การคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของพระภิกษุที่เป็นผู้ต้องหาหรือจำเลยในคดีอาญา

Main Article Content

สมเด็จ จุลราช

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาและผลกระทบการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของพระภิกษุที่เป็นผู้ต้องหาหรือจำเลยในคดีอาญา 2) ศึกษาทัศนะการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของพระภิกษุที่เป็นผู้ต้องหาหรือจำเลยในคดีอาญา 3) กำหนดเป็นแนวทางการแก้ไขกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของพระภิกษุที่เป็นผู้ต้องหาหรือจำเลยในคดีอาญา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือวิจัยได้แก่ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก โดยสัมภาษณ์กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ นักวิชาการทางพระพุทธศาสนา พระภิกษุที่เคยเป็นผู้ต้องหาหรือจำเลยในคดีอาญา นักกฎหมาย นักกฎหมายอาชญาวิทยาและทัณฑวิทยา ผู้พิพากษา พนักงานอัยการ ตำรวจ นักสิทธิมนุษยชน ชาวพุทธชายและหญิง รวมจำนวน 31 รูป/คน โดยวิธีเลือกแบบเจาะจง การวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์ด้วยวิธีเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า
1. สภาพปัญหาและผลกระทบต่อการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของพระภิกษุที่ถูกบังคับให้สละสมณเพศก่อนศาลตัดสินคดี เป็นการลิดรอนสิทธิและเสรีภาพของพระภิกษุ การจับกุม การค้น การขัง การสอบสวน การปล่อยตัวชั่วคราว และการพิจารณาคดี ต้องปฏิบัติให้ถูกต้องตามสมณสารูป เพราะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงและความเลื่อมใสศรัทธาของประชาชน
2. ทัศนะการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของพระภิกษุที่เป็นผู้ต้องหาหรือจำเลยในคดีอาญา พระภิกษุมีสองสถานะ คือ 1) ฐานะเป็นพลเมืองของรัฐที่ต้องอยู่ภายใต้กฎหมาย 2) ฐานะนักบวชในพระพุทธศาสนา ต้องปฏิบัติตามพระธรรมวินัยและกฎหมายคณะสงฆ์ ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเป็นผู้บริสุทธิ์จนกว่าได้มีคำพิพากษาถึงที่สุดว่าได้กระทำความผิดเพื่อเคารพศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
3. แนวทางการแก้ไขกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของพระภิกษุ ซึ่งเกิดจากการบังคับใช้พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 มาตรา 29, 30 ควรยกเลิกหรือแก้ไขกฎหมายที่ไม่เป็นธรรม บัญญัติกฎหมายวิธีพิจารณาคดีอาญาสำหรับพระภิกษุขึ้นใหม่ มีผู้พิพากษาสมทบจากคณะสงฆ์เข้าร่วมพิจารณาตัดสินคดี เพื่อให้เกิดการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของพระภิกษุในคดีอาญาได้อย่างแท้จริง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จุลราช ส. . (2024). การคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของพระภิกษุที่เป็นผู้ต้องหาหรือจำเลยในคดีอาญา. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 24(1), 187–200. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/dhammathas/article/view/264145
ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Article)

เอกสารอ้างอิง

ณัฐธิดา ใจเย็น. (2558). ความเหมาะสมของมาตรการทางกฎหมายอาญาที่ใช้บังคับแก่ภิกษุในการกระทำความผิดเกี่ยวกับทรัพย์ ศึกษาเฉพาะกรณีลักทรัพย์ ยอกยอก ฉ้อโกง. (วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

มหามกุฎราชวิทยาลัย. (2525). พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ภาษาไทย ฉบับมหามกุฎราชวิทยาลัย 91 เล่ม. นครปฐม: มหามกุฎราชวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2558). พระพุทธศาสนาในประเทศไทยสมัยปัจจุบัน. เข้าถึงได้จาก https://www.mcu.ac.th/article/detail/14270

แม่ชีกฤษณา รักษาโฉม. (2545). การศึกษาเชิงวิเคราะห์บทบาทของพระวินัยธรในพระวินัยปิฎก ศึกษาเฉพาะกรณี พระอุบาลีเถระ และพระปฏาจาราเถรี. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

เริงศักดิ์ วิริยะชัยวงศ์. (2561). ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบกับการแก้ปัญหาคอร์รัปชัน. รัฏฐาภิรักษ์, 60(1), 30-31.

วัน สุวรรณพงษ์. (2559). แนวทางการบัญญัติข้อกฎหมายเพื่อคุ้มครองพระพุทธศาสนา. (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วินัย พงศ์ศรีเพียร. (2547). กฎหมายตราสามดวง: แว่นส่องสังคมไทย ผลงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ ลำดับที่ 1 สถานภาพการศึกษากฎหมายตราสามดวง. กรุงเทพฯ: เฟื่องฟ้า.

สถาบันพระปกเกล้า. (2556). เอกสารประกอบการประชุมวิชาการสถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 15 ประจำปี 2556. กรุงเทพฯ: ธรรมราชา ส เจริญการพิมพ์.

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตโต). (2561). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 32). กรุงเทพฯ: ม.ป.ท.

สำนักงานศาลยุติธรรม. (2559). คู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการ ส่วนวิธีพิจารณาความอาญา. กรุงเทพฯ: ชวนพิมพ์.

สิทธิชัย ลีลาโสภิต. (2552). วิเคราะห์หลักพุทธธรรมสำหรับการปฏิบัติหน้าที่ของผู้พิพากษาสถาบันตุลาการศาลยุติธรรมไทย. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.