รูปแบบการบูรณาการพุทธจริยศาสตร์กับการใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวผู้กระทำผิด ในการป้องกันการกระทำความผิดซ้ำของสำนักงานคุมประพฤติ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาพุทธจริยศาสตร์ที่ใช้บูรณาการกับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวผู้กระทำผิด 2) ศึกษาการใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวผู้กระทำผิด 3) รูปแบบบูรณาการพุทธจริยศาสตร์กับการใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวผู้กระทำผิดในการป้องกันการกระทำความผิดซ้ำของสำนักงานคุมประพฤติ เป็นการวิจัยเชิงเอกสาร โดยการเก็บข้อมูลจากเอกสารปฐมภูมิและเอกสารทุติยภูมิ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า
1. พุทธจริยศาสตร์ที่ใช้บูรณาการกับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวผู้กระทำผิด คือหลักธรรมที่ใช้ควบคุมความประพฤติของมนุษย์ เพื่อให้มนุษย์ตระหนักถึงคุณงามความดี ได้แก่ โอวาทปาติโมกข์ ประกอบด้วย การงดเว้นจาการทำความชั่วทั้งปวง การกระทำความแต่ความดี การทำจิตใจให้ผ่องใส และไตรสิกขาสาม ประกอบด้วย สีลสิกขา จิตตสิกขา และปัญญาสิกขา
2. การใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวผู้กระทำผิด คือการใช้เครื่องอุปกรณ์รับส่งสัญญาณอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้ติดไว้กับตัวผู้กระทำผิดที่ถูกปล่อยตัวชั่วคราว เพื่อติดตามความประพฤติ เพื่อตรวจสอบความเคลื่อนไหวหรือตำแหน่งของผู้ถูกคุมความประพฤติตามกฎกระทรวงยุติธรรม ในการติดตามตัวผู้ถูกคุมความประพฤติตามเงื่อนไขของศาลในการปล่อยตัวให้ออกไปดำเนินชีวิตนอกเรือนจำ
3. รูปแบบการบูรณาการพุทธจริยศาสตร์กับการใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัวผู้กระทำผิดในการป้องกันการกระทำความผิดซ้ำของสำนักงานคุมประพฤติ คือการนำหลักโอวาทปาฏิโมกข์ และหลักไตรสิกขา มาอบรมผู้กระทำผิดก่อนการติดอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เพื่อสร้างจิตสำนึกให้กับผู้กระทำความผิดให้มีคุณธรรม จริยธรรม รู้จักยับยั้งช่างใจไม่กลับไปกระทำความผิดซ้ำ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
กรมคุมประพฤติ กระทรวงยุติธรรม. (2550). ภารกิจกรมคุมประพฤติ. กรุงเทพฯ: กรมคุมประพฤติกระทรวงยุติธรรม.
จุมพล พูลภัทรชีวิน และคณะ. (2549). การวิจัยและพัฒนากระบวนการสร้างความดีมีคุณธรรม. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาพลังแผ่นดินเชิงคุณธรรม สำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้ (องค์การมหาชน).
บุรฉัตร ปราโมช ณ อยุธยา. (2556). การนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มาใช้ควบคุมเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดอาญาในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: ม.ป.ท.
ภัควรินทร์ พิชญะพงศ์สกุล และคณะ. (2562). โอกาสและข้อจำกัดในการนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ติดตามตัว (EM) มาใช้กับผู้กระทำความผิดที่เป็นเยาวชน. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยและพัฒนารพีพัฒนศักดิ์.
วงศกร เพิ่มผล. (2555). ศีล 5 มิติอารยธรรมสากล. (วิทยานิพนธ์ศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.