Tourists’ Willingness to Pay for Low-Carbon Destination Management A Case Studyof KoLan, Chonburi Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This paper aims to explore tourists’ willingness to pay (WTP) for an entrance fee in supporting low carbon destination management at Ko Lan, Chonburi. Data used in the analysis of the WTP was compiled from face-to-face interviews of 400 Thai tourists who visited Ko Lan. The contingent valuation method (CVM) and single-bounded dichotomous choice along with five bids were employed. In the econometric analysis, the WTP estimate was calculated from the Logit regression model.Thestudy results revealedthat the mean WTP of thetourists is102.13 baht per person per visit. This was calculated to an economic use value of 199,927,951.80
baht per annum. Additionally, the factors which influenced the WTP include bid offered, age, education, monthly income, and intention to revisit the destination and the perception of tourists in low carbon destination management. Creating perception for low carbon tourism should therefore be a strategy toward success of this environmental-friendly tourism policy.
Article Details
Copyright to published manuscripts becomes the property of the Graduate School of Development Economics, National Institute of Development Administration. Reproduction of all or part of a Development Economic Review (DER) article by anyone, excluding author(s), is prohibited, unless receiving our permission.
Disclaimer: Opinions expressed in articles published in this journal are those of the author (s) and do nto necessarily represent opinions of the Graduate School of Development Economics, National Institute of Development Administration. Trade and proprietary names are only for identification and not constitute our endorsement.
References
ณัฐกิตติ์ กิตติณัฏฐพงศ์ (2555) วิเคราะห์ความเต็มใจจะจ่ายเพื่อฟื้นฟูสภาพอากาศในเขตควบคุมมลพิษของจังหวัดระยองวารสาร เศรษฐศาสตรส์ สุโขทัยธรรมาธิราช ปีที่ 6 ฉบบั ที่ 2 มีนาคม 2555
Nattakit Kittinattapong (2555) An analysis of willingness to pay for cleaning up air pollution in
a pollution control area: A case study of Rayong. Sukhothaitammatirat Economics
Journal. Vol. 6 No. 2 March 2555. (In thai).
สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อมแห่งประเทศไทย. (2539). การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์.
จาก https://std.kku.ac.th/4830801696/nor1/index2.htm
Thailand Science and Environment Research Institute. (2539) Ecotourism. Retrieved from
https://std.kku.ac.th/4830801696/nor1/index2.htm (In thai).
สำนักงานคณะกรรมการนโยบายวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยและนวัตกรรมแห่งชาติ (2559) สังคมคาร์บอนต่ำ
จาก https://www.onep.go.th/library/index.php?option=com_content&view=arti
cle&id=70:-low-carbon-society&catid=22:2012-03-12-02-54-55&Itemid=31
National Science Technology and Innovation Policy Office. (2559) Low carbon society. Retrieved
from https://www.onep.go.th/library/index.php?option=com_content&view=arti
cle&id=70:-low-carbon-society&catid=22:2012-03-12-02-54-55&Itemid=31 (In thai).
สำนักงานสถิติแห่งชาติ (2559). ท่องเทยี่ วไทย…..จะก้าวต่อไปทางไหน?
จาก https://service.nso.go.th/nso/nsopublish/citizen/news/poll_thaitravel.jsp
National Statistical Office (2559). Thai Tourism … Next step? Retrieved from https://service.
nso.go.th/nso/nsopublish/citizen/news/poll_thaitravel.jsp (In thai).
หนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ (2557). สถิตินักท่องเที่ยวที่มาเยือนเกาะล้าน ปี พ.ศ. 2550 - 2556
จาก https://www.prachachat.net/news_detail.php?newsid=1416306413
Prachachart (2557). Tourism statistics in Ko Lan. Retrieved from https://www.prachachat.net/
news_detail.php?newsid=1416306413 (In thai).
องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (2554) รายงานฉบับสมบูรณ์ (Final
Report) โครงการจัดทำมาตรการลดภาวะโลกร้อนกับการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตุลาคม 2554
Designated Areas for Sustainable Tourism Administration (2554) Final Report: Measures for
reducing global warming and sustainable tourism. December 2554. (In thai).
อุดมศักดิ์ ศีลประชาวงศ์ (2556). การประเเมินมูลค่าทางเศรษฐศาสตร์ของทรัพยากรสิ่งแวดล้อม.
กรุงเทพฯ: พี.เอ.ลีฟวิ่ง.
Udomsak Seenprachawong (2556). Economic valuation of environmental resources. Bangkok:
P.A. Living. (In thai).
อรพรรณ ณ บางช้าง และ อิทธิพล ศรีเสาวลักษณ์ (2552). โครงการศึกษาแนวทางการประเมินมูลค่า
ทางเศรษฐกิจจากผลกระทบทางด้านสิ่งแวดล้อมเพื่อ สนับสนุนกระบวนการยุติธรรม,
สถาบันวิจัยและพัฒนารพีพัฒนศักดิ์ศาลยุติธรรม.โรงพิมพ์วิฑูรย์การปก
Orapan Na Bangchang and Ittipon Srisaowalak (2552). Guidelines for economic valuation of
environmental impacts to support justice process. Rapeepattanasak Institute. Court
of Justice. Vitoonkanpok Press. (In thai).
อำนาจเจริญศิลป์ (2543). การจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพมหานครโอเดียนสโตร์
Amnat Charoensilp (2543). Natural resources and Environmental Management. Bangkok.
Odeon store. (In thai).
ภาษาอังกฤษ
Duan, H.X, Lü, Y.L. and Yan, L. (2014) Chinese Public’s Willingness to Pay for CO2 Emissions
Reductions: A Case Study from Four Provinces/Cities, Advances in Climate Change
Research. 5 (2): 100–110.
Kotchen, M.J., Boyle, K.J. and Leiserowitz, A.A. (2013) Willingness-to-pay and policy-instrument
choice for climate-change policy in the United States. Energy Policy. 55:617–625.
Lu, J.L. and Shon, Z.Y. (2012) Exploring airline passengers’ willingness to pay for carbon
offsets. Transportation Research Part D: Transport and Environment. 17 (2): 124–128.
Nomura, N. and Akai, M. (2004) Willingness to Pay for Green Electricity in Japan as Estimated
Through Contingent Valuation Method. Applied Energy. 78: 453-463.