ความพอเพียงกับวิถีสังคมไทย

บทคัดย่อ

บทความนี้ ผู้วิจัยศึกษาเรื่องความพอเพียงกับวิถีสังคมไทยความพอเพียง หมายถึง ความพอประมาณ ความมีเหตุผล รวมถึงความจำเป็นที่จะต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวที่ดีพอควรหลักพิจารณาเริ่มแรกเป็นบทความนี้ ผู้วิจัยศึกษาเรื่องความพอเพียงกับวิถีสังคมไทยความพอเพียง หมายถึง ความพอประมาณ ความมีเหตุผล รวมถึงความจำเป็นที่จะต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวที่ดีพอควรหลักพิจารณาเริ่มแรกเป็นกรอบแนวคิด เป็นปรัชญาที่ชี้แนวทางการดำรงอยู่และปฏิบัติตนในทางที่ควรจะเป็น มีพื้นฐานมาจากวิถีดั้งเดิมของสังคมไทย สามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้ตลอดเวลา นำหลักคิดและหลักปฏิบัติในการดำเนินชีวิตด้วยการพึ่งตนเอง มีความพอดีกับอัตภาพของตนเอง และสภาวะแวดล้อมไม่เบียดเบียนตนเองผู้อื่นมีเหตุผล ในการคิดการตัดสินใจอย่างรอบคอบไม่ประมาท พัฒนาตนเองให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงทั้งทางวัตถุ สังคม สิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรม ใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า และยั่งยืน มีจิตสำนึกต่อตนเอง สังคมด้วยการช่วยเหลือเกื้อกูลกัน องค์ประกอบทั้งสามมีความสัมพันธ์ระหว่างกันอย่างเป็นระบบ
การประยุกต์ใช้เพื่อความพอเพียง หมายถึง สังคมต้องมีความรู้ความเข้าใจในเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง โดยต้องให้ประชาชนรู้หลักเศรษฐกิจว่ามีความหมาย คือ ความพอประมาณ ความมีเหตุผล และการสร้างภูมิคุ้มกันที่ดีในตัว สามารถดำรงชีวิตให้สอดคล้องตามสภาวะทางสังคมเศรษฐกิจมีวิธีการประพฤติและปฏิบัติตนต่อการนำหลักเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในการดำเนินชีวิตประจำวัน