การจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือที่เน้นกิจกรรมบทบาทสมมติเพื่อพัฒนาความสามารถการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสามารถการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักเรียน ก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือที่เน้นกิจกรรมบทบาทสมมติ 2) ศึกษาความคิดเห็นของนักเรียนต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือที่เน้นกิจกรรมบทบาทสมมติ ประชากร ได้แก่ นักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาช่างอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยการอาชีพจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชาภาษาอังกฤษฟัง-พูด ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 19 คน เครื่องมือวิจัยได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือที่เน้นกิจกรรมบทบาทสมมติ แบบทดสอบก่อนและหลังเรียนและแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และคะแนนพัฒนาการสัมพัทธ์ ผลการวิจัย พบว่า ก่อนเรียนนักเรียนมีคะแนนเฉลี่ยร้อยละ 45.79 ซึ่งต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนด (ร้อยละ 60) แต่หลังเรียนนักเรียนมีคะแนนเฉลี่ยร้อยละ 72.65 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดทุกคน โดยมีคะแนนการเปลี่ยนแปลงสัมพัทธ์อยู่ในระดับปานกลาง และความคิดเห็นของนักเรียนต่อการจัดการเรียนรู้อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และมหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี ซึ่งความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน
References
ทิศนา แขมมณี. (2566). ศาสตร์การสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 4) กรุงเทพฯ: ด่านสุทธาการพิมพ์จำกัด.
บุญชม ศรีสะอาด. (2535). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุศรา โขมพัตร. (2563). ผลของการจัดการเรียนรู้แบบใช้ทีมเป็นฐานที่มีต่อความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจภาษอังกฤษ และเจตคติต่อการอ่านภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์, ศษ.ม วิชาวิทยาการทางการศึกษาและการจัดการเรียน, กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
พิชญ์สินี ชมภูคำ. (2565). เอกสารประกอบการเรียนการสอนรายวิชาสถิติเพื่อการวิจัย TLR302. สาขาวิชาวิจัยและเทคโนโลยีการจัดการเรียนรู้ ปีการศึกษา 2565 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น: เชียงใหม่
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน). (2562). รายงานผลการทดสอบการศึกษาระดับชาติ ด้านอาชีวศึกษา (V-NET) ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 3 ปีการศึกษา2562 สืบค้นเมื่อ18 กันยายน 2565. http://www.niets.or.th/
สมฤดี คำภาษี. (2564). ผลของการใช้กิจกรรมบทบาทสมมติที่มีต่อการพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม.หลักสูตรและการสอน กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักมาตรฐานการอาชีวศึกษาและวิชาชีพ. (2562). หลักสูตรสมรรถนะแกนกลางประกาศนียบัตรวิชาชีพ ปวช. สืบค้นเมื่อ 2 กันยายน 2565. https://bsq.vec.go.th/
อรรชนิดา หวานคง (2559). การจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในศตวรรษที่ 21 วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร. 7(2) (กรกฎาคม - ธันวาคม 2559), 303-314.
Akmal. (2018) The effect of Role-Play method in English speaking Skill. Journal of Science and Social Research. Vol.1, No 1 (2018) Retrieved on 22 November 2022, from https://journal.unesa.ac.id/index.php/elite.
Chaney, A.L. & Burk, T.L. (1998). Teaching Oral Communication in Grades K-8. Boston: Allyn and Bacon.
Feraway Puspitorini. (2018) The influence of role play on student’s English speaking skill at ninth grade of SMP negeri 9 bekasi. Journal of English Kanguage and Education 4(1), 21. Retrieved on 25 October 2022, Retrieved from https://doi.org/10.32832/english.v9i2.247.
Harmer. (1992). The practice of English language teaching. New York: Longman.
Mitchell, R. (1994). The communicative approach to language teaching. New York: Routledge
Stern, H.H. (1983). Fundamental Concepts of Language Teaching. Oxford University Press.