Creating a professional learning community that affects the efficiency of schools Under the Samut Prakan Primary Education Service Area Office 1

Authors

  • ศิริวิไล มาตรเลิง มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • กัญญ์รัชการย์ เลิศอมรศักดิ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

Keywords:

Creating a professional learning community, Efficiency of schools

Abstract

This research objective to 1) Study a level of creating a professional learning community of schools under the Samut Prakan primary education service area office 1, 2) Study a efficiency level of schools under the Samut Prakan primary education service area office 1, 3) Study the relationship of creating a professional learning community and efficiency of schools under the Samut Prakan primary education service area office 1 and 4) Study a creation of professional learning communities that affect the effectiveness of schools under the Samut Prakan primary education service area office 1. The sample group were school administrators and teachers of 323 people. The research tool was a questionnaire that a confidence value of 0.983. The statistics used a data analysis were percentage, Mean, S.D., Pearson's correlation coefficient and stepwise multiple regression analysis. The results are 1) Creating a professional learning community of schools as a whole is at a high level, 2) Overall efficiency of schools in all aspects at a high level, 3) Creating a professional learning community was positively correlated with efficiency of school very high level at .854 and 4) Creating a professional learning community that affects the efficiency of schools were caring communities, Collaborative teamwork and shared leadership. Predict variability a efficiency of school was 76.70 percent with a statistical significance at .01 level.

References

การญ์พิชชา กชกานน. (2561). การชับเคลื่อนการศึกษาในระดับโรงเรียนด้วยชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 6 ราชภัฏหมู่บ้านจอมบึงวิจัย (1039-1046). ราชบุรี: ราชภัฏหมู่บ้านจอมบึงวิจัย.

ทิพย์วิมล วังแก้วหิรัญ, ปริญญา มีสุข และอังค์วรา วงษ์รักษา. (2564). กระบวนการพัฒนาวิชาชีพครูแบบชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในประเทศไทยและต่างประเทศ. วารสารเศรษฐศาสตร์และกลยุทธ์การจัดการ. 8(1) : 180-199.

เทื้อน ทองแก้ว. (2563). การออกแบบการศึกษาในชีวิตวิถีใหม่: ผลกระทบจากการแพร่ระบาด COVID-19. คุรุสภาวิทยาจารย์. 1(2) : 1-10.

นัสเซอร์อาลี เกปัน. (2562). ประสิทธิภาพการบริหารสถานศึกษา โรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามอันซอเรียะห์อัดดีนียะห์ จังหวัดสตูล. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

วรลักษณ์ ชูกำเนิด. (2557). รูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูสู่การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 บริบทโรงเรียนในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2562). การพัฒนาคุณภาพการจัดการเรียนรู้ ตามแนวคิดชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (Professional Learning Community : PLC). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.

ศักดิ์นิรันดร์ วงษ์ศรีแก้ว, วิชิต กํามันตะคุณ และยุวธิดา ชาปัญญา. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการบริหารสถานศึกษาเอกชนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในจังหวัดยโสธร. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด. 11(1) : 79-88.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1. (2564). การพัฒนาข้อเสนอเชิงนโยบายการจัดการเรียนรู้วิถีใหม่ในสถานการณ์โควิด-19 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1. ม.ป.ท.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน ฉบับ พ.ศ. 2564 – 2565. ม.ป.ท.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559). การศึกษาวิเคราะห์เพื่อพัฒนาและจัดทำฐานข้อมูลและสารสนเทศทางการศึกษาเพื่อการบริหารและการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานและการตัดสินใจเชิงนโยบายของหน่วยงานส่วนกลาง. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 27 พฤษภาคม 2565. จาก http://backoffice.thaiedresearch.org/uploads/paper/b9a455fefbb04b5b9b69d5bc095df863.pdf.

สุนันทา สุขเอี่ยม. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยนาท มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

สุภัคฉวี เอี่ยมสำอางค์. (2559). การศึกษาภาวะผู้นำร่วมของหัวหน้างานในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 39. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร.

อำนาท เหลือน้อย. (2561). รูปแบบการบริหารจัดการชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียนมาตรฐานสากล. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

ไอริน ปั่นพุด. (2563). แนวทางการสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

Ahmet Kanmaz Luutfi Uyar. (2016). The Effect of School Efficiency on Student Achievement. International Journal of Assessment Tools in Education. 3(2) : 123-136.

Antinluoma M., Ilomaki L. and Toom A. (2021). Practices of Professional Learning Communities. Frontiers in education. 6(Article 617613) : 1-14.

Cronbach, L. J. (1984). Essential of psychology testing. New York: Harper.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3) : 607-610.

Louis, K. S., Kruse, S. D. and Bryk, A. S. (1995). Profess and Community: Perspectives on Reforming Urban Schools. Thousand Oaks, California, USA: Corwin Press.

Tria, J.Z. (2020). The COVID-19 Pandemic through the Lens of Education in the Philippines: The New Normal. International Journal of Pedagogical Development and Lifelong Learning. 1(1), ep 2001.

W.K. Kellogg foundation. (2007). The collective leadership framework. [Online]. retrieved May 25, 2022, from https://www.sparc.bc.ca/wp-content/uploads/2020/11/ the-collective-leadership-framework.pdf.

Downloads

Published

2024-12-30

Issue

Section

Research Articles