การมีส่วนร่วมของสถานศึกษาและชุมชนที่ส่งผลต่อผลลัพธ์จากการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ตลาดน้ำดำเนินสะดวกจังหวัดราชบุรี

ผู้แต่ง

  • เอกชัย บุญมีพิพิธ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง
  • ชวน ภารังกูล คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง

คำสำคัญ:

การมีส่วนร่วมของสถานศึกษาและชุมชน, ผลลัพธ์จากการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การมีส่วนร่วมของสถานศึกษาและชุมชน 2) ผลลัพธ์จากการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ 3) การมีส่วนร่วมของสถานศึกษาและชุมชนที่ส่งผลต่อผลลัพธ์จากการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ตลาดน้ำดำเนินสะดวกจังหวัดราชบุรี กลุ่มตัวอย่างเป็นโรงเรียน 28 โรงเรียน องค์กรปกครองส่วนตำบล 10 แห่ง องค์การบริหารส่วนตำบล 5 แห่ง และเทศบาลตำบล 5 แห่ง รวม 48 แห่ง และผู้ตอบแบบสอบถามระดับโรงเรียน 112 คน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 110 คน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 40 คน รวมทั้งสิ้น 262 คน เครื่องมือที่ใช้วิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าร้อยละ การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อย่างง่าย และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบหลายขั้นตอน  

ผลการวิจัยพบว่า

  1. 1.การมีส่วนร่วมของสถานศึกษาและชุมชนในอยู่ในระดับมาก โดยมีด้านการดำเนินการอยู่ในระดับมากที่สุด และด้านอื่น ๆ อยู่ในระดับมาก โดยเรียงจากค่ามากไปหาน้อย ดังนี้ ด้านการติดต่อสื่อสารและประชาสัมพันธ์ ด้านการประเมินผลการดำเนินการ ด้านการพัฒนาจากผลการประเมิน และด้านการวางแผน อยู่ในลำดับสุดท้ายตามลำดับ 
  2. ผลลัพธ์การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ตลาดน้ำดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า อยู่ในระดับมากทุกด้าน เรียงจากค่ามากไปหาน้อย ดังนี้ ด้านสังคม ด้านเศรษฐกิจ ด้านสิ่งแวดล้อม ด้านวัฒนธรรม และด้านการศึกษา
  3. การมีส่วนร่วมของสถานศึกษาและชุมชนส่งผลต่อผลลัพธ์การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ตลาดน้ำดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี โดยตัวแปรด้านการมีส่วนร่วมของสถานศึกษาและชุมชน ที่ได้รับเลือกเข้าสมการ คือ การมีส่วนร่วมในภาพรวม และด้านการประเมินผลการดำเนินงานและโดยมีสัมประสิทธิภาพในการทำนาย ได้ร้อยละ 20.90 สามารถเขียนเป็นสมการวิเคราะห์การถดถอย ได้ดังนี้

       Y tot =  2.516 +.272Xtot+ .100X4  

           สามารถเขียนสมการในรูปคะแนนมาตรฐาน คือ

         ZYtot = 2.516 +.321Xtot + .189X4  

เอกสารอ้างอิง

ฐิรชญา มณีเนตร. (2562). “ผลของการท่องเที่ยวต่อชุมชนท้องถิ่นจากการเติบโตของแหล่งท่องเที่ยวในเขตพื้นที่อุทยานประวติศาสตร์พิมาย”. [online], accessed 29 January 2019. Available from http://www.tak.go.th

ดำรงชัย ชีวะสุขะและ สุรศักดิ์ จิรวัสตร์มงคล. (2558). “ปัจจัยที่มีผลต่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืนของเกาะช้าง”. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ จังหวัดปทุมธานี. ปีที่ 11 ฉบับที่ 3 ประจำเดือน กันยายน - ธันวาคม 2558.

ธีราพร ทองปัญญา. (2561). “การพัฒนาการท่องเที่ยวตลาดน้ำอย่างยั่งยืน บนพื้นฐานของอัตลักษณ์และการมีส่วนร่วม ของชุมชน: กรณีศึกษาตลาดน้ำดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี”. วารสารสังคมศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ปีที่ 48 ฉบับที่ 2 (2561): 181-201

ปรีชา คามาดี และสมพงษ์ อัศวริยธิปัติ. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ของนักท่องเที่ยว ที่เป็นกลุ่มเยาวชนในจังหวัดชลบุรี. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 7 เมื่อวันที่23 มิถุนายน 2559. หลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการบิน สถาบันเทคโนโลยีการบิน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก.

มยุรี อนุมานราชธน. (2551). นโยบายสาธารณะ. กรุงเทพฯ: ธรรมกมลการพิมพ์.

Bennett, Nathan, M .E.S. (Canada). (2009). Conservation, community benefit, capacity building and the social economy: A case study of Lutsel K’e and the proposed national park. Retrieved August 20, 2010, from http://proquest.umi.com/ pqdweb?did=2092670871&sid=1&Fmt=2&clientId=47904&RQT=309&VName=PQD

Flippo, Edwin B. (1984). Personal Management. New York: McGraw – Hill.

Krejcie, R.V. & Morgan, D. W. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities”. Educational and Psychological Measurement, 30(3), pp. 607-610

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-02-07

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย