Prohibiting Politician Officers from Being the Owners of, or Shareholders in the Media Business according to the Constitution of the Kingdom of Thailand, BE 2560 (2017)
Keywords:
Media, Media shares, Constitution, Politician, ThailandAbstract
After the 2006 coup in Thailand, the Constitution of the Kingdom of Thailand, BE 2560 (2007), prohibited Thai politicians from owning shares in media companies to prevent an interference in media freedom and ensure that they would not be able to use media power against their opponents. However, there was no determination of legal consequences in case of violation of the law. Later, after the 2014 coup, the Constitution, BE 2560 (2017), prohibited the members of the House of Representatives (MP) candidates and senate candidates from owning media shares and stated the consequences in case of violation, i.e., being terminated from the political position. This article aimed to briefly review the decisions by the Supreme Court and the Constitutional Court in the case of politicians owning media shares, the law in other countries regarding holding of media shares by politicians, and to criticize whether the Thailand laws complied with what is stipulated in Section 77 of the 2017 Constitution. In the author's opinion, the prohibition on politicians from holding media shares in the 2017 Constitution was inconsistent with Section 77 of the Constitution due to the following reason: the law could not be enforced because politicians could influence the media in many ways without owning shares, and the law was difficult to understand, as evidenced by the inconsistencies between the decisions of the Supreme Court and the Constitutional Court. The decisions of the Supreme Court followed the letter of the law rather than considering the content (fact) and the spirit of the law. This represented “hyper-legalism” of the court. In addition, the law was impractical in the era of social media that allows people to access and share the information in real-time using many free social media platforms; anyone could be “a media”.
References
‘เปิดที่มาข้อกฎหมาย ห้ามนักการเมืองถือหุ้นสื่อ เกิดขึ้นเพราะอะไร?’ (ประชาชาติธุรกิจ, 13 พฤษภาคม 2566) <https://www.prachachat.net/politics/news-1289615> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566.
อรรถสิทธิ์ พานแก้ว และสติธร ธนานิธิโชติ, ‘ถือหุ้นสื่อ’ (สถาบันพระปกเกล้า) <http://wiki.kpi.ac.th/index.php?title=ถือหุ้นสื่อ> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566.
อรรถสิทธิ์ พานแก้ว และสติธร ธนานิธิโชติ (เชิงอรรถ 2).
Commission Staff Working Document, ‘Media pluralism in the Member States of the European Union’ (2007) European Commission, Working paper SEC (2007) 32 <https://ec.europa.eu/information_society/media_taskforce/doc/pluralism/media_pluralism_swp_en.pdf> accessed 17 December 2023.
‘นักการเมืองถือหุ้นสื่อผิดไหม? ในประเทศอื่นอาจจะไม่’ (โพสต์ทูเดย์, 25 เมษายน 2562) <https://www.posttoday.com/international-news/587260> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566.
‘นักการเมืองถือหุ้นสื่อผิดไหม? ในประเทศอื่นอาจจะไม่’ (เชิงอรรถ 5).
'นักการเมืองถือหุ้นสื่อผิดไหม? ในประเทศอื่นอาจจะไม่’ (เชิงอรรถ 5).
ณัชปกร นามเมือง, ‘แนวคำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญคดีหุ้นสื่อ ถือหุ้นจริง + ทำสื่อจริง = มีความผิด’ (ไทยรัฐออนไลน์, 8 มิถุนายน 2566) <https://plus.thairath.co.th/topic/politics&society/103290> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566.
มาตรา 52 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560
มาตรา 61 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560
มาตรา 51 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560
มาตรา 60 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560
อธิคม อินทุภูติ, ‘คดีเลือกตั้ง’ (เอกสารประกอบการบรรยายเนติบัณฑิต ภาคปกติ ชุดที่ 7, 2563) <https://www.thethaibar.or.th/thaibarweb/files/Data_web/dowloads_doc/term1/athikom/atk7.pdf> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566.
อธิคม อินทุภูติ (เชิงอรรถ 13).
หมายเลขคดีแดง (ศาลฎีกา) ลต สสข 24/2566 และหมายเลขคดีดำ (ศาลชั้นต้น) ลต 9/2566 (ศาลยุติธรรมจังหวัดนครนายก) [2566] <http://www.supremecourt.or.th/คำพิพากษาคดีเลือกตั้ง-ปี-2566/14/download> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566
เข็มทอง ต้นสกุลรุ่งเรือง, ‘หุ้นสื่อ (อีกแล้วหรือ)’ (The101.world, 11 พฤษภาคม 2566) <https://www.the101.world/media-share-law/> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566.
ณพลเดช มณีลังกา และคณะ, ‘การจำกัดเสรีภาพสื่อระหว่างการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉินโควิด-19 ของประเทศไทย: เพื่อความมั่นคงของชาติหรือปิดปากประชาชน’ (2565) 2(3) วารสารนิติปริทัศน์ 19–42 <https://so06.tci-thaijo.org/index.php/NitiPariJ/article/view/259323> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566
สฤณี อาชวานันทกุล, ‘อันตรายของภาวะ “นิติศาสตร์นิยมล้นเกิน” (อีกที): กรณี “หุ้นสื่อ” ของผู้สมัคร ส.ส.’ (ไทยพลับบลิก้า, 14 พฤษภาคม 2562) <https://thaipublica.org/2019/05/hyper-legalism-and-media-shares/> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566.
พรรษาสิริ กุหลาบ, ‘ฤาสื่อมวลชนที่เป็นกลางไม่มีอยู่จริง?’ (รู้ลึกกับจุฬาฯ, 12 พฤศจิกายน 2561) <https://www.chula.ac.th/cuinside/14363/> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566.
สฤณี อาชวานันทกุล (เชิงอรรถ 18).
ประชาชน 2.0, ‘ปัญหาเรื้อรังของภาวะ “นิติศาสตร์นิยมล้นเกิน” + “อำนาจนิยมล้น”’ (กรุงเทพธุรกิจ, 30 เมษายน 2562)<https://www.bangkokbiznews.com/blogs/columnist/122052> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566.
สุดารัตน์ พรมสีใหม่, ‘และนี่คือเสียงของชาวเน็ต :เมื่อโซเชียลมีเดียคือ game changer การเมืองไทย?’ (The 101.World, 2 ตุลาคม 2566) <https://www.the101.world/social-media-game-changer/> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566.
‘เลือกตั้ง 62: ‘โซเชียลมีเดีย’ จะเป็นสมรภูมิรบสำคัญเป็นครั้งแรก’ (iLaw, 19 พฤศจิกายน 2561) <https://ilaw.or.th/node/5024> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566.
‘เลือกตั้ง 62: ‘โซเชียลมีเดีย’ จะเป็นสมรภูมิรบสำคัญเป็นครั้งแรก’ (เชิงอรรถ 23).
‘เลือกตั้ง 62: ‘โซเชียลมีเดีย’ จะเป็นสมรภูมิรบสำคัญเป็นครั้งแรก’ (เชิงอรรถ 23).
ปุรวิชญ์ วัฒนสุข, อาจารย์ประจำสาขาการเมืองการปกครอง คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ‘การเมืองหลังเลือกตั้ง 66 การเปลี่ยนแปลงกับพลังสื่อโซเชียล’ (มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 7 มิถุนายน 2566) <https://tu.ac.th/thammasat-070666-politics-after-the-election> สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2566.
เข็มทอง ต้นสกุลรุ่งเรือง (เชิงอรรถ 16).
เข็มทอง ต้นสกุลรุ่งเรือง (เชิงอรรถ 16).
มาตรา 14 พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ (ฉบับที่ 2) พุทธศักราช 2560
มาตรา 326 พระราชบัญญัติให้ใช้ประมวลกฎหมายอาญา พุทธศักราช 2499 แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 11) พุทธศักราช 2535.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Threechada Boonchan
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The manuscript is original, does not contain plagiarism, and does not infringe any copyright.