องค์ประกอบวัฒนธรรมคุณภาพของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบวัฒนธรรมคุณภาพของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยผู้วิจัยดำเนินการ 4 ขั้นตอน คือ 1) ศึกษาเอกสารเกี่ยวกับองค์ประกอบวัฒนธรรมคุณภาพของโรงเรียน 18 แห่ง เพื่อสังเคราะห์องค์ประกอบวัฒนธรรมคุณภาพของโรงเรียน 2) สัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ (Expert Interview) 5 คน 3) ศึกษาโรงเรียนที่มีวิธีปฏิบัติที่เป็นเลิศ ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ด้านคุณภาพสู่มาตรฐานสากลหรือด้านการบริหารจัดการหรือด้านวิชาการในระดับประเทศหรือระดับภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 3 แห่ง และ 4) ตรวจสอบความเหมาะสมขององค์ประกอบวัฒนธรรมคุณภาพของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 คน การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ (Survey Research) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบวิเคราะห์เอกสาร แบบสัมภาษณ์และแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบวัฒนธรรมคุณภาพของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) การมีภาวะผู้นำด้านคุณภาพ 2) การปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง 3) การดำเนินการที่เป็นระบบ 4) การพัฒนาบุคลากร และ 5) การมุ่งเน้นผู้เรียนและผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
จารุนันท์ เอียด. (2564). วัฒนธรรมในการทำงานของครู อาจารย์ในองค์การ. เข้าถึงได้จาก https://www.baanjomyut.com/library_2/transformational_leadership/05.html
จิราวรรณ มลาไวย์. (2563). ข้อเสนอเชิงนโยบายเพื่อสร้างวัฒนธรรมคุณภาพภายในโรงเรียนขนาดเล็ก. วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8(3), 64-72.
ชาญณรงค์ พรรุ่งโรจน์. (2557). วัฒนธรรมคุณภาพ: สร้างคน สร้างชาติ. กรุงเทพฯ: ซีโนพับลิชซิ่ง แอนด์ แพคแกจจิ้ง.
เชี่ยวชาญ ภาระวงค์. (2560). การพัฒนาตัวบ่งชี้วัฒนธรรมคุณภาพของโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ดาวรุวรรณ ถวิลการ. (2559). รูปแบบการพัฒนาวัฒนธรรมคุณภาพของโรงเรียนขนาดเล็กในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน).
ภาวนา กิตติวิมลชัย และกนกอร สมปราชญ์. (2556). วัฒนธรรมคุณภาพในสถานศึกษา: ในเครือข่ายอุดมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. เข้าถึงได้จาก https://qm.kku.ac.th/files/14-255788134815-phanch-1.pdf
มารยาท แซ่อึ้ง. (2552). การศึกษาการบริหารงานวัฒนธรรมคุณภาพของสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตกรุงเทพมหานคร และปริมณฑล. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิจิตร ศรีสอ้าน. (2556). วัฒนธรรมการประกันคุณภาพ: คู่คิดหรือคู่แข่ง. เข้าถึงได้จาก http://www.wichitlikhit.com/?p=621
สุธีรัตน์ อริเดช. (2557). ยุทธศาสตร์การพัฒนาวัฒนธรรมคุณภาพของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานของรัฐ. วารสารพฤกษ์, 12(2), 31-37.
Ministry of Education. (2013). Ministerial Regulation of systems, rules and methods of internal quality assurance at higher education level B.E. 2556. Bangkok: Ministry of Education.
Naewna. (2015). What Thai children get from educational quality assessment. Retrieved from http://www.naewna.com/local/74711
Office of the Public Sector Development Commission. (2011). A manual of Arrangement and supervision of governmental organization according to good governance
rating. Bangkok: Premier Pro.
