การสร้างความสุขในทัศนะของพระพุทธศาสนา
คำสำคัญ:
การสร้างความสุขในทัศนะของพระพุทธศาสนาบทคัดย่อ
ทุกสรรพสัตว์บนโลกนี้ล้วนปรารถนาความสุขทั้งสิ้น พระพุทธศาสนาจึงได้บัญญัติเรื่องความสุขว่ามีหลายประเภท คือสามิสสุขเป็นความสุขที่อิงอามิส อาศัยกามคุณเป็นเหตุให้เกิดสุข และนิรามิสสุข สุขไม่อิงอามิส อาศัยเนกขัมมะหรือสุขที่เป็นอิสระไม่ขึ้นต่อวัตถุ อีกประเภทของความสุขคือกายิกสุขเป็นความสุขทางกาย และเจตสิกสุขเป็นความสุขทางใจ และสูงสุดของความสุขคือนิพพานสุข เป็นความสุขที่ไม่ขึ้นกับเวลา ไม่อาศัยวัตถุ และเป็นความสุขล้วน ๆ ไม่มีส่วนเสียหรือทุกข์แฝงอยู่เลย การที่จะเข้าถึงความสุขที่สมบูรณ์ได้ ต้องปฏิบัติต่อความสุขให้ถูกต้อง คือต้องไม่เอาทุกข์มาทับถมตนเองที่มิได้ถูกทุกข์ทับถม ไม่ละทิ้งความสุขที่ชอบธรรม แม้ในสุขที่ชอบธรรมนั้นก็ไม่หมกมุ่นอยู่กับความสุข และเพียรทำเหตุแห่งทุกข์ให้หมดสิ้นไป โดยการปฏิบัติตามมรรคมีองค์ 8 หรือไตรสิกขา 3
เอกสารอ้างอิง
เกสร มุ้ยจีน. (2559). การสร้างความสุขด้วยจิตวิทยาเชิงบวก. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.ปีที่ 24 ฉบับที่ 4 (ตุลาคม – ธันวาคม): 675.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 27). (ชำระเพิ่มเติม ช่วงที่ 1). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพุทธโฆสเถระ. (2554). คัมภีร์วิสุทธิมรรค. แปลโดย สมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจ อาสภมหาเถร). (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: บริษัท ธนาเพรส จำกัด.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). การพัฒนาคุณภาพการศึกษาของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.
สุภาณี สุขะนาคินทร์. (2549). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสุขของประชาชน อำเภอท่าปลา จังหวัดอุตรดิตถ์. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท, มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
อภิชัย มงคล และคนอื่น ๆ. (2544). รายงานวิจัยการศึกษาดัชนีชี้วัดความสุขของคนไทย. ขอนแก่น: โรงพิมพ์พระธรรมขันต์.
Layard, R. (2005). Happiness: Lessions from a new science, Couns. Psychot. Res. 6: 302-303.
Manion, J. (2003). Joy at work: Creating a positive workplace, J. Nurs. Admin. 33: 652-655.
Martin, S. (2000). Positive psychology: An introduction, Amer Psychol. 55: 5-14.
Prakke, D. (2005). The Buddhist truth of happiness spirituality and development? The case of governance in Bhutan. Journal of Bhutan Studies, 12(Summer): 119-165.
Ratanakul, Pt. (2004). The Buddhist Concept of Life, Suffering and Death, and Related Bioethical Issues. Eubios Journal of Asian and International Bioethics. 14, 141-146.
Veenhoven, R. (1996). Happy life-expectancy: A comprehensive measure of quality-of-life in nations, Soc. Indicat. Res. 39: 1-58.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว