ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการดำเนินงานของวิสาหกิจขนาดย่อมผลิตภัณฑ์ผ้าไทย จังหวัดสงขลา

นพรัตน์  รัตนพงศ์; เชิดชัย ธุระแพง; โชติ  อินทวงศ์

Authors

นพรัตน์ รัตนพงศ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง
เชิดชัย ธุระแพง มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง
โชติ อินทวงศ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง

Keywords:

Factors, Factors Related to operational efficiency, thai fabric product small enterprisesRemove thai fabric product small enterprises

Abstract

This research aims to 1. A study on the factors affecting the operation of Thai fabric products enterprises in Songkhla province. 2. To compare general information about the business and operational efficiency of small enterprises in Thai fabric products in Songkhla province. 3. The study of the relationship between the factors affecting operational efficiency and the operational efficiency of Thai fabric product small enterprises in Songkhla Province is a quantitative study. The sample used for the research consisted of 125 entrepreneurs, managers or directors of Thai fabric products in Songkhla province. The research instrument was a questionnaire consisting of general information about the company, including positions, business groups, lead time, and product type. The factors related to operational efficiency were entrepreneurial factors, internal factors, external factors, and operational efficiency of small Thai fabric products small enterprises in Songkhla province, namely, cost reduction, product quality, operating results and customer satisfaction.

The results showed that the level of factors affecting the operating efficiency of small enterprises in the Thai fabric products in Songkhla province was quite high on average for all factors. The factors affecting operating efficiency were composed of entrepreneurial, external and internal factors, and the level of relationship between the factors affecting operating efficiency and operating efficiency of Thai Fabric Product Small Enterprises in Songkhla Province showed a statistically significant positive correlation at the .05 level, with entrepreneurial factors and external factors showing moderate correlation and internal factors showing low correlation.

References

กัลยาณี เกษศิลา, ธัญนันท์ บุญอยู่,สุมาลี รามนัฏ. (2565). ความสัมพันธ์ตัวแบบสมการโครงสร้างของปัจจัยที่มีผลต่อความสุขในการทำงานของพนักงานในสถานประกอบกิจการเกี่ยวกับการตัดกรอผ้าใยสังเคราะห์ จังหวัดระยอง : 8(5), 323-334.

กิตติวงค์ สาสวด. (2560). นโยบายรัฐบาลความสามารถของผู้ประกอบการที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในภาคตะวันออก. วารสารชุมชนวิจัย, 11(3), 168-181.

จตุภัทร จินดาศักดิ์. (2565). รูปแบบโครงสร้างที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการบริหารจัดการอุตสาหกรรมส่งออกทูน่าของประเทศไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.

จุรีรัตน์ บัวแก้ว, จิตติมา ระเด่นอาหมัด, สมบูรณ์ ธนะสุข, พิชัย แก้วขาว. (2543). ผ้ากับวิถีชีวิตชาวมุสลิมในห้าจังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย. รายงานวิจัย. คณะมนุษย์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์วิทยาเขตปัตตานี.

จุรีวรรณ จันพลา, วลี สงสุวงค์, เพ็ญสินี กิจค้า, สุรีรัตน์ วงศ์สมิง. (2559). การพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์ผ้าทอไทยทรงดาเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มตามแนวทางเศรษฐกิจสร้างสรรค์. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 9(2).

ฉัตยาพร เสมอใจ. (2561). การจัดการด้านการตลาดและผลการดำเนินงานของ SMEs ในจังหวัดนนทบุรี.วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 4(2), 77-87.

ณักษ์ กุลิสร์, ศิริวรรณ เสรีรัตน์, สุพาดา สิริกตตา, อรทัย เลิศวรรณวิทย์, นงลักษณ์ โพธิ์ไพจิตร. (2558). การพัฒนาอุตสาหกรรมผ้าไหมไทยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยศรีนครินทร์ทรวิโรจน์. 6(1).

ดุษฎี นาคเรือง. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนจังหวัดยะลา. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 9(17), 69-76.

ทิบดี ทัฬหกรณ์, ประสพชัย พสุนนท์. (2562). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการประกอบการธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในอำเภอหาดใหญ่จังหวัดสงขลา. วารสารวิทยาการจัดการ, 9(1), 109-110.

ธนพล สุขเวสโก. (2562). แนวทางการจัดการอุตสาหกรรมเสื้อผ้าสำเร็จรูปสู่ความยั่งยืน. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม. 7(2). 216-230.

นพรัตน์ ภูมิวุฒิสาร. (2556). การจัดการการตลาด. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นริส อุไรพันธ์, ธรนี มณีศรี, ประสงค์ ปราณีตพลกรัง. (2563). โมเดลสมการเชิงโครงสร้าง เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการคืนสภาพได้ทางไซเบอร์ของดิจิทัลซัพพลายเชน สำหรับวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในประเทศไทย. วารสารวิชาการพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 30(3), 512.

นิลาวัลย์ สว่างรัตน์. (2561). โมเดลสมการโครงสร้างปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จด้านการดำเนินงานของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทยยุค 4.0. วารสารสมาคมนักวิจัย สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 23(1), 127-140.

เนตรตะวัน โสมนาม. (2565). โมเดลสมการโครงสร้างปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินงานของอุตสาหกรรม กล้วยไม้เพื่อการส่งออกในเขตพื้นที่ภาคกลางตอนล่างของประเทศไทยไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.

ปูริดา กล้าประเสริฐ. (2553). อิทธิพลของการมุ่งเน้นการตลาดต่อผลการดำเนินงานของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาการบริหาร บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยปทุมธานี.

ผลิน ภู่จริญ. (2560). การจัดการธุรกิจร่วมสมัย : กรอบแนวคิดในทางการจัดการในการสร้างและพัฒนาพลวัตในการแข่งขัน (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร : เอกพิมพ์ไท.

พัชรินทร์ เพชรช่วย, ปลื้มใจ ไพจิตร, รัตติยาภรณ์ รอดสีเสน. (2564). คุณลักษณะของผู้ประกอบการที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารงานของวิสาหกิจขนาดกลางและ ขนาดย่อม กรณีศึกษา อุตสาหกรรมปาล์มน้ำมันในจังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารวิทยาการจัดการ, 8(1), 107-122.

มูฮำมัด พลี. (2560). สภาพแวดล้อมภายนอกกับความคาดหวังของผู้ประกอบการธุรกิจการค้าชายแดน : กรณีศึกษา อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑติ สาขาวิชาบริหารธุรกิจ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

รุ่งโรจน์ สุบรรณจุ้ย. (2565). โมเดลสมการโครงสร้างปัจจัยการเปลี่ยนผ่านทางดิจิทัลของภาคธุรกิจอุตสาหกรรมในจังหวัดระยอง. วารสารสารสนเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 40(2).

วิฬารี สว่างพลกรัง, บุรพร กำบุญ, ศิริพร สัจจานันท์, ชลกนก โฆษิตคณิน. (2562). รูปแบบการพัฒนานวัตกรรมการส่งออกของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในประเทศไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มมร. คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัย มหามกุฏราชวิทยาลัย, 7(2), 135-136.

สมทบ แก้วเชื้อ, บัณฑิต ผังนิรันดร์, ธนพล ก่อฐานะ. (2562). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจออนไลน์ในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม, 15(2), 33-44.

สมคิด บางโม. (2555). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพมหานคร : วิทยาพัฒน์.

สรชัย พิศาลบุตร. (2560). การสร้างและประมวลผลข้อมูลจากแบบสอบถาม. กรุงเทพมหานคร : วิทยพัฒน์.

หงไหม เหอ. (2557). ความเป็นผู้ประกอบการและความสำเร็จในการประกอบธุรกิจส่งออกมันสำปะหลังไทยไปจีน. ค้นเมื่อ มกราคม 21, 2564, จากhttp://dspace.bu.ac.th/jspui/handle/123456789/1456

Allah, D. (2020). Structure equation modelling of factors affecting export performance of Raw Woven Fabric Manufacturing Sector of Pakistan. USA: The Mattingley.

Maldifassi, O. J., & Caorsi, C. J. (2014). Export success factors of small and medium-sized firmsin chile. Journal of Small Business and Enterprise Development, 21(3), 450–469.

Huarng, K. H., & Ribeiro - Soriano, D. E. (2014). Developmental management: Theories, Methods, and Applications in Entrepreneurship, Innovation, and Sensemaking. Journal of Business Research, 67(5), 657–662.

Byrne, B. M. (2001). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.

Yuan, K. H., & Bentler, P. M. (2010). Finite normal mixture SEM analysis by fitting multiple conventional SEM models. In T. F. Liao (Ed.). New York: Wiley.

Maldifassi, O. J., & Caorsi, C. J. (2014). Export success factors of small and medium-sized firmsin chile. Journal of Small Business and Enterprise Development, 21(3), 450–469.

Factors Relating to Operational Efficiency of Thai Fabric Product Small Enterprises in Songkla Province

Authors

Keywords:

Abstract

References

Downloads

Published

Issue

Section

License

Language

Information