ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการดำเนินงานของวิสาหกิจขนาดย่อมผลิตภัณฑ์ผ้าไทย จังหวัดสงขลา
คำสำคัญ:
ปัจจัย, ความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการดำเนินงาน, วิสาหกิจขนาดย่อมผลิตภัณฑ์ผ้าไทยบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1.ศึกษาของปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินงานของวิสาหกิจผลิตภัณฑ์ผ้าไทยในจังหวัดสงขลา 2.เพื่อเปรียบเทียบข้อมูลทั่วไปของกิจการ กับประสิทธิภาพการดำเนินงานของวิสาหกิจขนาดย่อมผลิตภัณฑ์ผ้าไทยจังหวัดสงขลา 3.ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพการดำเนินงาน กับประสิทธิภาพการดำเนินงาน ของวิสาหกิจขนาดย่อมผลิตภัณฑ์ผ้าไทยจังหวัดสงขลาเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ผู้ประกอบการ ผู้บริหาร หรือกรรมการวิสาหกิจขนาดย่อมผลิตภัณฑ์ผ้าไทยจังหวัดสงขลา จำนวน 125 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามประกอบด้วย ข้อมูลทั่วไปของกิจการ ได้แก่ ตำแหน่งงาน กลุ่มวิสาหกิจ ระยะเวลาในการดำเนินงานและประเภทผลิตภัณฑ์ ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการดำเนินงาน ได้แก่ ปัจจัยความเป็นผู้ประกอบการ ปัจจัยภายใน ปัจจัยภายนอก และ ประสิทธิภาพการดำเนินงานของวิสาหกิจขนาดย่อมผลิตภัณฑ์ผ้าไทยในจังหวัดสงขลา ได้แก่ การลดต้นทุนสินค้า คุณภาพสินค้า ผลประกอบการ และ ความพึงพอใจของลูกค้า
ผลการวิจัยพบว่า ระดับปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพการดำเนินงานของวิสาหกิจขนาดย่อมผลิตภัณฑ์ผ้าไทยในจังหวัดสงขลาในภาพรวม พบว่า มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับค่อนข้างมากทุกปัจจัย ประกอบด้วยผู้ประกอบการ ปัจจัยภายนอก และปัจจัยภายใน ตามลำดับ และระดับความสัมพันธ์ระหว่าง ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพการดำเนินงาน กับ ประสิทธิภาพการดำเนินงานของวิสาหกิจขนาดย่อมผลิตภัณฑ์ผ้าไทยในจังหวัดสงขลา มีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยปัจจัยความเป็นผู้ประกอบการและปัจจัยภายนอกมีความสัมพันธ์ในระดับปานกลางและปัจจัยภายในมีความสัมพันธ์ในระดับต่ำ
References
กัลยาณี เกษศิลา, ธัญนันท์ บุญอยู่,สุมาลี รามนัฏ. (2565). ความสัมพันธ์ตัวแบบสมการโครงสร้างของปัจจัยที่มีผลต่อความสุขในการทำงานของพนักงานในสถานประกอบกิจการเกี่ยวกับการตัดกรอผ้าใยสังเคราะห์ จังหวัดระยอง : 8(5), 323-334.
กิตติวงค์ สาสวด. (2560). นโยบายรัฐบาลความสามารถของผู้ประกอบการที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในภาคตะวันออก. วารสารชุมชนวิจัย, 11(3), 168-181.
จตุภัทร จินดาศักดิ์. (2565). รูปแบบโครงสร้างที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการบริหารจัดการอุตสาหกรรมส่งออกทูน่าของประเทศไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
จุรีรัตน์ บัวแก้ว, จิตติมา ระเด่นอาหมัด, สมบูรณ์ ธนะสุข, พิชัย แก้วขาว. (2543). ผ้ากับวิถีชีวิตชาวมุสลิมในห้าจังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย. รายงานวิจัย. คณะมนุษย์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์วิทยาเขตปัตตานี.
จุรีวรรณ จันพลา, วลี สงสุวงค์, เพ็ญสินี กิจค้า, สุรีรัตน์ วงศ์สมิง. (2559). การพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์ผ้าทอไทยทรงดาเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มตามแนวทางเศรษฐกิจสร้างสรรค์. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 9(2).
ฉัตยาพร เสมอใจ. (2561). การจัดการด้านการตลาดและผลการดำเนินงานของ SMEs ในจังหวัดนนทบุรี.วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 4(2), 77-87.
ณักษ์ กุลิสร์, ศิริวรรณ เสรีรัตน์, สุพาดา สิริกตตา, อรทัย เลิศวรรณวิทย์, นงลักษณ์ โพธิ์ไพจิตร. (2558). การพัฒนาอุตสาหกรรมผ้าไหมไทยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยศรีนครินทร์ทรวิโรจน์. 6(1).
ดุษฎี นาคเรือง. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนจังหวัดยะลา. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 9(17), 69-76.
ทิบดี ทัฬหกรณ์, ประสพชัย พสุนนท์. (2562). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการประกอบการธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในอำเภอหาดใหญ่จังหวัดสงขลา. วารสารวิทยาการจัดการ, 9(1), 109-110.
ธนพล สุขเวสโก. (2562). แนวทางการจัดการอุตสาหกรรมเสื้อผ้าสำเร็จรูปสู่ความยั่งยืน. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม. 7(2). 216-230.
นพรัตน์ ภูมิวุฒิสาร. (2556). การจัดการการตลาด. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นริส อุไรพันธ์, ธรนี มณีศรี, ประสงค์ ปราณีตพลกรัง. (2563). โมเดลสมการเชิงโครงสร้าง เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการคืนสภาพได้ทางไซเบอร์ของดิจิทัลซัพพลายเชน สำหรับวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในประเทศไทย. วารสารวิชาการพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 30(3), 512.
นิลาวัลย์ สว่างรัตน์. (2561). โมเดลสมการโครงสร้างปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จด้านการดำเนินงานของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทยยุค 4.0. วารสารสมาคมนักวิจัย สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 23(1), 127-140.
เนตรตะวัน โสมนาม. (2565). โมเดลสมการโครงสร้างปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินงานของอุตสาหกรรม กล้วยไม้เพื่อการส่งออกในเขตพื้นที่ภาคกลางตอนล่างของประเทศไทยไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
ปูริดา กล้าประเสริฐ. (2553). อิทธิพลของการมุ่งเน้นการตลาดต่อผลการดำเนินงานของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาการบริหาร บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
ผลิน ภู่จริญ. (2560). การจัดการธุรกิจร่วมสมัย : กรอบแนวคิดในทางการจัดการในการสร้างและพัฒนาพลวัตในการแข่งขัน (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร : เอกพิมพ์ไท.
พัชรินทร์ เพชรช่วย, ปลื้มใจ ไพจิตร, รัตติยาภรณ์ รอดสีเสน. (2564). คุณลักษณะของผู้ประกอบการที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารงานของวิสาหกิจขนาดกลางและ ขนาดย่อม กรณีศึกษา อุตสาหกรรมปาล์มน้ำมันในจังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารวิทยาการจัดการ, 8(1), 107-122.
มูฮำมัด พลี. (2560). สภาพแวดล้อมภายนอกกับความคาดหวังของผู้ประกอบการธุรกิจการค้าชายแดน : กรณีศึกษา อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑติ สาขาวิชาบริหารธุรกิจ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
รุ่งโรจน์ สุบรรณจุ้ย. (2565). โมเดลสมการโครงสร้างปัจจัยการเปลี่ยนผ่านทางดิจิทัลของภาคธุรกิจอุตสาหกรรมในจังหวัดระยอง. วารสารสารสนเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 40(2).
วิฬารี สว่างพลกรัง, บุรพร กำบุญ, ศิริพร สัจจานันท์, ชลกนก โฆษิตคณิน. (2562). รูปแบบการพัฒนานวัตกรรมการส่งออกของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในประเทศไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มมร. คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัย มหามกุฏราชวิทยาลัย, 7(2), 135-136.
สมทบ แก้วเชื้อ, บัณฑิต ผังนิรันดร์, ธนพล ก่อฐานะ. (2562). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจออนไลน์ในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม, 15(2), 33-44.
สมคิด บางโม. (2555). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพมหานคร : วิทยาพัฒน์.
สรชัย พิศาลบุตร. (2560). การสร้างและประมวลผลข้อมูลจากแบบสอบถาม. กรุงเทพมหานคร : วิทยพัฒน์.
หงไหม เหอ. (2557). ความเป็นผู้ประกอบการและความสำเร็จในการประกอบธุรกิจส่งออกมันสำปะหลังไทยไปจีน. ค้นเมื่อ มกราคม 21, 2564, จากhttp://dspace.bu.ac.th/jspui/handle/123456789/1456
Allah, D. (2020). Structure equation modelling of factors affecting export performance of Raw Woven Fabric Manufacturing Sector of Pakistan. USA: The Mattingley.
Maldifassi, O. J., & Caorsi, C. J. (2014). Export success factors of small and medium-sized firmsin chile. Journal of Small Business and Enterprise Development, 21(3), 450–469.
Huarng, K. H., & Ribeiro - Soriano, D. E. (2014). Developmental management: Theories, Methods, and Applications in Entrepreneurship, Innovation, and Sensemaking. Journal of Business Research, 67(5), 657–662.
Byrne, B. M. (2001). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Yuan, K. H., & Bentler, P. M. (2010). Finite normal mixture SEM analysis by fitting multiple conventional SEM models. In T. F. Liao (Ed.). New York: Wiley.
Maldifassi, O. J., & Caorsi, C. J. (2014). Export success factors of small and medium-sized firmsin chile. Journal of Small Business and Enterprise Development, 21(3), 450–469.
Maldifassi, O. J., & Caorsi, C. J. (2014). Export success factors of small and medium-sized firmsin chile. Journal of Small Business and Enterprise Development, 21(3), 450–469.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
