ผลของโปรแกรมกลุ่มบำบัดแบบหวนรำลึกความหลังที่เป็นสุขในผู้สูงอายุที่เสี่ยงต่อภาวะซึมเศร้า อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (quasi-experimental research) เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมกลุ่มบำบัดแบบหวนรำลึกความหลังที่เป็นสุขในผู้สูงอายุที่เสี่ยงต่อภาวะซึมเศร้า อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี จำนวน 30 คน โดยเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้า ก่อนและหลังการทดลอง (one-group, pretest- posttest design) ด้วยแบบประเมินภาวะซึมเศร้า 9 คำถาม (9Q) วิเคราะห์ข้อมูลโดยการทดสอบทีคู่ (Paired t-test) ผลการวิจัยโปรแกรมกลุ่มบำบัดแบบหวนรำลึกความหลังที่เป็นสุขต่อการลดภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี สามารถสรุปเป็น 2 ประเด็นหลัก ดังนี้ 1.กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่  ร้อยละ 83.33  เป็นเพศหญิง ร้อยละ 53.33 มีอายุระหว่าง 60-70  ปี ร้อยละ 63.33 ไม่มีโรคประจำตัว ร้อยละ 70.00 สถานภาพสมรส ร้อยละ 46.67 ปัจจุบันอาศัยอยู่กับบุตร ร้อยละ 100 ปัจจุบันพักอาศัยเป็นบ้านเอง ร้อยละ 73.34 เรียนหนังสือจบชั้นประถมศึกษา ร้อยละ 33.33 อาชีพเกษตรกรรม ร้อยละ 46.67  มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน 1,001 – 3,000 บาท ร้อยละ 93.33 ได้รับการช่วยเหลือด้านสวัสดิการชุมชน ร้อยละ 73.34 ฐานะทางการเงินของครอบครัวพอมีพอใช้ ร้อยละ 50.00 จะสื่อสารกับผู้อื่นโดยทางโทรศัพท์ รองลงมาคือ ร้อยละ 46.67 พบปะพูดคุย 2. ผลคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าของกลุ่มตัวอย่าง ในระยะก่อนเข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มบำบัด และหลังการเข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มบำบัดเสร็จทันที และระยะติดตามผล 1 เดือน เป็น 8.88 (SD=1.96), 5.48 (SD=1.87), 4.04 (SD=1.21) ตามลำดับ และกลุ่มตัวอย่างหลังเข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มบำบัดเสร็จสิ้นทันที พบว่า ค่าคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้า ต่ำกว่าระยะก่อนเข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มบำบัด อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.00 (t = 10.57) และยังพบว่า ระยะติดตามผล 1 เดือน ค่าคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้า ต่ำกว่าระยะหลังเข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มบำบัดเสร็จทันที อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.00 (t = 7.85) ผลการวิจัยครั้งนี้ แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมกลุ่มบำบัดแบบหวนรำลึกความหลังที่เป็นสุขสามารถลดภาวะซึมเศร้าของกลุ่มตัวอย่าง และสามารถนำโปรแกรมไปประยุกต์ใช้บำบัดลดภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยกลุ่มอื่นต่อไป