Educational Management in the Thailand 4.0 era that affects Emotional Quotient.
Keywords:
Educational Management in the Thailand 4.0, Emotional QuotientAbstract
Education is the pursuit of various things that will meet human needs to achieve what is called "happiness", both physically, mentally, intellectually and professionally. Because of an educated life, It is naturally a life that has the capacity and efficiency to adapt and relate to the natural and social environment. To the extent that the environment can be adjusted to benefit one's self by knowing the process and adjusting the thinking method to be in accordance with the truth in order to be able to live happily with other people in the society as well as to bring out the power hidden in the person to develop and it is the indoctrination of the ideals to eliminate problems and create perfection for humans.
References
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2543). คู่มือความฉลาดทางอารมณ์. กรุงเทพฯ : ศูนย์สารนิเทศและประชาสัมพันธ์.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2544). รายงานวิจัยการพัฒนาแบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์ สำหรับประชาชนไทยกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร : วงศ์กมลโปรดักชั่น.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2546). คู่มือความฉลาดทางอารมณ์. พิมพ์ครั้งที่ 6. นนทบุรี : กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2546). อีคิว : ความฉลาดทางอารมณ์ (ฉบับปรับปรุง). พิมพ์ครั้งที่ 6. นนทบุรี: กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). แนวทางการพัฒนา การวัดและประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขึ้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). มาตรฐานการเรียนรู้กลุ่มสาระคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และกลุ่มสาระภูมิศาสตร์ ในกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม (ฉบับปรับปรุงพ.ศ. 2560).
กองบริหารงานวิจัยและประกันคุณภาพการศึกษา. (2559). พิมพ์เขียว Thailand 4.0 โมเดลขับเคลื่อนประเทศไทยสู่ความมั่งคั่ง มั่นคง และยั่งยืน. กรุงเทพฯ.
ดารารัตน์ จันทร์กาย. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยกระดับคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในประเทศไทย. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
บวร เทศารินทร์. (2559). ผู้บริหารโรงเรียน 4.0 พลังขับเคลื่อนการปฏิรูปการศึกษา. สืบค้นเมื่อ 24 พฤษภาคม 2560 จาก drborworn.com/articledetail.asp?id=20137
บวร เทศารินทร์. (2560). ประเทศไทย 4.0 โมเดลเศรษฐกิจใหม่. สืบค้นเมื่อ มกราคม 18, 2560 จากhttp://www.drborworn.com/articledetail.asp?id=16223.
พุทธทาสภิกขุ. (2527). การศึกษาคืออะไร. กรุงเทพมหานคร : สมชายการพิมพ์.
มานพ นักการเรียน และคณะ. (2562). สถาบันการศึกษาตามแนวทางพระพุทธศาสนา. วารสารสิรินธรปริทรรศน์ ปีที่ 20 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม – ธันวาคม): 219.
มานพ นักการเรียน. (2546). ปรัชญาการศึกษา. นครปฐม : มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย.ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 116 ตอนที่ 74 ก 19 สิงหาคม 2542.
วารสารการศึกษาไทย, สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. สิงหาคม ปีที่ 11 ฉบับที่ 116 พ.ศ. 2557, หน้า 5.
ศิริวรรณ ฉัตรมณีรุ่งเจริญ และคณะ. (2558). เอกสารประกอบ ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 ความท้าทายในอนาคต 21st Century Skills: The Challenges Ahead. คณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต.
สำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). การพัฒนาคุณภาพการศึกษาของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.
หลวงเทพดรุณานุศิษฏ์. (2540). ธาตุปฺปทีปิกาหรือพจนานุกรมบาลี-ไทย. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
Apte, V.S. (1965). The Student’s Sanskrit- English Dictionary. Delhi: Motilal, Banar sidass.
Price, J.M. (1940). A Survey of Religious Education. New York: The Ronald Press.
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
