Personal Factors and Academic Administration Factors Affecting Teacher's Active Learning Management Competencies under the Secondary Educational Service Area Office Nonthaburi

Main Article Content

Tanasuchaporn Mingkhwan
Jantarat Phutiariyawat

Abstract

The purposes of this research were 1) to investigate the level of proactive learning management competence among teachers, as well as the level of academic management within the jurisdiction of the Nonthaburi Secondary Educational Service Area Office; 2) to examine the relationship between academic administration and teacher’s proactive learning management competencies; 3) to explore the relationship between personal factors and teacher’s proactive learning management competencies; and 4) to study the factors affecting teacher proactive learning management competencies. The sample group for this research consisted of 320 teachers in basic education schools. The tools used for data collection was a five-point Likert scale questionnaire with an IOC (Item Objective Congruence) value of 0.50 or higher. The statistical analyses used included percentage, mean, standard deviation, Pearson correlation coefficient, and enter multiple regression.
The findings revealed the following:
1. The levels of teachers' proactive learning management competencies and academic administration within the Nonthaburi Secondary Educational Service Area Office, when considered by specific aspects, were at the highest level.
2. Personal factors and academic administration factors were related to the proactive learning management competencies of teachers in schools. The correlation coefficients for all variables ranged from -0.072 to 0.86, with some sub-component pairs not showing statistical significance.
3. Academic administration factors could predict 52.20% of the variance in the proactive learning management competencies of teachers in schools.
4. Personal factors and academic administration factors together could predict 56.70% of the variance in the proactive learning management competencies of teachers in schools, with the prediction equation being statistically significant at the .001 level. Educational level was not statistically significant. Academic administration factors had a positive influence, significant at the .05 level, with one area, educational supervision, not showing statistical significance.

Article Details

How to Cite
Mingkhwan, T., & Phutiariyawat, J. . (2024). Personal Factors and Academic Administration Factors Affecting Teacher’s Active Learning Management Competencies under the Secondary Educational Service Area Office Nonthaburi . Dhammathas Academic Journal, 24(2), 253–270. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/dhammathas/article/view/271591
Section
บทความวิจัย (Research Article)

References

กมลวรรณ แสนเสนาะ และนันทิยา น้อยจันทร์. (2565). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร สถานศึกษากับการพัฒนาการจัดการเรียนรู้เชิงรุก. การประชุมวิชาการนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 4 “GRADUATE SCHOOL CONFERENCE 2022 iHappiness: ความสุขและคุณภาพชีวิตที่ดีอย่างยั่งยืนในยุคสังคมดิจิทัล”, 31 สิงหาคม 2565, (หน้า 992-999). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

กรุณา โถชาลี และคณะ. (2560). รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะครูสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 10(2), 238-251.

กานต์สินี วิเศษสมบัติ. (2565). การพัฒนารูปแบบการสร้างชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูโรงเรียนหนองสังข์วิทยายน. วารสารวิจัยและพัฒนาสหวิทยาการ, 1(3), 12-24.

จรูญ พานิชย์ผลินไชย. (2559). การศึกษาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. สักทอง: วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 22(2), 25-37.

เจนณรงค์ วิธีดี. (2565). การพัฒนารูปแบบการสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูโรงเรียนบ้านกุดกว้างประชาสรรค์. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 1(6), 1-15.

เฉลิมพล สุปัญญาบุตร. (2562). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้เชิงรุก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 24. วารสารแสงอีสาน, 16(2), 266-280.

ชูชาติ พ่วงสมจิตร์. (2560). แนวคิดเกี่ยวกับนวัตกรรมการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ฐนกร สองเมืองหนู, วีรวรรณ จงจิตร ศิริจิรกาล และมนสิช สิทธิสมบูรณ์. (2562). การจัดการเรียนรู้เชิงรุกสำหรับครู สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสาร AL-NUR บัณฑิตวิทยาลัย, 14(27), 63-73.

ทิศนา แขมมณี. (2558). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ.กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธนพล บรรดาศักดิ์. (2559). การเป็นผู้เรียนในยุคศตวรรษที่ 21: มุมมองจากอาจารย์และนักศึกษาพยาบาล. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 4(2), 175-189.

ธนัฏฐา คุณสุข. (2565). การบริหารงานวิชาการที่ส่งผลต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษาในจังหวัดจันทบุรี. (ปริญญานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

นัยนา ฉายวงค์. (2560). การพัฒนารูปแบบการนิเทศตามแนวคิดการเรียนรู้แบบผสมผสานเพื่อเสริมสร้างความสามารถด้านการวิจัยในชั้นเรียนของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 1. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

นิตยา มณีวงศ์. (2564). ศึกษาพฤติกรรมและปัจจัยความสำเร็จการเรียนออนไลน์ แอปพลิเคชันไลน์ในช่วงวิกฤต COVID 19. ครุศาสตร์สาร, 15(1), 161-173.

พิชชาพร อุ่นศิริ. (2564). รูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครู โรงเรียนวัดรางกำหยาด สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 2. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 8(4), 120-132.

พูนสุข อุดม. (2556). การวิเคราะห์ปัจจัยเชิงสาเหตุและผลกระทบต่อการพัฒนาสมรรถนะของครูในภาคใต้ตามเกณฑ์มาตรฐานวิชาชีพด้านกระบวนการพัฒนาการจัดการเรียนรู้. สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.

มูนา จารง. (2560). การบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาตามทัศนะครูผู้สอนในศูนย์เครือข่ายตลิ่งชัน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายะลา เขต 2. (ปริญญานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). ยะลา: มหาวิทยาลัยราชภัฎยะลา.

เวียงชัย แสงทอง และคณะ. (2565). การนิเทศภายในสถานศึกษายุคใหม่: นิเทศอย่างไรในยุคนิวนอร์มอล. วารสารบัณฑิตวิทยาลัยพิชญทรรศน์, 17(1), 123-133.

ศักดิ์นรินทร์ นิลรัตน์สิริกุล. (2563). การพัฒนาสมรรถนะครู ด้านการจัดการเรียนรู้เชิงรุก: กรณีศึกษาสหวิทยาเขตสตึก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 32. (ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สวรรยา ตาขำ, อนุภูมิ ยัง และจุฑามาส ศรีจำนง. (2563). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะครูศตวรรษที่ 21 ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 19. วารสารการวัดผลการศึกษา, 37(102), 81-93.

สวรรยา ธีราวิทยางกูร. (2546). ความสามารถทางการจัดการของทรัพยากรมนุษย์ในองค์กรการธุรกิจค้าปลีกสมัยใหม่ของไทย. (วิทยานิพนธ์์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี. (2566). แผนปฏิบัติการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี ประจำปีงบประมาณ 2566. เข้าถึงได้จาก https://main.spmnonthaburi.go.th/aplan/

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). แนวทางการนิเทศเพื่อพัฒนาและส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning). กรุงเทพฯ: หน่วยศึกษานิเทศก์ สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2558). มาตรฐานวิชาชีพทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา

สุพิษ ชัยมงคล. (2556). กลยุทธ์การพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูผู้สอนระดับประถมศึกษาในพื้นที่สูง. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). เชียงราย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

อนุชา กอนพ่วง และคณะ. (2550). การพัฒนารูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของความเป็นผู้บริหารมืออาชีพในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 30(4), 29-42.

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.

McClelland, D. C. (1987). Human motivation. Cambridge United Kingdom: University Press.

Zeiger, S. (2015). English Education. Miami State: Miami University.