ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวที่มีต่อแนวทางการฟื้นฟูตลาดน้ำอโยธยา เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
คำสำคัญ:
แนวทางการฟื้นฟู, ส่งเสริมการท่องเที่ยว, ตลาดน้ำอโยธยาบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแนวทางการฟื้นฟูตลาดน้ำอโยธยา เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา โดยกลุ่มตัวอย่างในการศึกษา คือนักท่องเที่ยวที่เดินทางเข้ามาท่องเที่ยวภายในตลาดน้ำอโยธยา อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 400 คน ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล ซึ่งเป็นตรวจสอบรายการ (Checklist) และแบบมาตราส่วนประมาณค่า (Rating Scale) มีระดับคะแนน 5 ระดับ คือ 1 น้อยที่สุด, 2 น้อย, 3 ปานกลาง, 4 มาก,และ 5 มากที่สุด และในส่วนของการทดสอบเครื่องมือวิจัยแบ่งเป็น 2 ประเภท คือ 1) การทดสอบความตรงเชิงเนื้อหา (Content of validity) 2) การทดสอบความเชื่อมั่น (Reliability) และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษา พบว่า 1) ด้านโครงการเร่งด่วนที่ควรพัฒนา นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เห็นว่า โครงการจัดทำแผนการป้องกันและอบรมผู้ประกอบการภายในตลาดให้ตระหนักถึงโรคโควิด-19 มากขึ้น ควรมีการจัดโครงการนี้เพื่อเป็นแนวทางในการฟื้นฟูและการป้องกันการแพร่ระบาดของโรคโควิด -19 การจัดการอบรมผู้ประกอบการภายในตลาดเป็นการเพิ่มมาตรฐานในการป้องกันโรคโดยผู้ประกอบการจะได้รับความรู้เพื่อนำมาปรับใช้กับชีวิตประจำวันและการประกอบกิจการให้มีมาตรฐานและประสิทธิภาพ สร้างความเชื่อมั่นให้แก่นักท่องเที่ยวในการตัดสินใจเดินทาง 2) ด้านกิจกรรมภายในตลาดน้ำอโยธยา นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เห็นว่า กิจกรรมล่องเรือมีความปลอดภัยกับนักท่องเที่ยว ควรมีการจัดกิจกรรมนี้เพื่อสร้างความมั่นใจในการใช้บริการของนักท่องเที่ยว เพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานของบุคลากรที่เรือที่มีมาตรฐานต่อการใช้งาน ทำให้กิจกรรมมีความน่าสนใจและพัฒนาเป็นกิจกรรมจุดขายของตลาดได้ในอนาคต และ 3) ด้านสื่อการโฆษณาประชาสัมพันธ์ นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เห็นว่า ป้ายโฆษณาและประชาสัมพันธ์แหล่งท่องเที่ยวมีความชัดเจนและง่ายต่อการเดินทางเข้าถึงตลาดน้ำอโยธยา ควรมีการจัดสื่อการโฆษณาประชาสัมพันธ์นี้เพื่อให้นักท่องเที่ยวสามารถพบเห็นป้ายโฆษณาและประชาสัมพันธ์จากสถานที่ต่าง ๆ และเกิดความสนใจเดินทางมาท่องเที่ยว
เอกสารอ้างอิง
กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย. (2559). ประชากรจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ระบบสถิติทางการทะเบียน: กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
ปุริมพัฒน์ ธนาพันธ์สิร. (2559). “การจัดการความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินให้กับนักท่องเที่ยว ของตำรวจท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต”. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต. 12 (1) : 123-150.
ภัทราภร รุจิระ. (2559). “การประชาสัมพันธ์และอิทธิพลการบอกเล่าปากต่อปากที่มีผลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิง วัฒนธรรมภายในจังหวัดสิงห์บุรีของนักท่องเที่ยว”. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
กรกรัณย์ ชีวะตระกุลพงษ์, รศ.ดร. (2563). ผลกระทบ COVID-19 ที่มีต่อห่วงโซ่อุปทานโลกและประเทศไทย. หนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ : คณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สราวุธ พุฒนวล. (2562). แนวทางการพัฒนากลยุทธ์ทางการตลาดของผู้ประกอบการธุรกิจร้านกาแฟ นจังหวัดระนอง. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
อิสรีย์ บ่อวาร. (2559). “พฤติกรรมผู้บริโภคในการรับประทานอาหารจากผักพื้นบ้าน ในเขตกรุงเทพมหานคร”. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 11 (1) : 319-325.
Ayothaya.Floating.Market. (2560). “ตลาดน้ำอโยธยา”. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 7 ตุลาคม 2563. จาก http://ayothayafloatingmarket.in.th/ayothaya-floating-market.php.
Author. (2561). “Taro Yamane : การกำหนดกลุ่มจำนวนประชากรสำหรับการวิจัย”. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 7 ตุลาคม 2563. จาก https://uxlabth.com/2018/11/26/taro-yamane
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว