รูปแบบการบริหารเชิงพุทธสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยสงฆ์ สังกัดมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบและตัวชี้วัดการบริหารงานวิชาการเชิงพุทธสู่ความเป็นเลิศ 2) ตรวจสอบโมเดลสมการบริหารงานวิชาการเชิงพุทธสู่ความเป็นเลิศ 3) พัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเชิงพุทธสู่ความเป็นเลิศ และ 4) ประเมินรูปแบบการบริหารวิชาการเชิงพุทธสู่ความเป็นเลิศ ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธี (Mixed-Method Research) แบ่งการศึกษาออกเป็น 4 ระยะ
ผลการวิจัยพบว่า
1. องค์ประกอบและตัวชี้วัดการบริหารเชิงพุทธสู่ความเป็นเลิศ ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ผลการศึกษาพบว่ามี 7 องค์ประกอบหลัก คือ 1) ด้านการนำองค์กร 2) ด้านกลยุทธ์ 3) ด้านผู้รับบริการ 4) ด้านการวัดการวิเคราะห์และการจัดการความรู้ 5) ด้านบุคลากร 6) ด้านการปฏิบัติงาน และ 7) ด้านผลลัพธ์ และมี 21 องค์ประกอบย่อย มี 110 ตัวบ่งชี้
2. ผลการตรวจสอบความกลมกลืนของโมเดลสมการบริหารเชิงพุทธสู่ความเป็นเลิศ มีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด ดังนี้ ค่าสถิติค่าไคว์สแคว์ (χ²) = 1781.370 ค่าองศาอิสระ (Df) เท่ากับ 323 ค่านัยสำคัญทางสถิติ (P-Value) = 0.000 แสดงว่าค่าไคว์สแควร์ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ค่าความคลาดเคลื่อนในการประมาณพารามิเตอร์ (RMSEA) = 0.000 ค่าดัชนีรากที่สองกำลังสองเฉลี่ย (SRMR) = 0.088 ค่าดัชนีวัดความสอดคล้องเปรียบเทียบ (CFI) = 0.927 ค่าดัชนีตรวจสอบความกลมกลืน (TLI) = 0.902
3. ผลจากการพัฒนารูปแบบการบริหารเชิงพุทธสู่ความเป็นเลิศ ซึ่งประกอบด้วย 1) หลักการแนวคิด 2) วัตถุประสงค์ของรูปแบบ 3) เนื้อหา/วิธีการ 4) ผลลัพธ์ที่คาดหวัง และ 5) เงื่อนไขสู่ความสำเร็จ
4. ผลการประเมินรูปแบบการบริหารเชิงพุทธสู่ความเป็นเลิศ มีความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์ อยู่ในระดับมาก