ปัญหาและแนวทางการบริหารงานแนะแนวตามความคิดเห็นของผู้ปกครองนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นของโรงเรียนธรรมมิสลาม ท่าอิฐ สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนนทบุรี
คำสำคัญ:
ความคิดเห็น, ปัญหาและแนวทางการบริหารงานแนะแนว, ผู้ปกครองนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาและแนวทางการพัฒนาการบริหารงานแนะแนวตามความคิดเห็นขอผู้ปกครองนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นของโรงเรียนธรรมมิสลาม ท่าอิฐ สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนนทบุรีและเพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่าง เพศ อายุ วุฒิการศึกษาในด้านปัญหาและการแนะแนวตามความคิดเห็นของผู้ปกครองนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ของโรงเรียนธรรมมิสลาม ท่าอิฐ สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนนทบุรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ผู้ปกครองนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ของโรงเรียนธรรมมิสลาม ท่าอิฐ สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนนทบุรี ปีการศึกษา 2563 จำนวน 145 คน จากการสุ่มโดยใช้สูตรของ ทาโร่ ยามาเน่ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และการทดสอบค่าเอฟ
ผลการวิจัยพบว่า
- 1. ปัญหาการบริหารงานแนะแนวตามความคิดเห็นของผู้ปกครองนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นของโรงเรียนธรรมมิสลาม ท่าอิฐ สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนนทบุรี โดยรวมและรายข้ออยู่ในระดับ ปานกลาง
- 2. การเปรียบเทียบปัญหาการบริหารงานแนะแนวตามความคิดเห็นของผู้ปกครองนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นของโรงเรียนธรรมมิสลาม ท่าอิฐ สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนนทบุรี จำแนกตามเพศ วุฒิการศึกษา และอาชีพ โดยรวมมีความเห็นไม่แตกต่างกัน
ผู้ปกครองนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นของโรงเรียนธรรมมิสลาม ท่าอิฐ สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนนทบุรีโดยรวม สรุปได้ว่า ครูควรจัดกิจกรรมการเยี่ยมบ้าน เพื่อเก็บข้อมูลส่วนตัวของนักเรียนเป็นรายบุคคล ครูควรจัดกิจกรรมให้คำปรึกษาแก่ผู้ปกครองนักเรียนเพื่อความเข้าใจและร่วมกันแก้ปัญหาเกี่ยวกับนักเรียน โรงเรียนควรจัดปฐมนิเทศนักเรียนและผู้ปกครองเพื่อให้นักเรียนและผู้ปกครองรู้และเข้าใจสภาพทั่วไปของโรงเรียน และโรงเรียนควรดำเนินการประเมินผลการจัดบริการด้านต่าง ๆ เพื่อทำสถิติเปรียบเทียบ และปรับปรุงพัฒนางานบริการแนะแนวต่อไป
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). ทศวรรษที่สองของการปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 (แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ 3). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
ปทุม มหาปราบ. (2557). การศึกษาปัญหาและแนวทางแก้ไขปัญหาการบริหารงานแนะแนวใน โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า. 1(1): 37-45.
ชมพูนุช ศรีคราม. (2560). การศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนต่อการดำเนินงานกิจกรรมแนะแนวของสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา. สิกขาวารสารศึกษาศาสตร์. 4(2). 83-92.
รัตนา เมืองจินดา. (2553). การศึกษาความพึงพอใจของครูแนะแนวที่มีต่อการบริหารงานแนะแนวของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาตราด. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
จตุพร เถาว์หิรัญ. (2548). สภาพและปัญหาการบริหารงานแนะแนว โดยใช้วงจรเดมมิ่ง (พีดีซีเอ) ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาลพบุรีเขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
วนิดา ทินนา. (2556). ความพึงพอใจของผู้ปกครองนักเรียนที่มีต่อการจัดการศึกษาของ โรงเรียนเกษตรสมบูรณ์วิทยาคม อำเภอเกษตรสมบูรณ์ จังหวัดชัยภูมิ. สารนิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
Best. J. W. and Kahn J.V. (1993). Research In Education. 7 th ed. Boston, M.A.: Allyn And Bacon.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
