การประเมินคุณภาพการบริการจัดส่งอาหารตามแบบจำลองคาโน ช่วงการเว้นระยะห่างทางสังคมในเขตจังหวัดสมุทรสาคร

บทคัดย่อ

       งานวิจัยนี้ประยุกต์ใช้แบบจำลองคาโนเพื่อศึกษา 1.ข้อคิดเห็นเกี่ยวกับความพึงพอใจในคุณภาพการบริการจัดส่งอาหารของพนักงานจัดส่งอาหาร 2.ผลลัพธ์จากแบบจำลองคาโนใช้เป็นแนวทางการพัฒนาคุณภาพของพนักงานบริการจัดส่งอาหารในสถานการณ์การเว้นระยะห่างทางสังคม 3.แนวทางการปฏิบัติให้กับผู้ประกอบการที่ต้องการเริ่มต้นทำกิจการการบริการจัดส่งอาหารในสถานการณ์การเว้นระยะห่างทางสังคม กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ที่เคยใช้บริการการจัดส่งอาหารจำนวน 376 คนในเขตจังหวัดสมุทรสาคร โดยตอบแบบสอบถามตามความพึงพอใจในการได้รับบริการของตน 3 ด้าน 28 ลักษณะทั้งเชิงบวกและลบ ผลการวิเคราะห์สามารถจำแนกความพึงพอใจของผู้บริโภคได้ 4 ประเภท  คือ 1) การปฏิบัติที่จำเป็นต้องมีสำหรับงานบริการ (Must-be) มี 1 ลักษณะพนักงานจัดส่งอาหารขับขี่ด้วยความปลอดภัย เคารพกฎจราจรในระหว่างทำหน้าที่ส่งอาหาร 2) การปฏิบัติที่ทำให้ลูกค้าเกิดความพึงพอใจ (One-dimensional) มี 13 ลักษณะ เช่น พนักงานพูดจาไพเราะ อ่อนน้อมถ่อมตน มีมนุษย์สัมพันธ์ มีความรับผิดชอบ และสวมใส่หน้ากากป้องกันเชื้อโรคที่ได้รับมาตรฐาน เป็นต้น 3) การปฏิบัติที่สามารถดึงดูดลูกค้า (Attracttive) มี 1 ลักษณะ ควรมีช่องทางในการจ่ายเงินหลากหลายช่องทาง 4) การปฏิบัตินี้ไม่แตกต่างในความรู้สึกของลูกค้า (Indifferent) มี 13 ลักษณะ เช่น สามารถขับไปส่งในพื้นที่ใกล้เคียง ไม่มีผู้โดยสารอื่นโดยสารมากับรถขณะขนส่งอาหาร และการมีข้อกำหนดไม่ส่งอาหารภายในอาคารเพื่อเลี่ยงพื้นที่แออัด เป็นต้น