บทบาทด้านพลังงานในนโยบายต่างประเทศของสหพันธรัฐรัสเซีย ที่มีต่อสาธารณรัฐอิสลามอิหร่าน ระหว่างปี ค.ศ. 2000 – ปัจจุบัน
คำสำคัญ:
พลังงาน, นโยบายต่างประเทศ, สหพันธรัฐรัสเซีย ,สาธารณรัฐอิสลามอิหร่านบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ 1) เพื่อศึกษาบทบาทด้านพลังงานในนโยบายต่างประเทศ
ของรัสเซียที่มีต่ออิหร่าน ระหว่างปี ค.ศ. 2000 – ปัจจุบัน 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการนำยุทธศาสตร์ด้านพลังงานมาใช้กำหนดนโยบายต่างประเทศของรัสเซียต่ออิหร่าน ระหว่างปี ค.ศ. 2000 – ปัจจุบัน และ 3) เพื่อศึกษาแนวโน้มการดำเนินนโยบายต่างประเทศของรัสเซียต่ออิหร่านในอนาคต โดยใช้วิธีการศึกษาแบบกรณีศึกษา ซึ่งเป็นวิธีการศึกษาที่มุ่งศึกษาเหตุการณ์เฉพาะในเรื่องที่ต้องการศึกษาในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่งด้วยการวิจัยเอกสาร และวิเคราะห์ข้อมูลจากแหล่งข้อมูลปฐมภูมิ และแหล่งข้อมูลทุติยภูมิ ทั้งในรูปแบบหนังสือ บทความ เอกสารที่เกี่ยวข้อง โดยการศึกษาวิเคราะห์ด้วยกรอบแนวคิดผลประโยขน์แห่งชาติและทฤษฎีดินแดนหัวใจ
จากการศึกษาพบว่าบทบาทด้านพลังงานเป็นเครื่องมือสำคัญในการแสวงหาผลประโยชน์แห่งชาติ ของรัสเซียผ่านการดำเนินการภายใต้กรอบนโยบายต่างประเทศของรัสเซียต่ออิหร่าน โดยเฉพาะตั้งแต่ปี
ค.ศ. 2000 เป็นต้นมา ประธานาธิบดีวลาดิมีร์ ปูติน ได้ใช้พลังงานเป็นยุทธศาสตร์สำคัญในการเกี่ยวพันอย่างสร้างสรรค์กับอิหร่าน เพื่อให้บรรลุทั้งผลประโยชน์ทางการค้าและผลประโยชน์สำคัญยิ่งในด้านความมั่นคงแห่งรัฐ ซึ่งรัสเซียตระหนักดีว่าอิหร่านเป็นคู่แข่งที่สำคัญในตลาดพลังงานโลก แต่อิหร่านเป็นพันธมิตรที่จำเป็นต่อการรักษาไว้ซึ่งสันติภาพและสถานะของรัสเซียในฐานะมหาอำนาจทั้งในระดับโลกและภูมิภาค เมื่อพิจารณาจากเอกสารที่เกี่ยวข้องและบทสัมภาษณ์จากผู้เชี่ยวชาญนโยบายต่างประเทศของรัสเซียและอิหร่านจะพบว่าปัจจัยที่มีอิทธิพล
ต่อการนำยุทธศาสตร์ด้านพลังงานมาใช้ในการกำหนดนโยบายต่างประเทศของรัสเซียต่ออิหร่าน ระหว่างปี ค.ศ. 2000 – ปัจจุบัน ได้แก่ 1) การวางโครงสร้างพื้นฐานการส่งออกและนำเข้าพลังงานที่รัสเซียและอิหร่านเป็นผู้มีส่วนได้เสีย 2) การบริหารจัดการทะเลแคสเปียน และ 3) โครงการนิวเคลียร์ของอิหร่าน โดยรัสเซียต้องการขยายอิทธิพลผ่านโครงสร้างท่อขนส่งน้ำมันและก๊าซธรรมชาติและการลงทุนต่างประเทศในอุตสาหกรรมพลังงานทั้งในบริเวณทะเลแคสเปียนและเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก ทำให้รัสเซียและอิหร่านจึงเป็นทั้งพันธมิตรและคู่แข่งสำคัญ ในโลกพลังงานและภูมิรัฐศาสตร์ มีเพียงโครงการพัฒนานิวเคลียร์เท่านั้นที่อิหร่านจะต้องอาศัยสถานะสมาชิกคณะมนตรีความมั่นคงของรัสเซียในสหประชาชาติเพื่อบรรเทาอิทธิพลและมาตรคว่ำบาตรจากมหาอำนาจอื่น ๆ ซึ่งรัสเซียระมัดระวังอย่างยิ่งในการดำเนินนโยบายเกี่ยวกับนิวเคลียร์ของอิหร่าน ซึ่งอาจจะเปลี่ยนเป็นภัยคุกคามของรัสเซียได้ในอนาคต ดังนั้นแนวโน้มการดำเนินนโยบายต่างประเทศของรัสเซียต่ออิหร่าน เพื่อการรักษาไว้ซึ่งสถานะมหาอำนาจและความเป็นปึกแผ่นของอำนาจในภูมิภาคอันเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนหัวใจผ่านบทบาทด้านพลังงานจึงสำคัญอย่างยิ่ง และรัสเซียได้พยายามปรับนโยบายต่างประเทศที่มีต่ออิหร่านให้เป็นไปตามผลประโยชน์เฉพาะหน้าในแต่ละช่วงเวลา โดยยังคงความร่วมมือและสกัดกั้นอิทธิพลของอิหร่านในเวลาเดียวกัน เพื่อผลประโยชน์สูงสุดทางภูมิรัฐศาสตร์ด้านการเมืองและความมั่นคงของรัสเซียในอนาคต
เอกสารอ้างอิง
โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. (2527). ภูมิรัฐศาสตร์มิติใหม่. กรุงเทพฯ : แพร่พิทยา. หน้า 146 – 166
จิตติภัทร พูนขำ.(2 มีนาคม 2561). การเมืองรัสเซียยุคปูติน 4.0 : สู่กับดักชราธิปไตย?.the101.world.[ระบบออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 18 ธันวาคม 2562. จาก https://www.the101.world/putin-4-0/.
ทิพรัตน์ บุบผะศิริ. รัสเซียในการเมืองระหว่างประเทศในยุโรปตะวันออก ยุคหลังสงครามเย็น.วารสารรัสเซียศึกษา.ปีที่ 3 ฉบับที่ 1 (2555). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2555. : 120.
มณีมัย รัตนมณี.(2519) ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช. หน้า 52-53.
รมย์ ภิรมนตรี. รัสเซียในทศวรรษหน้า. วารสารรัสเซียศึกษา.ปีที่ 2 ฉบับที่ 1-2 (2554). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2554. : 195-196.
รมย์ ภิรมนตรี. สัมภาษณ์โดย จุฑามาศ บุตรดีลา, ศูนย์รัสเซียศึกษาแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 13 มกราคม 2563.
ศราวุฒิ อารีย์. สัมภาษณ์โดย จุฑามาศ บุตรดีลา, ศูนย์มุสลิมศึกษา สถาบันเอเชียศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 4 มิถุนายน 2563.
Abbas Milani. (2016). Russia and Iran: An Anti-Western Alliance?. Stanford University. [Online].
Retrieved November 27, 2019, from http://web.stanford.edu/group/abbasmilani/cgi-bin/wordpress/wp-content/uploads/2016/03/Russia-and-Iran-An-Anti-Western-Alliance_.
European Parliament: European Parliamentary Research Service. (2018). energy as a tool of the foreign policy of authoritarian states, in particular Russia. European Parliament. : 8-11. [Online]. Retrieved February 2, 2020, from https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/STUD/2018/603868/EXPO_STU(2018)603868_EN.pdf.
Gazprom. (2020). Blue Stream. [Online]. Retrieved June 22, 2020, from https://www.gazprom.com/projects/blue-stream/.
Giorgi Lomsadze. (Jun 4, 2015). “Gazprom to over Iranian – Armenian Pipeline”. Eurasianet.[Online]. Retrieved May 20, 2020, from https://eurasianet.org/gazprom-to-take-over-iranian-Armenian-pipeline.
H. J. Mackinder. (1904) “The Geographical Pivot Of History”. The Geographical Journal. Vol 23, No.4 (Apr.,1904) : 421-437.
Henry Foy. (August 9, 2018). Caspian countries ready to end their sea of troubles. Financial Times. [Online]. Retrieved May 30, 2020, from https://www.ft.com/content/3d52c160-9af1-11e8-9702-5946bae86e6d.
James N. Rosnau. (1968). International Encyclopedia of the Social Science. (New York: Macmillan Company & the Free Press) : 34.
Joseph Frankel. (1979). International Relation in a Changing World. Oxford: Oxford University Press. : 86.
Laura Solanko. (2011). Why Energy Efficiency is Vitally Important for Russia. International Association for Energy Economics. [Online]. Retrieved June 15, 2020, from https://www.iaee.org/en/publications/newsletterdl.aspx?id=122.
Mansoureh Ebrahimi, Ahmadali Gholami, and Kamaruzaman Yusoff. (2018). Politics of Oil and Natural Gas vis-à-vis the Foreign Policy of Iran. Taylor & Francis Online. : 79 [Online]. Retrieved June 5, 2020, from https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/25765949.2017.12023310.
Mona Dinpajouh. (2009). Russian foreign policy towards Iran under Vladimir Putin: 2000 – 2008. Middle East Technical University. [Online]. Retrieved July 20, 2020,
from https://open.metu.edu.tr/handle/123456789/18710.NTI. (January 2020). Nuclear. [Online]. Retrieved June 10, 2020,
from https://www.nti.org/learn/countries/iran/nuclear/.President of Russia. “Fifth Caspian Summit”. August 12, 2018. Retrieved fromhttp://en.kremlin.ru/events/president/news/58296. May 30, 2020.
Thomas Robinsons. (1969). International Politic and Foreign Policy: A Reader in Research and Theory. New York Free Press: 1969. : 184-186.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว