การบูรณาการอิทธิบาท 4 กับแนวคิดเกษตรทฤษฎีใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
เกษตรทฤษฎีใหม่ คือ หลักการบริหารจัดการพื้นที่การเกษตรและน้ำเพื่อการทำการเกษตรให้มีประสิทธิภาพและประโยชน์สูงสุด ทำให้เกษตรกรสามารถผลิตปัจจัยสี่เพื่อการดำรงชีวิตสำหรับอุปโภคบริโภคได้ตลอดทั้งปี เกษตรกรสามารถเลี้ยงตัวเองได้และก่อให้เกิดรายได้ โดยยึดหลักการพึ่งพาตนเอง ไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม เพื่อดำเนินงานอย่างเป็นระบบสร้างความเข้มแข็งให้เกิดขั้นในครอบครัวและชุมชนการนำหลักอิทธิบาท 4 มาบูรณาการกับเกษตรทฤษฎีใหม่เป็นการเพิ่มประสิทธิภาพในการดำเนินงานของเกษตรกรเพื่อให้ประสบความสำเร็จตามแผนที่วางไว้ โดยเริ่มต้นด้วยฉันทะความพอใจ มีใจรักในงานเกษตรกรรมที่ที่เกษตรกรทำด้วยใจรัก รู้จักการวางแผนในการทำงานและทำงานอย่างเป็นระบบระเบียบ วิริยะความพากเพียรของเกษตรกรอดทนไม่ย่อท้อต่อความลำบากบากในการทำงาน มีความรับผิดชอบในหน้าที่ควบคุมการทำงานให้เป็นไปตามแผนที่กำหนดไว้ จิตตะการเอาใจฝักใฝ่ด้วยความพยายามในดำเนินงานให้บรรลุผลสำเร็จมีสมาธิในการทำงานให้ความสนใจในการแสวงหาความรู้เพื่อพัฒนาตนเอง วิมังสาการใช้ปัญญาสอบสวนในการดำเนินงานตริตรองหาเหตุผลปรับปรุงแก้ไข ตรวจสอบขั้นตอนการดำเนินงานเพื่อพัฒนาจุดเด่นปรับปรุงแก้ไขจุดด้อยในการเพิ่มประสิทธิภาพในการดำเนินงานให้มีประสิทธิภาพ ถ้าเกษตรกรนำหลักอิทธิบาท 4 มาบูรณาการกับการดำเนินงานเกษตรทฤษฎีใหม่เกษตรกรจะประสบความสำเร็จตามที่เกษตรกรตั้งเป้าหมายเอาไว้ด้วยความเต็มใจทำ ตั้งใจทำ ใส่ใจในสิ่งที่ทำ และมั่นตริตรองในสิ่งที่ทำ ซึ่งจะทำให้เกษตรกรประสบความสำเร็จ มีกระบวนการทำงานที่เป็นระบบมากขึ้น และสามารถสร้างรายได้เพิ่มขึ้นให้กับครอบครัวและชุมชนที่ยั่งยืนได้
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2539). พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกับการพัฒนาเกษตรไทย. กรุงเทพฯ: อัมรินทร์พริ้นติ้ง แอน พับลิชชิ่ง.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2558). พจนานุกรมพุทธศาสตร์์ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์์ครั้งที่ 30). กรุงเทพฯ: มูลนิธิธรรมทานกุศลจิต.
พระมหาวีระศักดิ์ อภินนฺทเวที (แสงพงษ์). (2561). การบูรณาการหลักพุทธธรรมกับเกษตรทฤษฎีใหม่ของศาสตร์พระราชา. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิสัณฑ์ โบว์สุวรรณ และคณะ. (2565). ปัญหาหนี้สินของเกษตรกรไทย. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 6(1), 265-277.
พุทธทาสภิกขุ. (2537). การงานที่เป็นสุข. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สํานักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2545). กรอบแนวทางแผนกลยุทธ์แก้ไขปัญหาความยากจน พ.ศ. 2545-2549. กรุงเทพฯ: สํานักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ (สำนักงาน กปร.). (2555). จอมปราชญ์แห่งการพัฒนาทฤษฎีใหม่. กรุงเทพฯ: อัมรินทร์พริ้นติ้ง แอน พับลิชชิ่ง.
สำนักงานปลัดนายกรัฐมนตรี. (2543). โครงการรวมน้ำ+ใจ ถวายในหลวง. กรุงเทพฯ: ทรีดิเอชั่น.