75 ตัวแปรพยากรณ์ 3 ตัวแปร ประกอบด้วย 1) ด้านชื่อเสียง 2) ด้านประเภทสินค้า 3) ด้านความหลากหลาย ค่าความแปรปรวน ได้ร้อยละ 75 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ นักท่องเที่ยวมีความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยส่วนประสมการตลาดด้านผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ เรียงตามลำดับค่าเฉลี่ย ได้ดังนี้ 1) ด้านชื่อเสียง ชื่นชอบด้านสถานที่ท่องเที่ยวที่มีประติมากรรมทางประวัติศาสตร์ มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด 2) ด้านความหลากหลาย ชื่นชอบด้านสถานที่ท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติที่เป็นอุทยานแต่มีสถานที่ท่องเที่ยวที่หลากหลายอยู่ในอุทยานมีค่าเฉลี่ยมากที่สุด และ 3) ด้านประเภทสินค้า ชื่นชอบด้านสถานที่ท่องเที่ยวประเภทน้ำตกมีค่าเฉลี่ยมากที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2562). สถิติด้านการท่องเที่ยว 2559-2561. สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2561, จาก: https://www.mots.go.th/main.php?filename=index
ชัชพล ทรงสุนทรวงศ์, กีรติ ตระการศิริวานิช และทิพยาภรณ์ รัตนลาโภ. (2560). การส่งเสริมตลาดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในประเทศไทย. วารสารอิเล็กทรอนิกส์การเรียนรู้ทางไกลเชิงนวัตกรรม มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 7 (2): หน้า 103-117.
ภูวดล บัวบางพลู. (2561). แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืนอุทยานแห่งชาติเขาคิชฌกูฏจังหวัดจันทบุรี. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 12 (2).
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2551). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
วุฒิชาติ สุททรสมัย. (2552). การวิจัยการตลาดและระบบสารสนเทศทางการตลาด. กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี.
ศุภสร วงศ์ใหญ่. (2556). กลยุทธ์การตลาดที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจในการเลือกมาเที่ยวที่อุทยานแห่งชาติผาแต้ม จังหวัดอุบลราชธานี. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการทั่วไป มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
อินทุกานต์ ดอกนารี. (2550). ปัจจัยทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อนักท่องเที่ยวชาวไทยในการพักรีสอร์ทในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครนายก. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการทั่วไป บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.