The Creation of Buddhist Political Righteousness

Authors

  • weerachat potha มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
  • พระครูสิริธรรมนิเทศ* มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
  • พระมหาธนภัทร อภิชาโน มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
  • พระปลัดสุรศักดิ์ ปุณฺวุฑฺโฒ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
  • วิญญู กินะเสน มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย

Keywords:

Politics, righteousness, Buddhism

Abstract

Politics is about the methods of obtaining power to govern and administer state affairs. It is an activity that must involve groups of people, society and administrative processes. The process of allocation of benefits for groups of people, societies, countries to live together in an orderly manner and to use the acquired power for the welfare of the people must be justified in the acquisition of power. Adhering to Dharma as the principle of governance according to Buddhism is to uphold righteousness as a decision-making tool in the administration of the country. Therefore creating political legitimacy in the Buddhist way to support the government called “Dhammathipataya” is based on correctness, therefore creating political legitimacy in accordance with Buddhism.

References

จรูญ สุภาพ. (2514). หลักรัฐศาสตร์. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.

ชัยยนต์ ประดิษฐศิลปะ. (2555). เอกสารประกอบการสอน ความรู้พื้นฐานทางรัฐศาสตร์. จันทบุรี : มหาวิทยาลัยราชภัฏรําไพพรรณี.

ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2517). ความคิดอิสระ : รวมบทความทางการเมืองระหว่างปี 2511 - 2516, กรุงเทพมหานคร : พิฆเณศ.

ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2535). รัฐ. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชูวงศ์ ฉายะบุตร. (2539). การปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร : พิฆเณศพริ้นติ้ง.

ณรงค์ สินสวัสดิ์. (2539). จิตวิทยาการเมือง. กรุงเทพมหานคร : วัชรินทร์การพิมพ์.

ดานุภา ไชยพรธรรม. (2537). การเมืองการปกครอง (ฉบับชาวบ้าน). กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มายิก.

เดชชาติ วงศ์โกมลเชษฐ์. (2538). หลักรัฐศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร อักษรเจริญทัศน์.

ทิพาพร พิมพิสุทธิ์. (2542). พัฒนาการเมือง. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

นงเยาว์ พีระตานนท์. (2541). การเมืองการปกครอง. กรุงเทพมหานคร: สถาบันราชภัฏสวนดุสิต.

บรรพต วีระสัยและคณะ. (2551). รัฐศาสตร์ทั่วไป. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ประทาน คงฤทธิศึกษากร. (2526). การปกครองท้องถิ่นไทย. กรุงเทพมหานคร : พีระพัธนา.

ประยงค์ สุวรรณบุบผา. (2541). รัฐปรัชญา แนวคิดตะวันออก–ตะวันตก, กรุงเทพมหานคร : โอเดียน สโตร์.

ประหยัด หงษ์ทองคำ. (มปป.). การพัฒนาทางการเมืองโดยกระบวนการปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร : ห้างหุ้นส่วนจำกัดพาพาส.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (2549). ธรรมาธิปไตยไม่มาจึงหาประชาธิปไตยไม่เจอ (จุดบรรจบ : รัฐศาสตร์กับนิติศาสตร์). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิพุทธธรรม.

พระศรีปริยัติโมลี (สมชัย กุสลจิตโต). (2547). พุทธศาสตร์ร่วมสมัย 1. พระนครศรีอยุธยา : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พุทธทาสภิกขุ. (2531). การเมือง คือ ธรรมะ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์อรุณวิทยา.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพมหานคร : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์

ราชบัณฑิตย์สถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2552. กรุงเทพมหานคร :นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.

ลิขิต ธีรเวคิน. (2556). ความถูกต้องตามกฎหมาย ความชอบธรรมทางการเมือง และธรรมแห่งอำนาจ. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

วิษณุ เครืองาม .2530. กฎหมายรัฐธรรมนูญ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร : นิติบรรณาการ.

สนธิ เตชานันท์. (2543). พื้นฐานรัฐศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์

สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2537). การเมือง : แนวความคิดและการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร : สุนทรออฟเซ็ทสมาคมทัศน์.

สุริยะใส กตะศิลาและคณะ. (2550). การสร้างความชอบธรรมทางการเมือง (Political legitimacy)กรุงเทพมหานคร : พิมพลักษณ์.

อานนท์ อาภาภิรม. (2545). รัฐศาสตร์เบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์.

อุดม ตะนังสูงเนิน. (2535). พัฒนาการทางการเมืองในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร : เอ.บี.ซี.ดี.กรุ๊ฟการพิมพ์.

โภคิน พลกุล และชาญชัย แสวงศักดิ์. (2541). หลักกฎหมายมหาชน เล่ม 1 พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร : นิติธรรม.

วิกิพีเดีย. ความชอบธรรม. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อ 18 เมษายน 2566. จาก https://th.wikipedia. org/wiki/ความชอบธรรม_(รัฐศาสตร์)

วิกิพีเดีย. ความเห็นพ้อง. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อ 18 เมษายน 2566. จาก https://th.wikipedia . org/wiki/ความเห็นพ้อง

รณชัย โตสมภาค. ประชาธิปไตย. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อ 18 เมษายน 2566.จาก https://shorturl . asia/e1b7K

ลิขิต ธีรเวคิน. (2549). ความชอบธรรมทางการเมือง (Political Legitimacy) ของผู้ใช้อำนาจรัฐ. [ออนไลด์] สืบค้นเมื่อ 18 เมษายน 2566. จาก https://mgronline. com/daily/ detail/ 94900 000 28 434)

สมบัติ จันทรวงศ์. (2548, 25 ธันวาคม). จอห์น ล็อค กับสิทธิในการปราบรัฐบาลที่เป็นขบถ. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อ 18 เมษายน 2566. จาก https://mgronline. Com /daily/ detail/ 9480000176606

วิกิพีเดีย. ความชอบธรรม_(รัฐศาสตร์). [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อ 18 เมษายน 2566. จาก https://th.wikipedia.org/wiki/ความชอบธรรม (รัฐศาสตร์)

วิกิพีเดีย. สัญญาประชาคม. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อ 18 เมษายน 2566. จาก https://th.wikipedia. org/wiki/สัญญาประชาคม

วิกิพีเดีย. สาธารณรัฐ. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อ 18 เมษายน 2566. จาก https://th.wikipedia. org/wiki/สาธารณรัฐ

กัมลาศ เยาวะนิ. (2558). ความชอบธรรมของอำนาจในการปกครองตามแนวคิดแบบพุทธ และพราหมณ์. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์. 5(2) : 201.

สมบูรณ์ สุขสำราญ. (2522). พระพุทธศาสนากับการเมือง. วารสารสังคมศาสตร์คณะรัฐศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 16(4) : 8.

สุริยา รักษาเมือง. (2561). อุดมคติเพื่อการสร้างความสมดุลแห่งอำนาจในการปกครองรัฐ. วารสาร มจร. สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. 7(4) : 150-157.

อนุชา พละกุล. (2563). ธรรมาธิปไตย : แนวคิด ทฤษฎี และการส่งเสริมการตื่นตัวทางการเมือง ระบอบประชาธิปไตยของเยาวชน. เพชรบุรีปริทรรศน์. 3(1) : 40.

อภิญญา ฉัตรช่อฟ้า. (2563). การเมืองกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 7(7) : 4.

ฉัฐวัฒน์ ชัชณฐาภัฏฐ์. (2563). รัฐประศาสนศาสตร์กับการเปลี่ยนแปลงยุคโลกาภิวัตน์. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 7(5) : 92.

Aristotle. (1943). On Man In Univers. edited with Translation by Louis Popes Loomis. New York : Walter J. Black.

David, E. (1971). A Framework for Political Analysis. Englewood Cliffs, N. J. : Prentice – Hall, Inc.

Lasswell, Harold D. et. (1963). all, Power and Society. New Have : Yale University Press.

Max Weber. (1964). Politics as a Vocation. edited by H. W. Gert and C. Wright Mills, New York : Oxford University Press.

Sternberger, Dolf. (1968). "Legitimacy" in International Encyclopedia of the Social Sciences. (ed. D.L. Sills). New York: Macmillan. 9 : 244.

Weber. M. (1978). Economy and Society. Berkeley: University of California Press.

Downloads

Published

2023-12-22

Issue

Section

Academic Article