Power to enact and enforce law : A Case Study of the Use of Power of State, the Chief of Investigation Officer, and Hogwarts Headmaster.
Keywords:
Sovereign, Emergency Situation, Commands, Punishment, Completion of LawAbstract
This article aimed to study the use of state power by the Chief of Investigation Officer and Hogwarts Headmaster under the perspective of legal philosophy. Considering the use of power and the force of the rules within Hogwarts School under the English common law system. By comparing Professor Umbridge as the Chief of Investigation Officer and Headmaster to the Sovereignty of Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry, who have the power to issue regulations comparable to law issued by the powerful during the time of chaos caused by the return of the Dark Lord. Orders are used to control the behavior and actions of people at Hogwarts to claim orderliness and to prevent chaos in the school due to external troubling situations. As well as the imposition of punishment on students who violate moral principles, which is considered legitimate with the power that is there. Is it true? When taken into consideration with legal positivism, which asserts that law is a product created by the ruling power, separate from ethics and other values in society, and John Austin's views on the completion of law. Rules issued by Umbridge while in such a position of power may have righteousness because it meets the elements of law issued by the state. This type of analysis is also based on Hans Kelsen's pure theory of law, which holds that law should be separated from other values in society that are artificial. However, this perspective has been contested by various thinkers. Including in the Office of Positivism itself. As H. L.A. Hart proposed taking into account the sometimes overlapping nature of the law. Explaining social phenomena in such a way is comprehensive and reduces the chance of being used in an interpretation that benefits those who abuse power.
References
Zarmsky S, ‘Wizards, Wands, and Wars: Applying General Principles of IHL to the Wizarding Wars of Harry Potter’ (Opinio Juris, 23 October 2022) <https://opiniojuris.org/2022/10/24/wizards-wands-and-wars-applying-general-principles-of-ihl-to-the-wizarding-wars-of-harry-potter/> accessed 21 April 2023.
Schneyer K, No Place to Stand: The Incoherent Legal World of J. K. Rowling (Humanities Department Faculty Publication & Research 2008)
วรเจตน์ ภาคีรัตน์, ประวัติศาสตร์ความคิดนิติปรัชญา (กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อ่านกฎหมาย, 2561) 464.
โรว์ลิ่ง, เจ.เค., Harry Potter and the Order of the Phoenix, 378.
เพิ่งอ้าง
โรว์ลิ่ง, เจ.เค., เพิ่งอ้าง, 379.
โรว์ลิ่ง, เจ.เค., เพิ่งอ้าง, บทที่สิบแปด กองทัพดัมเบิลดอร์, 478.
โรว์ลิ่ง, เจ.เค., เพิ่งอ้าง, บทที่ยี่สิบแปด ความทรงจำที่เลวร้ายที่สุดของสเนป 753.
โรว์ลิ่ง, เจ.เค., เพิ่งอ้าง, บทที่สิบสาม กักบริเวณกับโดโลเรส 330.
โรว์ลิ่ง, เจ.เค., เพิ่งอ้าง, บทที่ยี่สิบห้า แมลงปีกแข็งออกโรง 668.
โรว์ลิ่ง, เจ.เค., เพิ่งอ้าง, บทที่สามสิบสอง จากกองไฟ 897.
วรเจตน์ ภาคีรัตน์, เพิ่งอ้าง, 464.
วรเจตน์ ภาคีรัตน์, เพิ่งอ้าง, 386.
ศิโรตม์ คล้ามไพบูลย์, ‘ความคิดทางการเมืองของคาร์ล ชมิทท์ ความเป็นการเมือง, สภาวะใหม่ และเสรีประชาธิปไตย’ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 2548), 107.
ศิโรตม์ คล้ามไพบูลย์, เพิ่งอ้าง, 38.
Hogwarts Thai, ‘กฤษฎีกาการศึกษา Educational Decree’ (Hogwarts Thai, 23 มิถุนายน 2022) <http://hogwartsthai.com/forum/index.php?showtopic=39112> สืบค้นเมื่อ 17 เมษายน 2566.
John Austin, The Province of Jurisprudence Determined (H.L.A. Hart ed, London, 1954) 184-185 อ้างถึงใน จรัญ โฆษณานันท์, นิติปรัชญา (พิมพ์ครั้งที่ 21, กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง 2563), 33.
จรัญ โฆษณานันท์, นิติปรัชญา (พิมพ์ครั้งที่ 21, กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง 2563), 49.
จรัญ โฆษณานันท์, เพิ่งอ้าง, 48.
ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 64.
โกเมศ ขวัญเมือง และสิทธิกร ศักดิ์แสง, แนวการศึกษาใหม่ : ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกฎหมายทั่วไป (กรุงเทพฯ: วิญญูชน 2549) 20-21.
Hart H L A, Punishment, and responsibility: essays in the philosophy of law (2nd edn, Oxford University Press 2009), 9.
Dworkin R, Taking Rights Seriously (Harvard University Press 1982), 5.
ตรีนุช อิงคุทานนท์, ‘โดโลเรส อัมบริดจ์: อาจารย์ผู้ไม่สมควรถูกเรียกว่าอาจารย์มากที่สุด’ (The People, 6 ตุลาคม 2563)<https://www.thepeople.co/read/27679> สืบค้นเมื่อ 13 พฤษภาคม 2566.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 คชรัตน์ คชพลายุกต์, ชยากร สัมฤทธิ์สงวน, ญาดา เปสลาพันธ์, พงศธร ศรีกรวิชญ์, พลอยไพลิน เกียรติไพบูลย์, ศุภาพิชญ์ พูลสุวรรณ, ชาลิสา อัตถศาสตร์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The manuscript is original, does not contain plagiarism, and does not infringe any copyright.