ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเรียนระบบการศึกษาทางไกลรูปแบบออนไลน์ มหาวิทยาลัยเอกชนในช่วงการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา (COVID-19)

ผู้แต่ง

  • เตือนใจ เขียนชานาจ มหาวิทยาลัยพิษณุโลก

คำสำคัญ:

การตัดสินใจ, ระบบการศึกษาทางไกล, มหาวิทยาลัยเอกชน, เชื้อไวรัสโคโรนา (COVID-19).

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาปัจจัยการตัดสินใจเรียนระบบการศึกษาทางไกลรูปแบบออนไลน์มหาวิทยาลัยเอกชนในช่วงการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา (COVID-19) 2.ศึกษาความ สัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลกับปัจจัยการตัดสินใจเรียนระบบการศึกษาทางไกลรูปแบบออนไลน์มหาวิทยาลัย เอกชนในช่วงการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา (COVID-19) ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักศึกษาที่เรียนระบบการศึกษาทางไกลรูปแบบออนไลน์มหาวิทยาลัยเอกชน จำนวน 347 คน โดยการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (Multi-stage Sampling) เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถามแบบมาตราส่วน 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การหาค่าความถี่ (Frequency) ร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One Way ANOVA) และสหสัมพันธ์เพียร์สัน (Pearson's Correlation Coefficient) ผลการวิจัยพบว่า

  1. 1. ปัจจัยการตัดสินใจเรียนระบบการศึกษาทางไกลรูปแบบออนไลน์มหาวิทยาลัยเอกชนในช่วงการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา (COVID-19) ประกอบด้วย ภาพลักษณ์มหาวิทยาลัย การตลาดมหาวิทยาลัยและอิทธิพลกลุ่มอ้างอิง โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.35)
  2. 2. การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลกับการตัดสินใจเรียนระบบการศึกษาทางไกลรูปแบบออนไลน์มหาวิทยาลัยเอกชนในช่วงการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา (COVID-19)เปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลกับการตัดสินใจเรียนระบบการศึกษาทางไกลรูปแบบออนไลน์มหาวิทยาลัยเอกชนในช่วงการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา (COVID-19)ผู้ตอบแบบสอบถามที่มี เพศ อายุ ระดับการศึกษา และอาชีพที่แตกต่างกัน ในภาพรวมและรายด้านไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ

เอกสารอ้างอิง

กัลยา วานิชบัญชา.(2552).การใช้ SPSS for Windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล.พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กรรณิการ์ แสนสุภา, เอื้อทิพย์ คงกระพันธ์, อุมาภรณ์ สุขารมณ์, และ ผกาวรรณ นันทะเสน.(2563). การปรับตัวของนักศึกษาในสถานการณ์โควิด-19.วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์ ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม) 2563.

กิตติกร สุนทรานุรักษ์.(2562).องค์ประกอบของการเลือกเรียนต่อในตลาดอุดมศึกษา : กรณีศึกษาจังหวัดนครศรีธรรมราช.วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ. ปี ที่ 12 ฉบับที่ 2 (ก.ค. –ธ.ค.) 2562.

ไกรสิงห์ สุดสงวน. (2560). ศึกษาเรื่องการศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนมหาวิทยาลัยศิลปากร. วารสารวิชาการ Veridian E –Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ ปีที่ 10 ฉบับที่ 1 เดือนมกราคม – เมษายน พ.ศ. 2560.

ชัยวัฒน์ ขัตติวงค์.(2561).ปัจจัยด้านการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรีของนักศึกษาในมหาวิทยาลัยเอกชนในจังหวัดเชียงใหม่.วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี ปีที่ 12 ฉบับที่ 3 เดือนกันยายน - ธันวาคม 2561.

ณัชชา สุวรรณวงศ์.(2560).ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรี ในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสานนครราชสีมา (ระบบโควตา) ประจำปีการศึกษา 2560.นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน นครราชสีมา.

ดวงฤทัย แก้วคำ.(2559).ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรีของนักศึกษามหาวิทยาลัยในเขตดุสิต.วารสารเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน มทร.พระนคร ปีที่ 1 ฉบับที่ 2 กรกฎาคม - ธันวาคม 2559.

เสถียร พูลผลและ ปฏิพล อรรณทบริบูรณ์. (2563). การสำรวจความคิดเห็นของนักศึกษาเภสัชศาสตร์ที่มีต่อการเรียนการสอนออนไลน์ในช่วงโควิด 19 เพื่อออกแบบแนวทางการจัดการเรียนรู้รูปแบบใหม่ของคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม. การประชุมริชาการ ครั้งที่ 15 ประจำปี 2563 วันที่ 30 กรกฎาคม 2563.

อภัสนันท์ พุทธามาตย์.(2560).การศึกษาความต้องการในการพัฒนาตนเอง ภาพลักษณ์องค์กร และการคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกเรียนในโรงเรียนพัฒนาบุคลิกภาพและภาษาอาจารย์อุ้ม.การค้นคว้าอิสระ (บริการธุรกิจมหาบัณฑิต).บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.2560.

อาณัติ รัตนถิรกุล.(2558).สร้างระบบe- learningmoodle ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพ : ซีเอ็ดยูเคชั่น .

โอภาส เกาไศยาภรณ์, วสันต์ อติศัพท์ และ อนุชิต งามขจรวิวัฒน์.(2560).การออกแบบการเรียนการสอน อี เลิร์นนิ่ง : รายการตรวจสอบ. นีโอพ้อยท์ (1995).

Krejcie, R.V. and Morgan, D.W.(1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. v. 30, 607-610.

Marketing oops, (2020).CUSTOMER EXPERIENCE AND MARKETING TECHNOLOGY SUMMIT. Date: February 20, 2020.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-08-16

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย