การทดลองจัดการศึกษาพหุวัฒนธรรมในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-3 ของจังหวัดราชบุรี
คำสำคัญ:
การทดลอง, การศึกษาพหุวัฒนธรรม, ประถมศึกษา 1-3, จังหวัดราชบุรีบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดลองจัดการศึกษาพหุวัฒนธรรมของโรงเรียนในชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-3 ที่นักเรียนมีความแตกต่างทางชาติพันธุ์ในจังหวัดราชบุรี โดยออกแบบพัฒนาแผนการสอน สื่อการสอน ตามแนวทางการจัดการศึกษาพหุวัฒนธรรม 5 มิติของแบงค์ กลุ่มตัวอย่าง คือ ครู จำนวน 27 คน และนักเรียน จำนวน 255 คน โดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามแบบวัดสำหรับครู และนักเรียน แบบสัมภาษณ์เชิงลึก และแบบสังเกตบรรยากาศในชั้นเรียน สถิติที่ใช้ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test และ F-test
ผลการวิจัยพบว่า การออกแบบพัฒนาแผนการสอน สื่อการสอน มีค่าความเชื่อมั่น .90 ครู ผู้บริหาร และผู้เกี่ยวข้องสร้างแผนการเรียนการสอนจำนวน 50 แผน และสร้างสื่อการเรียนการสอน 3 ภาษา จำนวน 20 ชิ้น การจัดการศึกษาทั้ง 3 ด้าน แยกตามมิติของการจัดการศึกษาพหุวัฒนธรรมอยู่ในระดับค่อนข้างมาก ด้านการยอมรับความหลากหลายวัฒนธรรมของครู ยอมรับในภาพรวมร้อยละ 85 การเปรียบเทียบการยอมรับความหลากหลายทางพหุวัฒนธรรม 5 องค์ประกอบ ซึ่งครูยอมรับความหลากหลายทางพหุวัฒนธรรมไม่แตกต่างกัน การยอมรับโดยรวม มีค่า 4.70 การรับรู้บรรยากาศพหุวัฒนธรรมของครู จำแนกตามองค์ประกอบทั้ง 6 ด้าน โดยรวมมากกว่าร้อยละ 80 อยู่ในระดับค่อนข้างสูง เปรียบเทียบการรับรู้บรรยากาศทางพหุวัฒนธรรมองค์ประกอบทั้งหมดแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 มีค่า 13.33
เอกสารอ้างอิง
บัญญัติ ยงย่วน, จิระพันธ์ เดมะ และอินทิรา หิรัญสาย. (2551). การสำรวจการยอมรับความหลากหลายวัฒนธรรมของครูและนักเรียนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย. คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
บัญญัติ ยงย่วน และชัยวัฒน์ ผดุงพงษ์ . (2551). การใช้กิจกรรมศิลปะเพื่อส่งเสริมการยอมรับ
เสาวลักษณ์ เรืองศรี. (2549). การผลิตครูสู่ห้องเรียนพหุวัฒนธรรม. สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เอกรินทร์ สังข์ทอง. (2552). “ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ในสังคมพหุวัฒนธรรม: การทบทวนแนวคิดทฤษฎีและการปฏิบัติ”. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี. 20(1), 1-16.
Banks, James A. (2001). Cultural Diversity and Education: Foundations, Curriculum, and Teaching. Boston: Allyn and Bacon.
Choi, K. Y. (2000). “Activity plans of group games for social and emotional development of kindergarten children in Korea”. Paper Presented at the Association for Childhood Education International 2000 Annual Conference, Baltimore, Maryland.
Gorham, Ephraim. (2007). “Multicultural Teaching Competence as Perceived by Elementary School Teachers”. (Online). Available: from http://proquest.umi.com Accessed (5/7/2007).
Klein, Tracy E. (1992). “Teaching Tolerance: Prejudice Awareness and Reduction in Secondary Schools”. A thesis presented to the Faculty of the Dominican College Department of Education, California, May 1992.
Kunzman, Robert. (2003). “Mutual understanding: The basis of respect and ethical education. Philosophy of Education”. (Online). Available: http://google. com. Accessed (1/12/2006).
Lenox, Mary F. (2000). “Storytelling for young children in a multicultural world”. Early Childhood Education Journal, 28(2), 97-103.
Lopez, A. I. (2001). Teaching Strategies and Adaptation of Teachers in Multiculturally Diverse Classrooms in Seventh-day Adventist K-8Schools in North
Smolen, Lynn A., Collins, Linda J., and Still, Kristine L. (2009). “Enhancing cultural understanding and respect with multicultural text sets in the k-8 classroom”. Ohio Journal of English Language Arts, 48(2), 18-29.
Wan, Guofang. (2006). “Teaching diversity and tolerance in the classroom: A thematic storybook approach”. Education. 127 (1), 140-154.
Wilson, Joseph E. (2006). “Investigating the Influence of Anti-racist Education in Achieving Prejudice Reduction Among Secondary Education Students”. (Online). Available: http://proquest.umi.com. Accessed (30/8/2007).
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
