Life Skills Development Model for High School Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were (1) to create a development model of Life Skill for High School students, and (2) to study the results of the experiment using a development model Life Skill for High School Students of The Secondary Education Service Area Office Mahasarakham. The target group were 30 high school students in Non Rasee Wittaya School of The Mahasarakham Secondary Education Service Area Office, were selected by purposive sampling. The research instrument were the model manual for life skills development of high school students, the assessment form of life skills development activity, the assessment form of student life skills and the assessment form of student satisfaction. The results of the research found as follows: The model of life skills development for high school students consists of 6 parts: 1) Principles and Concepts 2) Objectives 3) Content consists of 4 modules 4) Development process consists of 6 steps: A: Awareness, D: Doing, R : Reflection, C : Connection, A : Application and E : Evaluation, 5) media, equipment and learning resources, and 6) measurement and evaluation. The results of the evaluation program are appropriateness, possibility, and usefulness was at the highest level and the satisfaction level of the training participants was at the highest level.
Keywords: Model of Life Skills Development; High School Student.
Article Details
References
ธีรพัฒน์ วงศ์คุ้มสิน. (2558). ความฉลาดทางสังคมและพฤติกรรมเอื้อต่อสังคมของนิสิตคณะสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วารสารสมาคมนักวิจัย, 20(3), 87-98.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุญล้อม ด้วงวิเศษ. (2560). การพัฒนารูปแบบการสอนแบบเน้นประสบการณ์เพื่อส่งเสริมทักษะชีวิตสำหรับนักศึกษาครูมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 23(1), 67-84.
ภูรินท์ ชนิลกุล และคณะ. (2563). รูปแบบการพัฒนาทักษะชีวิตของนักเรียนมัธยมศึกษาในโรงเรียนเขตพื้นที่สูง จังหวัดตาก. วารสารชุมชนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 14(4), 159-171.
สกาวเนตร ไทรแจ่มจันทร์. (2558). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม เพื่อเสริมสร้างทักษะชีวิตสำหรับนักเรียนพยาบาลทหารอากาศ. (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นราชนครินทร์. (2561). การศึกษาความเป็นไปได้ของการใช้แนวปฏิบัติทางคลินิกในการดูแลวัยรุ่นที่มีภาวะซึมเศร้าในชุมชน: การศึกษานำร่อง. กรุงเทพฯ: บียอนด์ พับลิสชิ่ง จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). คู่มือการเสริมสร้างทักษะชีวิตตามจุดเน้นการพัฒนาผู้เรียน ระดับประถมศึกษา-มัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการป้องกนและปราบปรามยาเสพติด. (2564). คู่มือ รู้คิด รู้ทันป้องกันยาเสพติด. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ออนป้า จำกัด.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษามหาสารคาม. (2564). แผนปฏิบัติการ ประจำปีงบประมาณ 2564. มหาสารคาม: หยกศึกษาภัณฑ์.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (2558). ผลการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสาม (พ.ศ. 2554-2558). กรุงเทพฯ: สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน).
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). คู่มือการเสริมสร้างทักษะชีวิตตามจุดเน้นการพัฒนาผู้เรียน ระดับประถมศึกษา-มัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สุธนวงศ์แดง, ภานุมาศ เศรษฐจันทร์ และวีระพงศ์ สิงห์ครุฑ. (2561). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 สำหรับนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 13(37), 75-90.
สุภาพร วาปิโส. (2559). การพัฒนาระบบการส่งเสริมทักษะชีวิตนักเรียนนักเรียนระดับมัธยมศึกษาในโรงเรียนเอกชนการกุศล. (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
UNICEF. (2012). Global Evaluation of Life Skills Education Programmes Evaluation Office. New York: United Nations Children’s Fund.
World Health Organization. (2017). Depression and other common mental disorders: global health estimates. Geneva: World Health Organization.
World Health Organization. (2020). Life skills education school handbook. Geneva: Licence: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.