Inheritance rights of non-custodial parents
Abstract
This article was conducted to compare the inheritance rights of parents who abandoned their children in different countries. For the reason that there has been a deeply embedded value in Thai culture that children are their parents’ possession, whilst, nowadays, the incidents of parents abandoning, abusing, and exploiting their children keep reoccurring, both as crimes and as disguises of filiation and gratitude, and despite those repeated events, the problems have never been widely discussed.
The research methodology focuses on the inheritance rights of parents who abandoned their children in Korean, Argentinian, and French laws compared to Thai laws by analyzing each countries’ familial background, history, and associated regulations.
The outcome of this research demonstrates that
- Parents’ inheritance rights on their children’s property differs in each country since the associated laws were made dependent on the influence of their cultures and beliefs. Thus, there are both similarities and differences depending on the closeness of their cultures, there is no final answer to indicate which laws are the most appropriate one.
- Thai inheritance laws value the supremacy of the will since decedents can disinherit their intestate heir entirely using their will.
- Korean and French laws are alike in the aspect where they have regulations that limited the rights to make a testament. Decedents cannot write their will freely, there are rules to regulate the validation of the content of a will.
4. Argentinian laws value the importance of parents’ inheritance rights on their children’s property as intestate heirs since they limited the ability to make a will by positioning parents as forced heirs.
References
Snowblack, ‘บทสรุปมรดกไอดอลสาว ศาลครอบครัวกวางจูตัดสิน แม่คูฮารา ได้ส่วนแบ่ง 40%’ (แพรว, 23 ธันวาคม 2563) <https://praew.com/people/asian-people/357503.html> สืบค้นเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2564.
ศิริรัตน์ คุปติวุฒิ, ‘การสร้างครอบครัวใหม่’ (Siriraj E-Public Library, 8 ตุลาคม 2553) <https://www.si.mahidol.ac.th/sidoctor/e-pl/articledetail.asp?id=278> สืบค้นเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2564.
ภัทริดา สุคุณณี, ‘บทวิเคราะห์รัฐธรรมนูญ เรื่อง สิทธิเด็ก เยาวชน และบุคคลในครอบครัว’ (รายงานส่วนบุคคล กลุ่มงานพัฒนากฎหมาย สำนักกฎหมาย) 11 <https://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/elaw_parcy/ewt_dl_link.php?nid=156> สืบค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2564.
‘Thai Culture’ (Cultural Atlas) <https://culturalatlas.sbs.com.au/thai-culture/thai-culture-references#thai-culture-references> สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2564.
ไพโรจน์ กัมพูสิริ, หลักกฎหมายมรดก, พิมพ์ครั้งที่ 5 (แก้ไขเพิ่มเติม), (กรุงเทพฯ : โครงการตำราและเอกสารประกอบการสอน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์) หน้า 13 - 14
เรื่องเดียวกัน, หน้า 25 – 26.
คู่สมรสเป็นทายาทโดยธรรมประเภทพิเศษที่ไม่มีเลขลำดับและไม่อาศัยหลักญาติสนิทตัดญาติห่างในการกำหนดสิทธิรับมรดกเหมือนอย่างทายาทโดยธรรมทั้งหกลำดับ เนื่องจากมาตรา 1629 วรรคท้าย กำหนดให้คู่สมรสมีสิทธิและส่วนแบ่งตามบทบัญญัติแห่งมาตรา 1635
ผู้สืบสันดาน หมายถึง ผู้ที่สืบสายโลหิตโดยตรงลงมาทุกชั้นของเจ้ามรดก ได้แก่ บุตร หลาน เหลน ลื่อ และต่อจากลื้อลงไปจนกว่าจะขาดสาย
ไพโรจน์ กัมพูสิริ, เรื่องเดิม, หน้า 26 – 27.
เรื่องเดียวกัน.
พรชัย สุนทรพันธุ์, คําอธิบายกฎหมายลักษณะมรดก (สํานักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา 2551) 127. อ้างถึงใน กานต์สินี ทิพย์มณเทียร และชัชวรรณ์ ลีโรจนวุฒิกุล, ‘สิทธิของบิดามารดาในการรับมรดกของบุตร’ (2562) 3 วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏรอยเอ็ด 230 <https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/190049> สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2564.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 พ็ญพิชชา วรวรรณ ณ อยุธยา, ธนพัต ขจรชัยกุล, สรสิช ปรัชญสุนทร, หนึ่งฤทัย กิจการศุภฤกษ์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The manuscript is original, does not contain plagiarism, and does not infringe any copyright.