การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาพระพุทธศาสนาตามหลักโยนิโสมนสิการ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
คำสำคัญ:
ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน, โยนิโสมนสิการ, วิชาพระพุทธศาสนาบทคัดย่อ
การศึกษาวิจัย เรื่อง “การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาพระพุทธศาสนาตามหลักโยนิโสมนสิการนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา” เป็นการวิจัยแบบเชิงทดลองขั้นต้น มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย ประกอบด้วย 1) เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์การเรียนวิชาพระพุทธศาสนา ตามหลักสอนโยนิโสมนสิการ นักเรียนชั้นระดับมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา 2) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบ ผลสัมฤทธิ์ การเรียนวิชาพระพุทธศาสนา ตามหลักสอนโยนิโสมนสิการ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ก่อนเรียนและหลังเรียน และ 3) เพื่อเสนอแนะหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา เพื่อการพัฒนาผลสัมฤทธิ์การเรียนวิชาพระพุทธศาสนาตามหลักสอนโยนิโสมนสิการ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา การวิเคราะห์ข้อมูลใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ในการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบคาทีแบบไม่เป็นอิสระต่อกัน
ผลการวิจัยพบว่า
- การเรียนการสอนโดยใช้หลักโยนิโสมนสิการทำให้นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยาสมารถเรียนรู้ร่วมกันในกลุ่มอย่างมีเหตุผล สามารถนำเสนอตอบข้อซักถามแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในสาระอย่ามีเหตุผลตามหลักโยนิโสมนสิการเป็นอย่างดี มากกว่าร้อยละ 80
- นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนตามแผนการจัดการเรียนรู้มีคะแนนหลังเรียนสูงกว่าคะแนนก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ณ ระดับ .01
เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). การจัดสาระการเรียนรู้ กลุ่มสารการเรียนรู้ สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรมตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต). (2541). พุทธวิธีในการสอน. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: บริษัท สหธรรมิก จำกัด.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2549). พุทธธรรม: ฉบับปรับปรุงและขยายความ. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิก.
วัฒนาพร ระงับทุกข์. (2542). แผนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
สุมน อมรวิวัฒน์. (2530). การสอนโดยสร้างศรัทธาและโยนิโสมนสิการ. กรุงเทพมหานคร: โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
อุทัย วรเมธีศรีสกุล และคณะ. (2561). “พุทธวิธีการเรียนการสอน” ใน วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น (ปีที่ 5 ฉบับที่ 1 ประจำเดือนมกราคม – มิถุนายน).
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว