ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาลำปาง ลำพูน

Main Article Content

ประยูร อาษานาม
มณูญ เพชรมีแก้ว
พิมพฤทธิ์ เที่ยงภักดิ์
อรุณวรรณ แก้วแกมเสือ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษา 1) ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา และประสิทธิผลในการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาลำปาง ลำพูน 2) ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำยุคดิจิทัลกับประสิทธิผลในการบริหาร ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาลำปาง ลำพูน 3) ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาลำปาง ลำพูน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 52 คน เลือกโดยใช้วิธีเฉพาะเจาะจง และครูผู้สอน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาลำปาง ลำพูน ปีการศึกษา 2566 เลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นตามสัดส่วน จำนวน 322 คน รวมทั้งสิ้น 374 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถามมาตรส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.99 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ผลการวิจัยพบว่า 1. ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา และ ประสิทธิผลในการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 2. ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลกับประสิทธิผลในการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาลำปาง ลำพูน พบว่า โดยรวมมีความสัมพันธ์เชิงบวกอยู่ในระดับสูงมาก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01  และ3. ภาวะผู้นำยุคดิจิทัล ด้านการมีวิสัยทัศน์ (β=0.665, t=16.619, p-value= .000) ด้านความเป็นมืออาชีพ (β=0.070, t=3.187, p-value= .000) ด้านการสร้างองค์ความรู้ (β= 0.130, t=-3.000, p-value =.003 ) และด้านการจัดภาพแวดล้อมเพื่อการเรียนรู้ (β =0.149, t=20810, p-value=.005) ร่วมกันพยากรณ์มีผลต่อประสิทธิผลในการบริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาลำปาง ลำพูน ได้ร้อยละ 78.00 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณเท่ากับ 0.883 และค่าความคลาดเคลื่อนที่เกิดจากการพยากรณ์เท่ากับ 0.110

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
อาษานาม ป. ., เพชรมีแก้ว ม. ., เที่ยงภักดิ์ พ. ., & แก้วแกมเสือ อ. (2023). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาลำปาง ลำพูน. วารสารส่งเสริมการเรียนรู้, 3(2), 27–40. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/LAEJ/article/view/285238
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมความร่วมมือระหว่างประเทศ. (2564). หลักการประเมินผลโครงการ. https://tica-thaigov.mfa.go.th/th

การเรียนรู้ (ออนไลน์). www.curriculumandlearning.com

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2558). เป็น "มืออาชีพ" อย่าเป็นเพียง "อาชีพ". http://www.kriengsak.com/A-professional-Do-not-be-a-profession

เกษรา เอี่ยมสะอาด. (2562). การพัฒนาบุคลากรของโรงเรียนหนองวัลย์เปรียงวิทยา. การค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา แผน ข มหาวิทยาลัยศิลปากร.

จักรวาล สุขไมตรี. (2561). เทคนิคการประสานงานในองค์การ. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์, 5(2), 263-276.

ชลิดา ลิ้นจี่, สุภาพร บุญเอี่ยม และ กนกมณี หอมแก้ว. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างวิสัยทัศน์องค์กรและประสิทธิภาพการกำกับดูแลกิจการที่ดีของบริษัทมหาชนจำกัด. วารสารรัชตภาคย์, 14(37), 156-165.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2556). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (ฉบับปรับปรุงใหม่). นนทบุรี : ไทเนรมิตอินเตอร์ โปรเกรสซิฟ.

ธงชัย สันติวงษ์. (2553). การวางแผน พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.

ธานี ภาคอุทัย. (2562). คู่มือการติดตามและประเมินผลโครงการ. กองส่งเสริมและพัฒนาการปศุสัตว์ กรมปศุสัตว์ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. http://extension.dld.go.th/th1/images/stories/2562/research/paper4.pdf

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.

ประกายแก้ว แก้วอินต๊ะ และน้ำฝน กันมา. (2564). สภาพและแนวทางการบริหารสถานศึกษา เพื่อรองรับการจัดการเรียนรู้ระบบออนไลน์ของสถานศึกษาสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกลุ่มโซนใต้ จังหวัดเชียงราย. รายงานสืบเนื่องการประชุมวิชาการบัณฑิตศึกษา ครั้งที่ 7. http://www.dra.up.ac.th/front/files/pgrc/Proceeding_PGRC7_2564.pdf.

ปรีดา เจษฎาวรางกุล. (2550). การมีสวนรวมของกรรมการชุมชนในการพัฒนาชุมชนในเขตเทศบาลเมืองคูคต อําเภอลําลูกกา จังหวดปทุมธานี. วิทยานิพนธรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการปกครองทองถิ่น วิทยาลัยการปกครองทองถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

พักตร์วิภา ไชยแก้วเมร์. (2560). การเรียนรู้ภาษาจีนสำหรับเด็กปฐมวัย โดยอาศัยทฤษฎีการสร้าง องค์ความรู้ด้วยตนเอง. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาเพื่อการพัฒนา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

พัชราภรณ์ ดวงชื่น. (2564). การบริหารศึกษารับความปกติใหม่หลังวิกฤตโควิด–19. วารสารศิลปการจัดการ, 4(3), 783-795.

วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2562). ชี้แนะการคิดเชิงนวัตกรรม. ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและ

วิเชียร วงค์คําจันทร์. (2553). ผ้บริหารสถานศึกษาที่มีประสิทธิภาพในยุคปฏิรูปการศึกษา (ออนไลน์). http:/ww.piwde.net/kab2/yebma5.htm.

วิมาลย์ ลีทอง. (2564). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียน สังกัดสำนักงาน คณะกรรมการการศึกษา ในจังหวัดสกลนคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

วีซานา อับดุลเลาะ และวุฒิชัย เนียมเทศ. (2564). การจัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 “แนวคิด ทฤษฎี และแนวทางปฏิบัติ”. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(2), 227-246.

สมบัติ นามบุรี. (2562). “ทฤษฎีการมีส่วนร่วมในงานรัฐประศาสนศาสตร์,”. วารสารวิจยวิชาการ, 2(2), 183-197.

สัญชาติ พรมดง, นันทนา นิจจอหอ และนาถรพี ชัยมงคล. (2564). การสร้างประสิทธิภาพของการสื่อสารภายในองค์กรเพื่อเพิ่มความสามารถในการแข่งขันทางธุรกิจ. 1(1). https://so06.tci-thaijo.org/index.php/hsrnj/article/view/252468/170435

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2564). คู่มือแนวทางการพัฒนาบุคลากรภาครัฐ พ.ศ. 2564 – 2565. https://www.ocsc.go.th/sites/default/files/attachment/page/guide_civilservice_update.pdf uploads/2021/05/OBEC2021COVID.

สุกัญญา แช่มช้อย. (2560). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. พิษณุโลก : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร.

สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่ง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุภาพร ศรีษะเนตร. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการบริหารงบประมาณแบบมุ่งเน้นผลงานตามยุทธศาสตร์ของสถานศึกษาระดับประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

อริศษรา อุ่มสิน. (2560). การศึกษาการทํางานเป็นทีมของครูผู้สอนในสถานศึกษา สังกัดสํานักงาน เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 17. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏรําไพพรรณี.

Good, Carter V. (2973). Dictionary of Education. 3rd New York: McGraw-Hill Book. http://lripsm.wix.com/ 21st#!about_us/cjg9

Gulick, L. and Urwick, J. (1973). Papers on the Science of Administration. New York: Institute of Public Administration.

Krejcie, R. V. and Morgan, D. W. (1970). Educational and Psychological Measurement. New York: Minnesota University.

Martin, Raiph E. (1994). Teaching Science for All Children. United States of America.

Samuel C. Certo. (2000). Modern Management: Diversity, Quality, Ethics, and the Global Environment. Prentice Hall.

Taba, Hilda. (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. New York: Harcourt, Brace And World.

Troutman, Andria P. and Lichtenberg, Betty K. (1987). Mathematics: a Good Beginning strategies for Teaching children. 3rded. University of South Florida: Brooks/Cole Publishing Company.

Walbery, H. J. (1987). Psychological Environment. Oxford: Pergamon.