สถานการณ์การบาดเจ็บ และปัจจัยที่สัมพันธ์กับการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุจราจรอำเภอท่าหลวง
คำสำคัญ:
การบาดเจ็บ, การเสียชีวิต, อุบัติเหตุจราจรบทคัดย่อ
การวิจัยย้อนหลัง เพื่อศึกษาสถานการณ์ ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุจราจรอำเภอท่าหลวง และเพื่อหาแนวทาง มาตรการในการป้องกันการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุจราจร กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยบาดเจ็บจากอุบัติเหตุจราจรทางถนน ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ท่าหลวงระหว่างเดือนมกราคม 2562 ถึง ธันวาคม 2566 จำนวน 346 คน เก็บรวบรวมข้อมูล ปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยด้านยานพาหนะ ปัจจัยด้านสภาพแวดล้อม วิเคราะห์ข้อมูล โดยสถิติพรรณนา วิเคราะห์ความแตกต่างด้วย ไคสแควร์ และฟิสเชอร์ หาปัจจัยโดยวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติค
ผลการวิจัย พบว่า ผู้ป่วยบาดเจ็บจากอุบัติเหตุจราจรส่วนใหญ่เป็นเพศชาย ร้อยละ 66.5 เสียชีวิตจำนวน 32 คน ร้อยละ 9.25 ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุจราจรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ได้แก่ ช่วงเวลาเกิดเหตุกลางคืน ยานพาหนะ 2 ล้อ ไม่สวมอุปกรณ์ป้องกัน ความมืด ไม่มีไฟถนน กลไกบาดเจ็บชนิดถูกเฉี่ยวชน
เอกสารอ้างอิง
WHO. Disease, injury, and causes of death country estimates, 2000–2022 [Internet]. World Health Organization; 2022. https://www.who.int/healthinfo/global_bur den_ disease/estimates_country_2000_2015/en/
WHO. Global Plan for the Decade of Action for Road Safety 2011–2020 [Internet] World Health Organization; 2011.https://www.who.int/roadsafety/decade_of_ac tion/plan/global_plan_decade.pdf.
บุญยืน ศรีสว่าง. แนวโน้มอุบัติเหตุทางถนนและความสัมพันธ์กับปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุทางถนน เขตพื้นที่อำเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารวิชาการแพทย์เขต.2561, 11, 32(4), 1451 – 1462.
งานสารสนเทศ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดลพบุรี. สถิติอุบัติเหตุทางจราจร จังหวัดลพบุรี. สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดลพบุรี. 2566.
วชิระ สุริยะวงค์ และคณะ. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการเกิดอุบัติเหตุจราจรของวัยรุ่นแห่งหนึ่งเขตอำเภอสูงเม่น จังหวัดแพร่. วารสารพยาบาลศาสตร์และสุขภาพ,41(4),105-114.
Balikuddembe KJ, Ardalan A, Khorasani ZD, Nejati A, Kasiima MS. (2016). Road traffic incidents in Uganda: A systematic review study of five years trend. Jour of Injury Viol Research. 9(1). 229-237.
Chang FR, Huang HL, Schwebel DC, Chan AHS, Hu GQ. (2020). Global road traffic injury statistics: Challenges, mechanisms and solutions. Chin J Traumatol, 23(4), 216–8.
Cullen P, Moller H,Woodward M, Senserrick T, Boufous S, Rogers K, et al. (2021). Are there sex differences in crash and crash-related injury between menandwomen? A13-year cohort study of youngdrivers inAustralia. SSM Popul Health, 14(1), 100-116.
Rune Elvik. (2024). Risk factors as causes of accidents: Criterion of causality, logical structure of relationship to accidents and completeness of explanations. Elsevier, 11(4), 129-149.
สรศักดิ์ ตันทอง และ กาญจนา นาถะพินธุ. (2560). ความชุก และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดอุบัติเหตุทางถนนจากรถจักรยานยนต์ในนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย อำเภอนํ้าโสม จังหวัดอุดรธานี พ.ศ. 2560. วารสารวิชาการ สคร., 25(2), 62-67.
อนัญญา หาบุญมี. (2567). ความชุกและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดอุบัติเหตุทางถนนจากรถจักรยานยนต์ของนักศึกษาสถาบันอาชีวศึกษา จังหวัดหนองคาย. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน, 10(1), 171-179.
Kirshan Hanse Chinthong, Jenita Baruah, Ishan Phukan. (2023). Road traffic injuries and their associated risk factors in Dibrugarh district, Assam: a cross-sectional study. Med Public Health,10(8), 2839-2844.
Meisam Abolvardi. (2022). Human Risk Factors for Severity of Injuries in Urban and Suburban Traffic Accidents in Southern Iran: An Insight from Police Data. High Risk Behav Addict,11(4),129-139.
