การส่งเสริมประสิทธิภาพการบริการงานวิชาการของโรงเรียนบ้านห้วยทรายขาว สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาประจวบคีรีขันธ์เขต 1

อาฬสา  วิเศษ; ธดา  สิทธิ์ธาดา

Authors

อาฬสา วิเศษ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
ธดา สิทธิ์ธาดา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

Keywords:

Performance promotion, Academic administration

Abstract

The purpose of this research was 1) to study the level of promotion of academic administration efficiency of Banhuaysaikhao School. In the Office of Prachuap Khiri Khan Primary Educational Service Area 1 and 2) to propose a guideline for promoting the efficiency of academic administration of Banhuaysaikhao School. In the Office of Prachuap Khiri Khan Primary Educational Service Area 1. Population: 1 director 2) Head of Academic Administrative Group 1 person 3) 8 teachers, 4) 1 hiring teacher, 6) 8 school committees, and a total of 19 experts who provide important information There are 2 educational administrators, 1 educational institution administrator, and 2 educational administration experts, totaling 5 people were obtained by selective sampling. The research tool was a questionnaire. and interview form Statistics used in quantitative data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation For qualitative data, content analysis was used.

The results of the research were as follows: 1) The level of promotion of academic administration efficiency of Banhuaysaikhao School was found that the academic administration of Banhuaysaikhao School Overall, all aspects were at a high level and each aspect was at a high and very high level. 2) To propose ways to promote efficiency. Academic Administration of Banhuaysaikhao School In the Office of Prachuap Khiri Khan Primary Educational Service Area 1 can be divided into 5 areas as follows: Curriculum Development institution determines the aims of the curriculum that can make the curriculum effective or effective, in terms of educational measurement. Educational institutions use a variety of evaluation methods that meet real conditions, in terms of innovation and technology for education. Teachers develop instructional materials be consistent with the current situation, educational supervision Supervisors plan observations for the next instructional operations, and for educational guidance. Educational institutions organize effective student orientation activities.

References

กาญจนา ศรีเรือง. (2555). ปัญหาการดำเนินการประกันคุณภาพภายในโรงเรียนของโรงเรียนใน สังกัดเทศบาลตำบลบางทราย จังหวัดชลบุรี. (งานนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา.

กัญจพร ศรีมงคล. (2565). การสร้างความสัมพันธ์ของโรงรียนกับชุมชนที่ส่งผลต่อการบริหาร สถานศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาระยอง เขต 1. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตร มหาบัณฑิต). สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

เกตุแก้ว จอมสว่าง. (2554). การบริหารงานวิชาการในโรงเรียนชุมชนบ้านโป่ง อำเภอแม่สรวยสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงรายเขต 2. (การศึกษาอิสระปริญญา มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

ขวัญพิชชา มีแก้ว. (2562). การบริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่ประถมศึกษาจันทบุรี. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

คัมภีร์ สุดแท้. (2553) การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการสำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัย ราชภัฏมหาสารคาม.

จันทนา ชัยวรรณา. (2554). การปฏิบัติงานวิชาการของโรงเรียนวชิราลัย อำเภอสารภี จังหวัด เชียงใหม่. (ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

จิรวัฒน์ต๊ะคา. (2552). การบริหารคุณภาพงานบริการของสำนักงานพื้นที่การศึกษาเชียงรายเขต 1 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏชียงราย.

จิรัฐติกาล บุญสนอง. (2553). แนวทางพัฒนาการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนบ้านแม่สาว อำเภอ แม่อายจังหวัดเชียงใหม่. (ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

ชวลิต ชูกาแพง. (2553). การประเมินการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่3). กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

ช่อลัดดา สิมมา. (2562). การศึกษาบทบาทการนิเทศภายในและแนวทางการส่งเสริมบทบาทการนิเทศภายในสถานศึกษาของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา ตามทัศนะของครูผู้สอน. การประชุมวิชาการระดับชาติณ วิทยาลัยนครราชสีมา ครั้งที่ 6 ประจำปี พ.ศ. 2562.

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2556). การพัฒนาหลักสูตรทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: วีพรินท์ชูศรี.

ดอกฝ้าย ทัศเกตุ. (2553). แนวทางการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนขยายโอกาส อำเภอแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่. (ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

ต้องตา กวดนอก. (2556). ศึกษาความคิดเห็นของครูที่มีต่อสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนโรงเรียนในกลุ่มเขตพื้นที่กรุงเทพฯกลาง. สำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร.

ถาวร เส้งเอียด. (2550). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนประถมศึกษาในจังหวัด ชายแดนภาคใต้สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต), มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ทรงศักดิ์ สิงหนสาย. (2556). การดำเนินงานของผู้บริหารโรงเรียนในศูนย์พัฒนาคุณภาพการศึกษา ม่อนปิ่น อำเภอฝางจังหวัดเชียงใหม่. (ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ทิศนา แขมมณี. (2552). ศาสตร์การสอนองค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่9). กรุงเทพฯ: สำนักงานพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธเนศ สุนทรนันท์. (2553). การปฏิบัติงานวิชาการของโรงเรียนแม่ออนวิทยาลัย จังหวัดเชียงใหม่. (ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

นงค์ศรี ราชมณี. (2553). การพัฒนาแหล่งเรียนรู้ให้เอื้อต่อการจัดการเรียนรู้ของโรงเรียนบ้านงาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากาฬสินธุ์ เขต 3. (วิทยานิพนธ์ ค.ม. (การบริการศึกษา). สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น ฉบับปรับปรุงใหม่. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2544). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพมหานคร.

ปิยะนาถ ไชยวุฒิ. (2562). ศึกษาสภาพและแนวทางการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนสังกัดองค์การบริหาร ส่วนจังหวัดในภาคเหนือ. สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.

พิชิต ฤทธิ์ จรูญ. (2553). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่6). กรุงเทพฯ: เฮ้าส์ออฟ เคอร์มิส.

พิมพันธ์ เตชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข. (2551). ทักษะ5 C เพื่อพัฒนาหน่วยการเรียนรู้ และ การจัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการ. (พิมพ์ครั้งที่6). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภัทราภรณ์ แจ่มบุรี. (2559). แนวทางการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 42. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

รวีพร ต่อวงษ.์ (2555). การบริหารงานวิชาการของโรงเรียนขนาดเล็กในเขต อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา.(วิทยานิพนธ์การบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.

รุ่งรัชดาพร เวหะชาติ. (2553). การบริหารงานวิชาการโรงเรียนขั้นพื้นฐาน : ภาควิชาการบริหารศึกษา คณะศึกษาศาสตร์: มหาวิทยาลัยทักษิณ.

ลีลาวดี จีระเสมานนท์. (2555). การบริหารงานวิชาการของโรงเรียนขนาดเล็กใน อำเภอวังเหนือ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลำปางเขต 3. (ปริญญามหาบัณฑิต กศ.ม.). สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยพะเยา.

วรวิทย์ นิเทศศิลป์. (2552). สื่อและนวัตกรรมแห่งการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สกายบุ๊คส์.

วสันต์ ปรีดานันต์. (2553). การบริหารงานวิชาการของโรงเรียนขั้นพื้นฐานสังกัดเทศบาลเมือง สมุทรสงครามจังหวัดสมุทรสงคราม. (ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการบริหารการศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

วัฒนา ฐานสโร. (2554). การสังเคราะห์และวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของปัจจัย และคุณลักษณะของประสิทธิผลของการจัดการโรงเรียนเอกชนที่มีคุณภาพ. (วิทยานิพนธ์ การศึกษาดุษฎีบัณฑิต), มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สายทอง พรมมา. (2554). สภาพและแนวทางการพัฒนาการบริหารงานวิชาการโรงเรียนในพื้นที่พิเศษสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงรายเขต 1. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

สายัณห์ แก้วกิ่งจันทร์. (2553). การมีส่วนร่วมในการบริหารงานวิชาการ: กรณีศึกษาโรงเรียนบ้านป่ายางหลวง อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย. (ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

สุวีริยา สาส์น. เบญจภรณ์ จิตรู. (2559). ศึกษาปัญหาและแนวทางการพัฒนางานวิชาการของโรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตราด. (วิทยานิพนธ์หลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต). สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.

อัจฉรา จงดี. (2560). การศึกษาบทบาทการมีส่วนร่วมในการบริหารสถานศึกษาของคณะกรรมการ การสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในจังหวัดจันทบุรี ระยอง และตราด. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตร มหาบัณฑิต). สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

อชิรญาณ์ คชาบาล. (2560). การศึกษาการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 17. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

อนุชิต สุขกสิ. (2560). การศึกษาบทบาทการบริหารสถานศึกษาให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของผู้บริหารสถานศึกษาในจังหวัดจันทบุรี ระยอง และตราด. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

Beach, D. & Reinhartz, J. (2000). Supervisory Leadership: Focus on Instruction. Need ham Heights, Massachusetts: Allyn & Bacon.

Don Hellriegel. (1982). Management. third edition. Addison: Wesley Publishing Company. lmc.

Harold Koontz & Heinz Weihrich. (1991). Ninth Edition Management. New York: McGrew Hillbook.

Krejcie, R.V., & Morgan, D.W. (1970). Determining sample size for research activities. Education and Psychological Measurement, 30(3), 607-610

Likert, R. (1993). A Technique for the Measurement of Attitude. Chicago: Rand McNally.

Phetmalaikul, T. (2017.) Academic administration and management to enhance earners’ skills and characteristics in the 21st Century. International Journal of Educational Science and Research (IJESR), 7(1): 1-12

Simon, Herbert. a. (1996). Public Administration. New York: Alfreod A Kuopf.

Sullivan, S. & Gianz, J. (2009). Supervision that improves teaching and learning: Strategies and techniques (3th ed.). Thousand Oaks, California: SAGE.

Wagner, J.A., & Hollenbeck,J.R. (1995). Management of organization behavior. New Jersey: Prentice – Hall.